help! ik zoek succesverhalen!

Hallo allemaal,

Ik ben een flinke tijd niet actief geweest hier, dus ik zal me nog een keertje voorstellen. Mijn nickname is Zeeuws Meisje, want ik woon, verrassing, in Zeeland. Ik heb in januari en augustus 2006 een miskraam gehad, en in maart 2007. Allemaal vrij vroeg, de laatste keer was ik 7 1/2 week. Ik heb geen biologische kinderen, wel een schat van een pleegdochter.

En nu ben ik weer zwanger! Ik ben heel blij, want het begon toch wel vrij lang te duren (we zijn "bezig" sinds zomer 2005) en ik wil zo graag. Maar, ik ben ook erg bang!

Zouden jullie me willen helpen? Een beetje naïef, maar ik wil eigenlijk alleen sucesverhalen horen, zo van: na zes miskramen een gezonde tweeling. Om mij en alle anderen met nare ervaringen een hart onder de riem te steken, zo van: het kan wel! Wie heeft een mooi verhaal? Mag via-via, de zus van de neef van de vriendin van de bakker. Je maakt me er erg blij mee.

Dankjewel!

Zeeuws Meisje
 
Hoi zeeuws meisje,

Hier iemand van tholen! Ook zeeland dus. Check het verhaal op pagina 2 van Lies maar eens.

Verder zou ik zeggen, miss kan je dan beter op het zwangerforum leuke verhalen vinden dan hier denk ik want we zitten nogal met zn allen in hetzelfde schuitje met mensen die miskramen hebben gehad of kindjes hebben verloren. Maar heej...er zijn heel wat leuke verhalen ook hoor :D het zal best allemaal goedkomen nu. Ik zal voor je duimen meid. Hoe ver ben je dan?

Liefs Petra
 
Hoi Zeeuws meisje,

Nou, ik wil je wel mijn succesverhaal vertellen hoor.
In oktober 2006 heb ik een miskraam gehad na 9 weken zwangerschap. Ik had al vanaf het begin geen goed gevoel over de zwangerschap en mijn vermoeden kwam dus uit: een missed abortion.
Na de curretage werd ik maar niet ongesteld wat ik best raar vond. Na 6 weken belde ik het ziekenhuis en die vroegen me of ik misschien niet alweer zwanger kon zijn. Ik verklaarde ze bijna voor gek! haha
Maar goed, uiteindelijk hadden ze toch gelijk. Ik bleek na de curretage meteen weer zwanger te zijn. Maar ja, al gauw kreeg ik een bloeding. We dachten dat het weer mis was. De verloskundige zei dat ik moet afwachten tot de eerste echo omdat ze nu toch niets kon doen omdat het nog zo pril was. Toen we de termijnecho lieten maken, zagen we een klein wurmpje met kloppend hartje! Erg moeilijk voor te stellen op dat moment.
Een dag later kreeg ik een heel heftige bloeding. Als een kip zonder kop zijn we naar het ziekenhuis gesjeesd. Het kon toch niet weer mis zijn na die mooie echo van de dag ervoor? De gynaecoloog keek ook niet zo blij toen we ons verhaal vertelden. Maar wat bleek bij de echo? Ons kleintje zat er nog!
Waarschijnlijk was ik wat bloedstolsels verloren die nog waren achtergebleven na de curretage.
Na nog een aantal bloedingen werd het na week 11 wat rustiger.
Uiteindelijk heb ik redelijk turbulente zwangerschap achter de rug. Maar..... sinds 28 juli 2007 ben ik de trotse mama van Sven, een prachtig gezond knulletje.

Al met al is het dus goed afgelopen. Zo kan het ook gaan.....
Het vervelende van een miskraam te hebben meegemaakt is dat je niet meer onbezorgd zwanger kunt zijn. Maar probeer er toch van te genieten, hoe moeilijk dat soms ook is. En houd vertrouwen in je lichaam, ooit moet het goedkomen. Kijk maar naar mij!

Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007
 
Gelukkig ken ik genoeg vrouwen bij wie het na een miskraam weer helemaal goed kwam, 1 vriendin van mij heeft eerste 2 miskramen gehad en nu 4 gezonde kinderen, de buurvrouw had vorig jaar een miskraam en is nu over 9 weekjes uitgerekend!!!
Nog een vriendin met een  miskraam en een vroeggeboorte nu zwanger van de derde....

Dus we gaan van 'jou' ook gewoon een succesverhaal maken, dit gaat helemaal goedkomen en er komt een mooi gezond kindje voor jullie!!!

groetjes,
Marije
 
Hallo lieve dames,

Hè, het doet me goed om dit allemaal te lezen! Tuurlijk is het op dit stukkie van het forum niet altijd even opbeurend, maar ik vind het zo fijn dat we ieder op onze eigen manier in hetzelfde schuitje zitten. Was na de tweede miskraam naar het "gewone" zwanger worden-forum gaan kijken, maar daar waren om het even oneerbiedig te zeggen allemaal miepjes die zich druk maakten als ze na twee maanden nog niet zwanger waren. Da's ook vervelend, maar toch anders!

Een vriend van ons zei bij zijn trouwen: dan ben ik 34 als ik vader word. En: het moet als het even kan wel buiten het sportseizoen (hij coacht) geboren worden. Het mooie is: beiden komen uit! Maar da's dan lastig te verteren als je na bijna drie jaar en drie miskramen alweer bijna een jaar wacht, bij ons was er niets te plannen. Maar nu dus wel weer zwanger. Heb nog steeds niet het gevoel dat bij zwanger zijn ook meteen een kindje hoort, ik koop geen sokjes en zo, dat durf ik gewoon niet (ok, ik ben ook pas net overtijd).

Ik ben heel blij met de reacties, zag ook dat Wilhelmin zwanger was (nog een succesverhaal!), en houd jullie op de hoogte. Vind het fijn om te horen dat alle hoop nog niet verloren is!

Groetjes,

Zeeuws Meisje
 
Wat een   goed initiatief, Zeeuws meisje. We hebben allemaal behoefte aan positieve verhalen , denk ik.
Ken ook 4 meiden waarbij het na een miskraam allemaal is goed gekomen.
Dus is er ook hoop voor ons. Duimen jullie voor mij dinsdag (curretage)???
 
Terug
Bovenaan