HELP, Jente is zo aan het zeuren! Tips gevraagd!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden,

Oh, ik hoop dat jullie mij tips kunnen geven want ik wordt echt even gek van mijn kind!

Hij is zo aan het ZEUREN, alles gaat met zo'n zeur stemmetje en er wordt gewoon nergens mee gespeeld!
Als ik samen met hem speel gaat het prima maar zodra ik iets anders ga doen, dan wordt ik geroepen: Maaaamaaa, dit doen, maaaaamaaaa dat doen! Neeee, niet Tente doen. Neeeeeeeee! Nu ook, hij staat nu naast me te zeuren: Maaammm, Tente ook zitten (en dit 200x achter elkaar).

Hoe krijg ik mijn kind zelf aan het spelen en langer dan 1 minuut met één ding! Ik kan me niet meer herinneren wanneer hij voor het laatst gewoon eens lekker heeft gespeeld.
Heb ik even met hem geplakt,en kleuren wilde hij niet, alles opgeruimd: Tente kleuren (met een zeur toontje). Ja nu ben je dus te laat!

Ik  wordt zo gek van dat zeuren! Moet ik het negeren????  

Nu zit hij op de bank: Maaaammm viesie aaaan (met weer een zeur toontje).
Ik heb de neiging om hem zo in bed te kieperen na zo'n hele dag (doe het niet hoor).

Ik merk wel dat als ik hem negeer hij soms wat zelf gaat rommelen maar ik heb toch ook geen zin in de hele dag zo'n zeurend kind! En het duurt dus nooit langer dan 1 minuut.

Je kan aan mijn verhaal wel merken dat ik het even zat ben! Verder is hij gelukkig ook wel erg lief en slaapt en eet prima over het algemeen.
Als we op stap zijn is het prima maar als ik met slecht weer veel binnen zit dan ben ik echt zoooo geiriteerd aan het eind van de dag!
En hem op gang helpen en met hem spelen doe ik ook veel maar zodra ik dan weg loop.........

In de tijd dat ik dit aan het schrijven ben loopt hij kreunend en steunend door de kamer, pakt even wat en is een paar seconde stil en gaat weer zeurend door de kamer, etc etc.

Met andere woorden HELP, hebben jullie tips want het is ook niet erg goed als ik elke keer zo geiriteerd raak. (Misschien ligt het ook wel aan mij?????)

Groetjes een geiriteerde Fennie (mama van Jente)
 
Hoi hoi,

Zo dat klinkt bekend. Vorige week heb ik even een goed gesprek gehad met Tess en ik moet zeggen het heeft geholpen, ze loopt niet meer de hele dag te zeuren. Ik heb haar uitgelegt dat als je loopt de zeuren of klieren ze minder gedaan krijgt. Heb het haar ook even laten herhalen.

Verder zeg ik altijd dat ik haar niet versta met die stem. En dus ook oma mag er niet op reageren. en ik dwing haar soms om te spelen. TV uit, radio aan en geen aandacht van mama, dat vindt ze wel moeilijk maar het gaat wel beter. Ik vertel haar ook wat ik van haar wil.

Er zijn echt dagen dat ook ik het echt heb gehad tegen 4 uur, maar gelukkig ben ik dat de volgende dag weer vergeten.

Oh en helpen met koken is hier favo, dan is er geen gezeur en helpt ze echt lekker mee. Daarna tafel dekken.

Succes met de kleine man, probeer het hem te vertellen dat je het niet leuk vindt en wat hij moet doen om wel aandacht van mama te krijgen. En daarna is het negeren en soms herinneren aan de afspraak.

Liefs Nanda
 
Hiya Fennie!

Ik kan me voorstellen hoe je je voelt. Zeker nu je niet lekker naar buiten kan, dan word je lontje wel heel kort soms. Ik zeg net als Nanda dat ik Max niet versta als hij met een zeurstem tegen me praat. En dat ie duidelijk moet zeggen wat hij wilt. En het helpt ook als ik Max lekker mee laat helpen in de dingen die ik toch moet doen (afwasmachine uitruimen, was wegbergen etc.) het duurt allemaal wel wat langer en af en toe moet ik mezelf ook een beetje dwingen om daar oke mee te zijn. Maar Max krijgt het gevoel dat we iets samen aan het doen zijn (wat op het moment een erg grote hit is, niks wil hij meer in z'n eentje) en ik krijg toch nog het e.e.a. gedaan. Ik heb wel het idee dat het weer een van die beruchte ontwikkelings fases is. Rond deze leeftijd worden ze echt wat zelfstandiger en soms resulteerd dat in een soort van 'terugval' waar ze ineens besluiten niets meer zelf te willen doen.

Oh ja en als laatste, als Max steeds maar samen wilt spelen laat ik hem soms, zonder rede, een paar minuten wachten. Dan zeg ik zoiets als "Mama is gonna do this first and then we'll play" Ik doe dat zodat hij leert dat je soms gewoon moet wachten en dat niet alles op zijn tijdschema gebeurt. Hij begint het te snappen.

Succes en het ligt niet aan jou hoor! We hebben allemaal maar een bepaald vooraadje geduld en een twee jarige is expert in dat voorraadje zo snel mogelijk op te maken.

Ajuus, ilja
 
Ik ben, vooral met dit weer, ook blij dat ik af en toe naar mijn werk mag!
Heel erg zeuren doet Julian nog niet, maar al wel iets meer dan een tijdje terug. Waarschijnlijk een voorbode.

Hem laten meehelpen met wat ik doe is wel  de beste oplossing tot nu toe. Ook als ik aan het koken ben en hij geen tv meer wil kijken (wat raar is, want hij vraagt meerdere keen per dag: ikke sisi kijke, mama?) dan zet ik hem bij me op het aanrecht en kan hij zien wat er gebeurt.
Hij trekt me sinds vorige week ook mee naar waar hij heen wil (speelgoed bijv.) en dan is het ook: samen doen. Dan gaat de hele bak met houten spoor over de grond en als mama dan een mooi traject heeft aangelegd dan maakt hij het weer stuk. Gevolg: samen opruimen. Ik heb ook wel het idee dat hij toe is aan nieuwe uitdagingen (komt goed uit met Sinterklaas voor de deur).

Succes met Jente!
Ellen mv Julian
 


Hoi Fen,




 
Ik moest even inloggen om te reageren..


 
Hier komt weer een strenge mama advies haha.. Nee hoor haha..

Kay heeft hier een énkele keer last van, maar dan wel flink!  Dit accepteer ik tot op zekere hoogte, maar als mn grens is bereikt, en na een paar waarschuwingen,  spreek ik hem toch even niet al te vriendelijk toe (terwijl ik zn bovenarm stevig vast heb) dat ik nu écht wil dat hij er mee ophoud omdat mama anders érg boos wordt. Blijft hij bezig dan gaat hij voor even de gang op of negeer hem totaal. Vind hij dus absoluut niet leuk wat tot grote tranen en boosheid  leid.

Daarna proberen we het nog eens en als het weer op bovenstaande uit loopt (na weer één enkele waarschuwing) dan gebeurd hetzelfde.. Meestal na 2 a 3 keer is er voor hem de lol af en na flink wat snikken en een snotterbel rijker geven we elkaar een flinke knuffel en is de strijdbijl begraven...


 
Ik vind het op zich best wel moeilijk hem dan zo te zien, maar ik probeer te denken aan het feit dat er op deze manier hoe dan ook geen land met hem te bezeilen is.  Dus dan liever op een korte en duidelijke/strengere manier een einde maken aan zijn gedrag  dan dat ik zo héél de dag door moet zien te komen..


 
Ik ben dus van het afleiden, negeren en in het uiterste geval van op de gang zetten (zo nodig met herhaling) en een knuffel als toetje als hij de boodschap door heeft ;-)
Daarna krijgt hij een zee van complimentjes als hij lief gaat spelen..


 
Maar ik moet zeggen dat ik dat eigenlijk heel de dag doe.. complimentjes geven als hij lekker speelt en vooral heel vaak zeggen dat ik hem zo ongelooflijk lief vind!! (mama liever!!! zegt ie dan hahahaha).


 
Dus het allerbelangrijkste is toch het positieve blijven benadrukken en complimenteren!!!!!

Zodra dat niet meer werkt dan gebeurt het bovenste..


 
Succes!!


 
Esmé mv Kay en ???

(bijna 24 wk zwanger)


 

 
 
 
Ik wil je succes wensen want ieder kind reageert toch anders...

Idd ik vraag of ook of ze het nog een x kunnen zeggen omdat ik het niet versta.

Hier hebben ze niet een heel lang uithoudingsvermogen wat dat betreft.

Dus vind je maniertje zou ik zeggen; negeren, kordaat optreden of vragen of er wat aan scheelt. Iets zal wel indruk maken, hoop ik.


Liefs Renske
 
Ooooh, wat herkenbaar!! Isis kan de laatste tijd ook zó ontzettend slecht zelf spelen, als het aan haar ligt is ze de hele dag met mij op mijn schoot "boekies" aan het "sjeezen"... Simpel wordt ik ervan! Bovendien helpt het niet mee dat in afgelopen paar weken oma twee keer enkele dagen bij ons gelogeerd heeft, en Isis overláden heeft met aandacht. Super leuk, en ik vind ook echt dat oma's dat horen te doen, maar Isis moet nu echt even afkicken van al die aandacht.

Volgens mij is het inderdaad een fase, hier gaat het gepaard met slechter gaan slapen (langer kletsen in bed), met het eten niet aan tafel willen blijven zitten en héél slecht afscheid van mama kunnen nemen op het kdv. Vooral dat laatste vind ik vreselijk, een huilende Isis achterlaten om te gaan werken...

Ik probeer inderdaad erg consequent te zijn en haar niet te veel ruimte te geven om te zeuren en jengelen, maar dat is wel moeilijk! Ik heb vaak de neiging om dan in godsnaam maar dat boekje te lezen om van het gezeur af te zijn, maar kan me gelukkig (vrijwel) altijd inhouden. Maar als ze hier om half acht allebei op bed liggen moet ik wel even diep zuchten, hoor!

Ik hoop maar dat deze fase niet te lang gaat duren (maar dan komt er vast wel weer een volgende, haha! )...

Groetjes,
Myrna, mv Isis en Nika
 
hoihoi

Hier ook zo'n ventje dat flink kan zeuren.
Ik probeer het meestal te negeren anders word
ik ook behoorlijk kort van stof.
Ik ga er van uit dat het een keer ophoudt.
Het zal wel bij de leeftijd horen.

groetjes
Bianca mv Lorenzo
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan