Help, mijn vriend twijfelt

[Anoniem]

Hallo allemaal,

Hopelijk kunnen jullie me helpen met het volgende.

In 2005 hebben mijn vriend en ik een ernstig ongeluk gehad, na een lange revalidatie, voelen we ons weer redelijk, maar we kunnen beiden niet meer full-time werken, maar we kunnen het redelijk redden per maand. Vorig jaar heb ik een miskraam gehad en sindsdien twijfelt mijn vriend of hij nog wel een kind wil, hij heeft al 2 kinderen uit een vorige relatie. Ik kan het heel goed met ze vinden, maar het zijn natuurlijk niet mijn eigen kinderen.
Hij twijfelt vooral omdat onze gezondheid nog niet helemaal optimaal is, eigenlijk vooral zijn gezondheid, met mij gaat het stukken beter, maar daar doe ik ook veel voor en hij minder.
Hij vraagt zich ook af of we het financieel redden, ik denk van wel, we geven nu ook wel eens geld uit, waarvan ik soms denk was dat nou wel echt nodig.
In maart wordt ik 35 en ik heb natuurlijk ook niet meer zo heel veel tijd ivm de risico's en ik weet ook niet of ik snel zwanger raak.

Heeft iemand tips, of heeft in een soort gelijke situatie gezeten of zit er nog in?

Ik wordt nu echt een beetje wanhopig!

Liefs, Fre

 

[Anoniem]

Hay meid,

Ik kan me voorstellen dat je je wanhopig voelt nu. Het zijn inderdaad niet je eigen kinderen en het is nogal wat om je eigen kinderwens op te geven. Je bent dus al zwanger geweest en daar ging hij dus in mee. Beetje lullig dat hij nu ineens twijfelt. De knoop was dan toch al doorgehakt? Waarom nu ineens een bezwaar? Je lichaam raakt alleen zwanger in een goede conditie dus dat zegt genoeg. Toen ben je ook zwanger geweest dus dat kan nu ook. Inderdaad is je leeftijd nu ook goed. Hoe ouder je bent hoe groter de kans op een miskraam is. Als hij dan lichamelijke bezwaren opnoemt zou hij juist hieraan moeten denken. Wat het geld betreft: dat komt altijd goed. Misschien zou je dan andere dingen moeten laten maar dat doe je dan met liefde. Het is misschien niet ideaal maar er zijn mensen die het veel minder hebben en bovendien komt dit doordat jullie een vreselijk ongeluk hebben meegemaakt! Ik zou zeggen:

vier dat jullie allebei nog leven en maak met die liefde een hele mooie jullie!!!!!!

succes ermee meid!!

xxxxxxxxxxxxx me

 

[Anoniem]

mijn oudste is uit een andere relatie
nu hadden mijn ex en ik op dat ogenblik nou niet tonnen met geld en dus een 2 volwassenen uitkering dit is geen vetpot maar we rede het er mee
nu raakte ik zwanger en ja met veel plaatsen en verplaatsen van dingen en van het willen hebben wij het maandelijks gered
nu snap ik de twijfel heus bij je vent wel het is tegenwoordig duur om een kleine groot te brengen maar zoals ik en mijn ex en ik en mijn man nu zeggen
als er minder is dan kopen we eten voor de kinderen luiers voor hun en wat hun nodig hebben
wij kennen wel een paar dagen op brood leven(als dit nodig zou zijn)hun gaan voor ons en wij zijn uitgegroeit dus is het voor ons om te kopen wat de kinderen nodig hebben

wat je gezondheid en die van je vent is het voor mij dat ik daar niet zo mee bekent ben ik ben lichamelijk in oorde en ben daar goddankbaar voor
maar ik zou in jou positie kijken naar of ik het kind zou kunnen dragen contact op zoeken met de dokter en vragen stellen in verband met jullie gedachtes over een kind en of dit haalbaar is met jullie gezondheid zoals hij is nu en over 9 maanden
een dokter of specialist weet meer en jullie natuurlijk wat jullie kunnen en wat jullie nog niet kunnen

dus bekijk het op meerdere manieren en bespreek dit eens met iemand die meer verstand heeft over jullie gezondheid
en ja geniet zo ie zo elke dag dat je leef

 

[Anoniem]

Bedankt voor jullie lieve reacties! Dit had ik even nodig, ik heb er nog eens goed over nagedacht en ik ga een afspraak maken met mijn huisarts of mijn revalidatie arts en misschien kan hij ons verder helpen.

En natuurlijk weer een goed gesprek met mijn vriend hierover.

Jullie in ieder geval veel succes met zwanger worden.

Bedankt!

Liefs, Fre