Help!! Routine baby en peuter

Helpp!!

Ik heb een zoon van 3,5 jaar en een dochter van bijna 6 weken.

Binnenkort ben ik voor het eerst met beide een hele dag alleen thuis. Maar HOE DAN?!

Hoe leg je een baby op bed met een peuter in huis? Mijn dochter slaapt ook overdag in haar wieg in een verduisterde kamer. Maar voor zij slaapt kan het 10min maar ook een dikke 30min duren.

Ik kan niet mijn zoon zo lang alleen beneden laten. Los van dat hij dat niet pikt is dat ook gewoon niet veilig vind ik.

Hoe doen jullie dat?

En hoe doen jullie dat in de avond als je alleen bent?

Alvast mega bedankt voor het delen van jullie routines. Want ik weet echt niet hoe ik dit moet doen
 
Beide mee naar boven nemen, traphekje dicht. Oudste kan op eigen kamer spelen en je bent dichtbij genoeg. Verder beneden verschonen, af en toe een filmpje aan voor de oudste. 
 
Hier ene van net 2 en 3 maanden. I got you mama, the struggle is real ;)  
Wat praktische tips waar de moedermaffia van zal smullen;
1. Peuter mee op de verdieping waar ik ben met baby. Dus als die naar bed gaat rent peuter boven rond. Resultaat is overhoop gehaalde kamers maar dan heb ik wel even om baby in bed te leggen.
2. Betrek hem erbij, ga bijv op de grond zitten als je voeding geeft, zo kun je alsnog "meespelen" verbaal. Hij mag de speen in zn mondje doen etc.
3. Omkopen. En dan bedoel ik, als ik echt even mn handen en energie nodig heb voor baby, gaat de tv aan. Werkt dat alsnog niet, komt er een koekje of handjevol chips bij kijken. Vaak net genoeg om de baby te verzorgen.
4. Als ik met bedritueel peuter bezig ben (en eerst was dat ook nog precies op flestijd van baby) neem ik nu baby vaak mee in de wipstoel. Die zet ik erbij op de kamer tijdens voorlezen etc. Peuter is sinds geboorte drama met slapen dus dat heeft dan aandacht nodig..
En ja.. er wordt gewoon veel meer gehuild. Zowel door peuter als hij toch echt moet wachten en door baby meer dan zijn oudere broer heeft gehuild, je hebt maar twee handen en moet keuzes maken. Eerst de ene met een boterham en melk op de bank, daarna de fles voor de baby. Ik leg wel altijd uit wat ik ga doen, en houd me er ook aan als ik zeg; ik moet even t speentje aan je broertje gaan geven, ik ben zo terug. Dan ben ik ook echt zo terug. Ik merk nu, na 3 maanden wel dat peuter langzaam veel beter zn geduld weet te bewaren. Ook voor hen is t wennen.
Je kunt het, echt waar. Het hielp mij altijd om te bedenken dat vrouwen vroeger 18 kinderen kregen en die lukte het ook. Dan kom ik al meer tot rust haha. Succes!
 
[quote quote=10597739]Hier ene van net 2 en 3 maanden. I got you mama, the struggle is real ? Wat praktische tips waar de moedermaffia van zal smullen; 1. Peuter mee op de verdieping waar ik ben met baby. Dus als die naar bed gaat rent peuter boven rond. Resultaat is overhoop gehaalde kamers maar dan heb ik wel even om baby in bed te leggen. 2. Betrek hem erbij, ga bijv op de grond zitten als je voeding geeft, zo kun je alsnog “meespelen” verbaal. Hij mag de speen in zn mondje doen etc. 3. Omkopen. En dan bedoel ik, als ik echt even mn handen en energie nodig heb voor baby, gaat de tv aan. Werkt dat alsnog niet, komt er een koekje of handjevol chips bij kijken. Vaak net genoeg om de baby te verzorgen. 4. Als ik met bedritueel peuter bezig ben (en eerst was dat ook nog precies op flestijd van baby) neem ik nu baby vaak mee in de wipstoel. Die zet ik erbij op de kamer tijdens voorlezen etc. Peuter is sinds geboorte drama met slapen dus dat heeft dan aandacht nodig.. En ja.. er wordt gewoon veel meer gehuild. Zowel door peuter als hij toch echt moet wachten en door baby meer dan zijn oudere broer heeft gehuild, je hebt maar twee handen en moet keuzes maken. Eerst de ene met een boterham en melk op de bank, daarna de fles voor de baby. Ik leg wel altijd uit wat ik ga doen, en houd me er ook aan als ik zeg; ik moet even t speentje aan je broertje gaan geven, ik ben zo terug. Dan ben ik ook echt zo terug. Ik merk nu, na 3 maanden wel dat peuter langzaam veel beter zn geduld weet te bewaren. Ook voor hen is t wennen. Je kunt het, echt waar. Het hielp mij altijd om te bedenken dat vrouwen vroeger 18 kinderen kregen en die lukte het ook. Dan kom ik al meer tot rust haha. Succes![/quote]
Haha de moedermaffia kan hier zeker van smullen denk ik. Bedankt voor al je tips en positieve woorden. Heel fijn!
 
Haha de moedermaffia, ja die bestaat volgens mij vooral uit moeders met maar 1 kindje. ik heb echt respect voor mijn oma die er 5 had en geen tv. 

Maar even zonder grapjes, ik herken veel van de tips hierboven. Mijn dochters zijn nu 2j8m en 9m. Het wordt echt makkelijker hoor. Zodra de jongste gewoon redelijk betrouwbaar 3 slaapjes doet, en het ritme wat herkenbaarder wordt... er ontstaat vanzelf een flow die beide ritmes in elkaar past. Maar ik vraag me nog steeds wel eens af waar ik me druk om maakte met 1 baby (op de eerste huilbabyperiode van de oudste na dan). Als ik nu een dagje met de baby alleen heb, wat een rust!

De eerste 3/4 maanden waren hier even pittig met de tweede erbij. Ze sliep de eerste 2 maanden overdag en avond op mij. En het heeft nog wel tot 3,5 maand geduurd voor ze de avonden in bed te leggen was. Ik had mijn man gelukkig 8 weken thuis. Geen idee hoe moeders na 1 week alweer alles alleen doen hoor. Ik vond het na 8 weken ook heel spannend, de eerste dagen alleen. 

Dingen die hier in die periode groeiden:
- Baby op bed leggen ging met meer laten huilen gepaard dan met de oudste. De oudste is uitbundig en de jongste een lichte slaper die echt niet ging slapen als de ouste druk roepend steeds de babykamer op kwam (die van mij ging niet lekker spelen in onze kamer ofzo). Dus die zette ik voor de TV beneden, evt met een snackje (wij hebben dan gedroogd fruit, granenreepjes, groenten oid). Als het op bed leggen niet binnen 5 minuten lukte, dan liet ik de baby haar ding doen in bed. En dan liep ik de trap op en neer, elke 2 minuten even sussen, en dan weer bij peuter checken. Ik heb ook de tip gehoord om beneden een extra babyfoon neer te zetten. Dat hebben wij niet gedaan, omdat het zo best goed ging. Maar kan helpen. 
- 's avonds op bed leggen: baby in de wipper op de verdieping zodat ik eerst de peuter kon verzorgen en op bed leggen. Als zij eenmaal klaar was, flesje voor de baby en installeren op de bank. Had peuter toch nog hulp nodig later op de avond en mijn man was er niet, dan moest het maar met baby op de arm die dan even wakker werd. 
- voedingen: op de grond en boekjes voorlezen. Was peuter jaloers en irritant op een gevaarlijke manier voor de baby (lees: bankspringen naast de baby) dan de tv maar weer even aan. Serieus, ze heeft een maand of 3 meer tv gekeken dan ik ooit had gewild. 
- naar buiten gaan. Baby in de doek of de wagen, peuter op het zitje. uitjes van ongeveer 2 uur. Dan sliep de baby en had de peuter een uitlaatklep en even aandacht. ik had tweede helft van de ochtend of eind van de middag als vaste momenten. 
- beneden verschonen inderdaad. 
- Als verzorgingsmomenten samen vallen, moet je kiezen. Eentje zal dan even moeten wachten en dat gaat met huilen. 
- Een draagzak heeft me erg geholpen met mijn handen vrij hebben voor de oudste. 

En dan hetgene dat het meeste hielp: Als je baby een maand of 2/3 oud is, start met een vast moment voor het beginnen van de dag, en een vaste slaap/bedtijd savonds. Mijn oudste wordt rond 6 uur wakker, en dan is de jongste ook wakker. Rond die leeftijd gaan ze even wakker blijven na de voeding. Als je vanaf een vast moment opstaan ongeveer dezelfde wakkertijden gedurende de dag aanhoudt, dan ontstaat er een herkenbare routine door de dag heen. Het duurt nog even voor je van een ritme met vaste tijden kunt rekenen. Maar het aantal slaapjes wordt snel elke dag hetzelfde. En als er een slaapje afgelopen is, kun je een klein beetje doorrekenen hoe het volgende slaapje gaat vallen. Ik heb ook wel de kleine wakker gemaakt omdat we afspraken hadden, en na een nieuw rondje wakker kwam de volgende slaaptijd op een handiger moment. Ze viel rond 3 maanden eigenlijk altijd wel rond 19/20 uur op de arm in slaap. En met 4 maanden hebben we haar in bed gekregen en was de bedtijd nog steeds 19/19.30. Als er dan slaapjes wegvallen, en je van 5 naar 4 naar 3 slaapjes bent.... 
Toen ze 5 maanden was zaten we in een heerlijk 3 slaapjesritme, en was het 2e slaapje tegelijk met peuter waardoor ik nog even pauze had ook. Oudere peuters kun je aanwennen tijdens dat slaapje een rustmomentje met tekenen/boekjes/even in de tuin spelen oid te nemen, zodat jij toch even kunt zitten. 
Inmiddels slaapt die van mij 2 keer, en kan ik best wat schuiven met slaapjes en wakkertijd. Dat 2e slaapje liggen ze nog steeds beiden op bed. Activiteiten doen we inmiddels in wakkertijd. En op bed leggen gaat gezellig samen, omkleden, tandjes poetsen, voorlezen, enzo. 

Dus nog even roeien met de riemen die je hebt. Het moet maar zoals het gaat. Maar stuur zodra er wakkertijden ontstaan, naar een herkenbare routine met een vast start en eindmoment. In het begin is geen dag hetzelfde, maar ze gaan wel steeds meer op elkaar lijken. 

Oh en ik heb me die eerste maanden verschrikkelijk schuldig gevoeld over dat ik de baby niet kon bieden wat ik de oudste wel gegeven heb. Altijd direct hulp bij elke behoefte. Als ze een halve dag alleen de noodzakelijke zorg kreeg omdat mijn peuter veel aandacht opeiste. dan lag ze wel tevreden op een kleedje te kijken, maar weinig interactie ofzo. Of huilen om een voeding maar echt pas 10 minuten later tijd hebben. Huilen met op bed leggen. Het voelde niet goed. En tegelijk heeft mijn oudste ook enorm moeten wennen aan niet meer alle aandacht krijgen. Mijn hart brak als ze mij miste, huilde, driftbuien had, jaloers was, gewoon omdat ik alweer alleen maar met een baby in mijn armen stond. Ik heb veel toegekeken hoe mijn man leuke dingen met de oudste deed en ik miste het voor mijn gevoel. Ik ben daarom zelfs wel boos op de nieuwe baby geweest. Ik heb het zelf ook gewoon heel moeilijk gehad met dat ik beiden niet kon geven wat ze in mijn ogen nodig hadden. 
Maar ook dat kwam helemaal goed toen ze onderling interactie kregen. Nu spelen ze met elkaar. Er wordt heel wat af geschaterd, geknuffeld en gekletst. En ze missen elkaar als ze even niet samen zijn. Die eerste periode is op dat vlak ook gewoon zwaar. De nadelen, en nog niet de voordelen. 


 
Die eerste dagen alleen heb ik mezelf ook aangewend alleen naar de huidige crisis te kijken. Niet meteen doordenken naar de hele week, of alle op bed leg momenten enzo. Gewoon, oke, baby is supermoe en krijst om een fles, en peuter heeft superhonger en heeft een driftbui, de postbode staat voor de deur en de hond plast in huis, whatever.... hoe ga ik dit moment aanpakken. Gewoon alleen dit moment, en dan zie ik daarna wel weer. Ik voelde me dan soms wel een echte supermamma als ik het weer opgelost had. Niet stressen om toekomstige lastige situaties, want het loopt toch nooit als gepland, en vaak zie je het in het moment helder genoeg, wat het meeste prioriteit heeft, en hoe je de boel weer rustig krijgt. 
 
Terug
Bovenaan