Help! Mijn kind is een zeer slechte eter!

<p>Ik zit met m’n handen in het haar.. ons zoontje van net 4 is zo’n enorm slechte eter. Nu weet ik dat dit vrij normaal is op deze leeftijd maar dit gaat echt ver. </p><p>Toen hij een baby was at hij vanalles. Rauwe tomaat, avocado, brood..ga zo maar door. Alles ging er prima in. Op een gegeven moment wou hij minder eten. Hij  at wel potjes (ik weet het..zo dom dat ik daar ooit aan was begonnen..) en gelukkig at (en eet) hij mijn pasta wel waar ik dus zoveel mogelijk groente doorheen gooi. Maar wel maar op één manier en niet ineens met een andere soort saus. maar verder...vergeet het maar. Natuurlijk lust hij wel pannenkoeken..pizza..vissticks.. maar als ik iets anders voorzet (maakt niet uit wat) gaat het er niet in.. hoe leuk of gezellig ik het ook maak. Hij geeft aan het spannend te vinden.. ik praat dan met hem zodat hij het in ieder geval probeert..maar dat gebeurt niet. Ik ga het natuurlijk niet naar binnen duwen want dat zou traumatisch zijn. </p><p>Hij gaat zo ver dat als ze ergens grof volkoren brood hebben hij het niet neemt (wij hebben fijn volkoren)</p><p>als hij een pintje krijgt ipv een bolletje..vergeet het maar want het is niet dezelfde ronde vorm.</p><p>en zo kan ik nog wel even doorgaan... </p><p>De enkele keer dat hij zich er wel overheen zet en probeert een hap te nemen begint hij te kokhalzen en het is zelfs wel gebeurt dat hij spontaan ging overgeven.. </p><p>what to do???</p><p> </p><p>lieve groet,</p><p>een moedeloze moeder </p><p> </p>
 
Ik heb het met je te doen, want niet eten doet een moederhart pijn. Het klinkt als een wat meer extremere versie van voedselneofobie. Die angst voor onbekend eten gaat verder dan alleen de smaak. Ook zoals je zelf al aangeeft om de vorm. Alles wat nieuw of anders is is spannend of gewoon eng. Wij kunnen spaghetti hetzelfde vinden als macaroni, maar voor een 4 jarige is dat een wereld van verschil.
Ik wil je wat tips geven in de hoop dat het helpt. Misschien heb je er al veel van geprobeerd.
Probeer de druk er wat vanaf te halen, maar blijf het aanbieden. Koop dus ook weleens grof volkoren brood. Bied dit aan naast het fijn volkoren brood. Verwacht niet van hem dat hij het zal eten, maar doe dat zelf wel als voorbeeld. 
Zorg dat het eetmoment gezellig blijft. Probeer te denken dat goed eten niet per se veel eten is, of van alles wat, maar kijk meer naar de gezelligheid. Betrek hem bij het boodschappen doen en bij het koken. Laat hem kiezen uit wat jij wil eten (zullen we broccoli eten of wortelen?). Vlees is net zo belangrijk als groenten, pasta of groenten, tenminste, verhef groenten niet boven de rest. Het hoort erbij, meer niet. Praat aan tafel over de dag, maar zo min mogelijk over het eten zelf. Zorg ook dat er geen afleiding is, geen speelgoed, telefoons of dat soort dingen. 
Biedt geen alternatief aan als bijvoorbeeld een boterham na weinig avondeten. En beperk waar het kan vullende dranken. Hij krijgt de kans om te eten, zo niet, dan niet. Nodig een goed etend vriendje uit om mee te eten. Praat ook dan niet teveel over eten. 
Wat ook kan is een proefspelletje. Bind een zakdoek voor zijn ogen en laat hem bekende en lekkere dingen proeven en ook een paar spannende dingen. 
Of als dat te spannend is, vraag hem om aan te geven hoe vies iets is. Smaakt het super lekker of smaakt het naar poep. Maak dit visueel en laat hem op de schaal van 1 (poep) tot 10 (pannenkoeken) een rondje tekenen. Vraag dit later nogmaals. Herhaal dit. Laat zien dat hij het eerst veel viezer vond en dat hij vooruitgang boekt.
Geef altijd keuze, 2 soorten groenten, een feestboterham met op ieder stukje een ander soort beleg. Een fruitsalade met bekend en onbekend fruit. Het geeft niet als iets niet wordt aangeraakt.maar maak het onbekende bekend
Wat je ook kunt doen is kijken of er in de buurt een eetteam is. Daar zit vaak een logopedist, diëtist en pedagoog in een team en die begeleiden moeilijke eters. De huisarts weet vast wel of dat in de buurt zit en kan zo nodig een verwijzing verzorgen. 
Heel veel succes
 
Goeie tips hierboven.. ik heb op tv wel eens een jong kindje gezien.. daar hadden ze een mooie aanpak. 1) wellicht een gespecialiseerde dietist benaderen? Die zal snel herkennen of het angst is of iets anders? En heeft vast geweldige tips. 2) ik zou vooral niet teveel aandacht geven aan het al dan niet eten, ik zou het vooral voor de neus zetten en zelf 'ermee laten spelen', proeven, voelen. Niet overijverig gezellig maken en ook niet focussen op zijn bord en eten. 3) geen alternatief geven. Dan kom je er nooit uit. Ik geef toe geen ervaring te hebben, maar dit heb ik een specialist op tv toen wel zien doen. Misschien eens betrekken bij het koken? Boontjes breken, saus roeren, vlees omdraaien?
 
Bedankt voor de tips! Ik heb idd al veel geprobeerd (boodschappen laten kiezen/meekoken etc) maar ga ook aan de rest werken. Toevallig vandaag al grof volkoren in huis gehaald ;)
zal ook eens opzoek naar deskundige hulp mocht dit langer aanhouden (waar ik wel bang voor ben..) mijn man was vroeger precies zo begreep ik van zijn moeder en zus en ik was ook niet de meest makkelijke eter.. dus tja.. hij heeft het niet van een vreemde. Maar vind deze vorm wel echt extreem. Nu maar duimen dat het met de tijd beter zal gaan. 
 
Ik hoop dat het helpt! 
Maar ik realiseer me dat ik makkelijk praten heb met een avontuurlijke eter (ook 4). Pas moest ik zelf even slikken toen hij een bagel met sprinkhanen en meelwormen bestelde. Gelukkig vertelde de serveerster dat de sprinkhanen niet geleverd waren en hij iets anders moest kiezen. Toen werd het jam :)
Of ik heb geluk of ik doe iets goed. Ik ben zelf diëtist, dus denk over alles wel 3x na hoe ik mijn kinderen wil opvoeden qua eten. Ik ben overigens niet gespecialiseerd in kinderen met eetproblemen, maar ik hoor natuurlijk weleens wat. 
 
Mijn oudste is een moeilijker eter. De gebeurde toen we van de babypotjes naar het echte eten gingen. Ze is nu net 4 jaar geworden. Wij hebben er nooit echt op gefocust. Wilt ze het niet eten, dan is dat haar keus maar ze krijgt niks anders. We merken wel dat ze nu wel af en toe wat uitprobeert. Zo vindt ze sinds dit jaar spagetti lekker. Eerst at ze alleen de kaas, tot ik zei dat ze ook een lange kaassliert moest proberen. Vond ze lekker, maar ze wil geen saus. Haar zusje eet echt alles. Soms probeert ze daardoor weer wat nieuws. Ik verwacht dat het vanzelf bijtrekt.
 
Terug
Bovenaan