HELP, mijn dochter plakt aan me vast, kan geen kant meer op!

[Anoniem]

Onze eerst dochter Lotte is op het moment een echte klit. Ik kan geen kant meer op, ze moet in mijn buurt zijn. Gaat mijn man haar verschonen zet ze het op een brullen. Moet ik even weg dan is het helemaal een drama. Gisteren had ik poetswoede, en stuurde ik mijn man met dochter en hond op pad. Manlief was erg blij met me, ze gilde het eerste kwartier en daarna was het enigste wat ze zei :mama".

Ze wordt volgende week twee. En is over het algemeen een heel makkelijk en meegaand kind. Volgens mij is het en een fase/sprongetje, en dat ze in de gaten heeft dat er van alles gaat veranderen. Ik denk dat die kleintjes meer mee krijgen dan dat wij denken. Ze ziet in huis vanalles veranderen (babykamer, zij krijgt een peuterkamer, box in de kamer, er wordt veel gepraat over de baby, nieuwe auto en ga zo maar door).
Ik ben zo benieuwd hoe ze op onze nieuwe aanwinst reageerd, en op het feit dat ik weer ga borstvoeden. Zal voor haar ook niet makkelijk zijn als je de aandacht moet verdelen, en mama vaak met de kleine aan de borst zit.

Herkend iemand dit?

Veel groetjes Susan.

 

[Anoniem]

Hoi

ik herken dit niet, heb juist helemaal tegeovergestelde. Normaal is het altijd mama mama en nu wil ze met iedere bezoek mee naar huis. Geef ze mij kusje en zeg ze dag en gaat ze jas zoeken, Als ze niet mee mag is hel erg een drama.

Onze dochter voel ook dat het iets aan de hand is. Haar kamer is het zefde gebleven en is een nieuwe babykamer bij, daar gaat ze iedere dag naar toe en zeg ze baby baby.
In de box wou ze alleen maar de eerste dag. Wat ze wel in de gaaten heb is dat mama niet meer zo veel kan en dan gaat ze mij heel erg uitprobeeren hoe ver ze kan gaan. Ik kan haar 10 keer zegen niet doen en toch doet ze het. Als ze niet haar zin krijg gaat ze gillen of stampen. Mischien hoor het allemal bij de leeftijd, ze word in december 2 jaar.

Ik ben ook heel erg beniuwd hoe dat gaat als de kleien er is. Ik denk dat ze in begin wel jaloers zou zijn maar snel gaat wenen . Ze kan me ook goed helpen met de baby. Ze is nu al hele dag met de pop rondlopen en aankleden an verschoonen en flesje geven, dan doen we het straks samen. We zullen zien hoe dat gaat.

Ik wens je strekte met je dochter en suc6 met de laatste loodjes.
Groetjes 37w3d

 

[Anoniem]

hoi hoi
ik heb precies hetzelfde met mijn jongste alleen heeft hij het altijd al gehad.
hij vindt alles en iedereeen leuk en aardig totdat ik weg ga,en dan is het brullen.
de enigste die hem stil kan houden is mijn oudste dochter en m,n schoonmoeder.
en om eerlijk te zijn ben ik daar blij van heb ik zelf ook even wat adem.
en als ik bevallen ben komt mijn schoonmoeder hier ook slapen en blijft hier de hele dag
en daar ben ik erg blij mee,vooral voor kenji.
liefs sil

 

[Anoniem]

Mijn jongste zoon (en die is al 5 1/2 jaar) heeft dit ook.
Nu was hij altijd al erg aanhankelijk naar mij toe, als ik weg ben, vindt hij zijn vader ook best. Maar als ik er ben is het mama voor en mama na.
Nu wil hij elke keer bij mij in de buurt zijn, vraagt of ik hem lief vind, en is soms extra lastig (want hij merkt dat ik niet zoveel in kan grijpen als gewoonlijk).

Maar gelukkig geeft hij mijn buik ook veel kusjes, voelt aan mijn buik en heeft het erover als de baby geboren is. Hij wil wel ALLEEN maar een broertje. Een zusje is geen optie.... ha ha...we zullen zien!!

Groetjes Renata.

 

[Anoniem]

Mijn dochtertje is vorige week 2 geworden en zij heeft dat helemaal niet. Zij loopt juist helemaal  weg met papa .  Ik denk dat het idd een fase is hoor. Ik ben trouwens ook wel heel erg benieuwd hoe ze straks zal reageren als de baby er is. Ze snapt het volgens mij nog niet echt, dat er een baby komt. Ze vindt het wel prachtig om kusjes op mijn buik te geven en als ik vraag waar de baby is dan wijst ze ook naar mijn buik, maar echt begrijpen doet ze het nog niet. Ach, ik maak me er niet zo druk om, we zien vanzelf hoe het zal gaan. Ik denk dat het belangrijk is dat haar leventje zo normaal mogelijk door blijft lopen straks, dus ook niet overdreven veel extra aandacht aan haar gaan geven, dat werkt alleen maar averechts. Wel veel bij de baby gaan betrekken, dat ze luiers aan mag geven bij verschonen e.d.

groetjes,
Ikke mv 1 & ?

 

[Anoniem]

hoi


mijn dochter word volgende maand 2 en die heeft het ook heel erg sinds van de zomer,ze voelen gewoon aan dat je zwanger bent,en soms is dit heel vervelend,het is toch gewoon aandacht vragen en het zal wel weer over gaan denk ik,maar als je zo op het laatst loopt is dit niet echt leuk.je bent al moe en je kan al niet veel meer.ze daagt me ook echt uit af en toe.ach nog een paar weken. gr wendy33.5wk

 

[Anoniem]

Hoi,

Pfff!! Nou hier nog zo'n huishouden! Heb een dochter van net 3 jaar en is zwaan kleef aan! Ik word er af en toe echt kribbig van. Als ik dan boos word voel ik me ook wel schuldig.. Zij kan er ook niks aan doen dat mama's hormonen op hol zijn geslagen..
Het is mama voor en na, gelukkig is afscheid van mama nemen op de peuterschool nog geen ramp, maar zodra mevrouw door heeft dat ze bij oma blijft begint ze al te sputteren. Als ik eenmaal weg ben gaat het wel goed, dus ze probeert me echt uit. Maar voor haar is het beter dat ze het ritme zoals het was voordat ik met verlof ging gewoon doorgaat. En ik vind een dagje rust ook wel lekker..
Luisteren is tegenwoordig ook niet meer haar sterkste kant... tjonge..
Ik heb engelengeduld, maar er zijn grenzen..

We hebben haar bij zoveel mogelijk dingen betrokken en uitgelegd, dus ben wel erg benieuwd naar haar reactie als de baby er is. Heb al verteld dat de baby ook huilt en veel slaapt en dat ze papa en mama mag helpen.. We zien het allemaal wel..

Groetjes, Suus

 

[Anoniem]

Hihi, ik heb geen kinderen maar als ik dit lees moet ik denken aan de topic over onze hondjes die zo kleven