A
Anoniem
Guest
<p>Hoi ladies,</p><p>Ik hoop dat jullie me kunnen helpen. Mijn kinderwens speelt al zeker een tijd van 3 jaar. Ik heb in het verleden 3 mk gehad. 1 met 6 weken, 1 met 5 weken en als laaste een curettage met 10 weken, wat overigens een nare ervaring was, vanwege de spoed die de curettage met zich meebracht. Deze relatie is een einde gekomen. Nu is mijn laatste zwangerschap wel 1,5 jaar geleden geweest. Misschien ook handig om te weten, deze relatie is stuk gelopen, vanwege meerdere mishandeling van mijn ex naar mij toe.</p><p>Na alles heb ik nu een nieuwe vriend, die echt mega lief is, maar zijn kinderwens was er helemaal/tot bijna niet. Voor mij wil hij het in de toekomst wel proberen om samen een kleintje te krijgen, ook omdat hij weet hoe sterk mijn kinderwens is en hij mij het liefst altijd gelukkig ziet, wanneer hij er zelf klaar voor is. Wat hij wel doet is dingen laten zien waar kleine kinderen in voorkomen en vind dit dan ook merkbaar, toch wel leuk.</p><p>Hij twijfelt aan zichzelf als vader figuur en of hij het wel gaat kunnen. Ook het onderwerp kinderen komt liever niet te spraken met hem en ontwijkt hij dat liever. Ik weet dat hij het echt wel wilt, maar hij twijfelt ontzettend aan zichzelf en wil het liefst nog 10 jaar wachten, omdat hij alles nog beter wilt. But damnnn, ik loop al 3 jaar rond met klapperende eierstokken en merk dat de behoefte naar een kleine steeds en steeds groter word. Oke, een aantal jaar zou nog kunnen, maar niet langer als 3 a 4 jaar ben ik bang. Hoe kan ik hem overtuigen, dat hij wel een goede vader zou zijn, wat ik overigens zeker weet. Ik denk dat het een angst bij hem is en ook heeft hij het idee dat zijn leven dan volledig ophoud, wat ik ook zeg, niks helpt. Misschien wat extra info; mijn vriend is DJ&Producer, en regelt ook het management bij 2 labels. Ik vind dit onderwerp bespreken met hem ook wat lastig, want ik wil vooral niet aandringen. Maar toch zal een kleine, my best present ever worden. </p><p>Zelf zit ik thuis vanwege prive omstandigheden, wat voor mij ook een nog grotere trigger is naar de verlangst van een baby. </p><p>Momenteel heb ik het mirena spiraal, maar heb ontzettend veel last van vervelende bijwerken en word daar soms ook niet gezelliger van. Maar terug naar de pil is ook geen optie, vanwege bijwerkingen. Condoomgebruik zijn ook niet voor ons weggelegd. </p><p>Misschien niet heel netjes of slim, maar stiekem hoop ik dat ik bij de weinige hoor, die wel zwanger word door het spiraal. Als dat gebeurt, zal mijn vriend niet heel blij zijn, maar hij is zich er wel van bewust dat er een kans inzit, daarop geeft hij dan wel aan, dat het dan maar zo is en we er samen voor gaan en het dan toch wel leuk vind, maar waarschijnlijk wel aan het idee moet wennen.</p><p>Na 3 miskramen, vind ik dat ik ook wel een beetje geluk verdien, aangezien ik wel nog een angst heb om opnieuw een mini mensje te mogen dragen en deze dan wel volledig kan dragen. </p><p>Laatste tijd erg onregelmatig wat bruin/roodverlies, maar niet als een menstruatie. Ook wel symptomen zoals misselijkheid, extreem vermoeid. Mijn reuk is sterk verbetert en mijn stemming gaat alle kanten op. Het enige wat ik nu niet heb is de gevoelige borsten, wel heb ik verkleurde tepels en lijken mijn borsten wat te groeien, maar dit zou ook kunnen komen, omdat ik wat aan probeer te komen.</p><p>Nu is mijn vraag, zijn er meedere dames die dit hebben meegemaakt, of iets soortgelijks? Ik hoor graag jullie verhalen en ervaringen. En ook hoe gingen jullie er mee om????</p><p>Girls, al your advices are very welcome!!!! (Ook over de verloren kindjes met mijn miskramen, die ik nog niet helemaal heb verwerkt...</p><p>Liefs,</p><p>Vana</p><p> </p>
