<p>Dag allemaal, enkele dagen geleden zijn we er achter gekomen dat ik zwanger ben van nr. 3. Dit stond (nog) niet op de planning en we zaten beiden nog in de twijfelfase of we ooit nog voor een 3e zouden willen gaan. Sinds ik het weet, ervaar ik vooral angst, paniek en gevoel van "dit wil ik niet..ons gezin is zo al af". Dit gevoel komt vooral omdat ik bang ben onszelf en onze kinderen tekort te doen met weer een baby in huis. Ik ben bang dat dit ons als gezin uit balans gaat brengen, terwijl we nu eindelijk (na een huilbaby/-peuter, weinig slaap en een zeeeeer pittige peuter) balans en rust hebben gevonden. Ook ben ik heel bang dat het leeftijdsverschil te groot is (de oudsten zijn 7 en 4 jr.) en dat wij/zij hierdoor niet veel meer samen kunnen doen en dit ten koste gaat van de oudsten. Heeft iemand deze gedachten ook ooit zo gehad? En hoe is dit echt verlopen na de geboorte van de 3e?</p>
Help! Ongepland zwanger van nr.3
- Onderwerp starter RomyVE
- Startdatum
Hi, wat een verrassing, snap dat je er van in de war bent. Desondanks toch gefeliciteerd!
Mijn oudste twee waren 4 en 6 toen hun zusje geboren werd. Het was zeker wennen als gezin, al had dat er mede mee te maken dat heel Nederland in de eerste lockdown kwam drie weken na haar geboorte.
Maar het is ook echt oprecht superleuk. Mijn oudste twee zijn zo lief voor haar en zo gek op hun zusje. En andersom net zo. Ze is echt een verrijking en toevoeging aan ons gezin.
Al moet ik wel zeggen dat we sinds haar komst meer dingen opgesplitst doen als gezin. Gaat papa met de oudste twee naar de film, ga ik naar de kinderboerderij met de jongste. Dat soort dingen. Maar ook met het hele gezin doen we genoeg samen.
Ik moest wel weer even wennen aan de slapeloze nachten en het baby gebeuren. Maar daar wende ik snel genoeg weer aan, haha.
Hopelijk heb je iets aan mijn ervaringen. Geniet van deze bijzondere tijd. Vooral van het feit dat je oudste twee alles echt snappen en bewust meemaken!
Mijn oudste twee waren 4 en 6 toen hun zusje geboren werd. Het was zeker wennen als gezin, al had dat er mede mee te maken dat heel Nederland in de eerste lockdown kwam drie weken na haar geboorte.
Maar het is ook echt oprecht superleuk. Mijn oudste twee zijn zo lief voor haar en zo gek op hun zusje. En andersom net zo. Ze is echt een verrijking en toevoeging aan ons gezin.
Al moet ik wel zeggen dat we sinds haar komst meer dingen opgesplitst doen als gezin. Gaat papa met de oudste twee naar de film, ga ik naar de kinderboerderij met de jongste. Dat soort dingen. Maar ook met het hele gezin doen we genoeg samen.
Ik moest wel weer even wennen aan de slapeloze nachten en het baby gebeuren. Maar daar wende ik snel genoeg weer aan, haha.
Hopelijk heb je iets aan mijn ervaringen. Geniet van deze bijzondere tijd. Vooral van het feit dat je oudste twee alles echt snappen en bewust meemaken!
Ik heb geen ervaring of tips, sorry! Maar ik wilde even laten weten dat ik 8 was en mijn broertje 4 toen ons jongste broertje geboren werd. We hebben een hele goede band en ik zou ze beiden voor geen goud willen missen! Ik vond het als 8-jarige ook heel leuk om de komst van een broertje iets bewuster mee te maken en me echt te herinneren hoe hij was als baby. Dus qua leeftijdsverschil zou ik me geen zorgen maken. (Lekker kort door de bocht misschien, maar wie weet helpt dit je iets..) Uiteraard snap ik je gevoel en angst wel heel goed - het is niet niks, ik wens je veel sterkte toe! 
Oh, ik kan mezelf goed voorstellen dat het even schrikken is! Ik heb altijd gezegd dat ik 3 of 4 kinderen wil maar nu met de tweede erbij is het voor ons ook wel klaar. Maar ja, als je dan toch ongepland in verwachting raakt.. wat dan..
Hoewel het even wennen zal zijn, denk ik echt wel dat het los gaat lopen. Die baby fase duurt maar zo kort.. wat zijn een paar maanden, jaren nou op een mensen leven ?
Je krijgt wat je aan kan. Dat geloof ik echt. Ik denk dat jullie achteraf kunnen zeggen, als die kleine er is, dat het allemaal zo heeft moeten zijn.
Veel geluk ? het komt wel goed
Hoewel het even wennen zal zijn, denk ik echt wel dat het los gaat lopen. Die baby fase duurt maar zo kort.. wat zijn een paar maanden, jaren nou op een mensen leven ?
Je krijgt wat je aan kan. Dat geloof ik echt. Ik denk dat jullie achteraf kunnen zeggen, als die kleine er is, dat het allemaal zo heeft moeten zijn.
Veel geluk ? het komt wel goed
Hey
Toen ik 8 jaar was kreeg mijn moeder ook een derde kindje van een nieuwe vriend ouders gescheiden daardoor best veel mentale klappen gehad voor mij en mijn broer maar ik vond ik toen juist leuk ik was ouder wist me eem houding te geven en ik hielp het liefste mee met flesje geven in bad doen etc ik was een echte grote zus en nog steeds ik krijg regelmatig commentaar je bent mijn moeder niet maar ik zal altijd voor hem klaar staan nu ik zelf moeder ben snap ik je gevoel helemaal ik heb dat zelfde gevoel met een tweede want dan moet mijn kleine meid mij gaan delen en dat te bedenken dat we al drie jaar helemaal samen zijn inmiddels bijna een jaar een nieuwe partner en ook komt een tweede steeds vaker aan bod inmiddels ook gestopt met anticonceptie Maar lieve mama het komt goed geloof me
Toen ik 8 jaar was kreeg mijn moeder ook een derde kindje van een nieuwe vriend ouders gescheiden daardoor best veel mentale klappen gehad voor mij en mijn broer maar ik vond ik toen juist leuk ik was ouder wist me eem houding te geven en ik hielp het liefste mee met flesje geven in bad doen etc ik was een echte grote zus en nog steeds ik krijg regelmatig commentaar je bent mijn moeder niet maar ik zal altijd voor hem klaar staan nu ik zelf moeder ben snap ik je gevoel helemaal ik heb dat zelfde gevoel met een tweede want dan moet mijn kleine meid mij gaan delen en dat te bedenken dat we al drie jaar helemaal samen zijn inmiddels bijna een jaar een nieuwe partner en ook komt een tweede steeds vaker aan bod inmiddels ook gestopt met anticonceptie Maar lieve mama het komt goed geloof me