HELP! s avonds niet naar bed willen (ruim 10 maanden)

Mats van ruim 10 maanden krijgt zijn potje, speelt even en krijgt een lekkere fles..Hartstikke moe..Dan moet hij naar bed. Hij schreeuwt (gilt en krijst!) moord en brand en huilt hartverscheurend. In zijn kamertje even oppakken, troosten en weer terugleggen. Zo gaat dat n aantal keren. Soms ook proberen even te laten spelen in de woonkamer of een extra flesje te geven.Luier checken, boertje laten (enfin je kent t wel...ligt het soms aan...??).Paps en mams proberen m uiteindelijk te laten huilen, maar hij maakt zichzelf helemaal overstuur; dikke oogjes, snikkend huilen en grote snotneus (heel zielig). Tot 22:00 of laatst zelfs tot 22:45 opzitten en dan kan ik m éindelijk wegleggen...
Dit is echt iets van de laatste tijd (denk maandje of 2 nu). Soms een uitzondering van wel op tijd slapen (meestal na kinderdagverblijf).
Hebben jullie hier ook mee te maken..?

Alvast bedankt voor jullie reakties en tips!

Groetjes,
Renske
 
Hoi,

Jep!!! je bent niet de enige... ik hik er nu ook al een maand tegenaan (ze is nu 9 maanden) het wel bekende; (tromgeroffel.....)

VERLATINGSANGST!!! ( vannacht was "het weer raak" tussen 2.45 en 4.45 uur )
Ik ben best een beetje-boel jaloers dat het bij jou s'avonds is.....

Groetjes Debby mv B'Elanna


 
Wij hebben precies hetzelfde! We weten ons soms echt geen raad.
Vanavond ook weer, de hele tijd huilen terwijl hij rechtop in bed zit of staat (in een slaapzak.....)
Wij gaan dan weer naar hem toe om hem neer te leggen en 'gerust te stellen", maar het blijft zo meestal tot 22 uur doorgaan, gister zelfs tot 23.30 !
Zou het een ingesleten patroon geworden zijn? Als het 'verlatingsangst' is dan zou hij het toch ook overdag moeten hebben?
Inderdaad alle tips zijn welkom, ik ga nu weer snel naar hem toe het is weer zover........
Sterkte!
 
hallo dames

rottige mededeling   wij hebben het ook met onze uk bij ons begon het vanf een maand of 8   alles geprobeerd laten huilen tot overstuur zijn     naar beneden   spelen   flesje
uiteindelijk zijn wij bezweken op de 1 of andere manier

maar nu is ie 14 maanden   en savonds valt ie tijdens de fles in slaap op schoot en dan kan ik hem naar boven brengen en slaapt ie door als ik hem in bed zet   krijst ie alles bij elkaar uren aan een stuk   ook het consultatie bureau heeft makkelijk praten wand die zeggen mevrouw daar moet je doorheen laat maar ander halve week huilen en hij doet het niet meer    dat heb ik gedaan     maar ook dat werkte niet    

ik denk dat wij zo een levendig en energierijk kind hebben   dat ie s'avond gewoon niet moe genoeg is om te gaan slapen   en daar zijn we dus aan gaan werken

's'ochtens om 7 uur eruit  
om half 12 naar bedje toe
om half 2 eruit   niet langer slapen 2 uurtjes is genoeg
dan ga ik veel met m doen veel spelen moe maken     werkt perfect
om 8 uur is ie zo moe dat als ik m dus een flesje geef slaapt ie al
en ik hoor hem dus niet meer zowel laat niet   als snachts niet

ik persoonlijk vind   hoe langer die smiddags slaapt   hoe later ie ook gaat slapen
gemiddeld ligt voor een kind van 1 jaar           1 a 2 uurtjes slapen

ook doen wij ze dutje vroeg op de middag wand hoe later je het dutje laat doen hoe dichter het dutje bij ze bedtijd ligt   dus is ie nog niet moe genoeg  

voor ieder kind ligt ze ritme anders
maar ik vind wel dat ook ik s'ochtens op ben   en ik vind dat ik s'avond ook wel eff lekker 2 uurtjes met me voedjes plat mag toch
heel de dag ik van me kind maar de laatste 3 uurtjes zijn van mij s'avonds en dat heb je gewoon nodig

hoop dat jullie dr wat aan hebben
groetjes soraya moeder van justin 14 maanden en 17 weken zwanger van de 2de
 
Hoi hoi,

Dit hebben wij ook een tijdje gehad, nog steeds af en toe.
We zijn erachter gekomen dat we onze zoon te laat naar bed brachten. Het klinkt raar, maar een half uurtje eerder, en hij slaapt zo.

Hij slaapt nu sinds februari in een junior bed en ook dat heeft wat geholpen. We brengen hem naar bed, hij kruipt eruit, gaat half uurtje spelen, en gaat daarna zijn bed weer in om te slapen. Maar daar moet je kind wel aan toe zijn (groter bed) en jijzelf ook, want je weet maar nooit hoe het zal gaan lopen.

Ook doorlaten huilen heeft in sommige gevallen echt zin, maar maak een limiet voor jezelf anders draai je dol. Eerst bijv 10 min, daarna 15 min enz.


Ik wens jullie heel veel succes en sterkte!!!

Groetjes Bertine
(thoon 18 mnd, 18 wkn zw van 2e/3e)
 
Hi Renske.

Wij hadden tot 3 maanden geleden ook slaapproblemen met onze zoon (nu 11 maanden). Laten huilen vonden wij te zielig, omdat hij dan uren bleef huilen. Dus wij pakten hem op, troosten, bij hem blijven, even mee naar de woonkamer. Niets hielp. En wij werden er uiteindelijk goed moe en chagerijnig van.

Uiteindelijk bedachten we dat dit sowieso niet ging werken dat we iets anders moesten doen. Toen zijn we hem gecontroleerd laten huilen. Muziekje (zo'n trekpoppetje) aan als hij naar bed gaat. Rustig afscheid nemen en dan gaan. Tien minuten later weer kijken en kort (max 1 minuut) troosten. Dan 20 minuten later weer kijken, maar geen aandacht geven, alleen laten weten dat we er waren. En elke keer met 10 minuten rekken.

Ik ben wat gaan doen tijdens de 'huilpauzes', want anders kon ik er niet tegen. Hij kon zo overstuur klinken. Maar na 2 dagen was het over. Tenminste, het echt laat gaan slapen. Hij is langzaam aan steeds makkelijker gaan slapen. En toen kwamen wij erachter dat wij het zelf in stand hielden door hem de aandacht te geven waar hij om vroeg. Wij leggen hem nu standaard om 19.30 uur in bed, meestal met commentaar, maar we weten nu dat dat 'erbij hoort'. En dat duurt nooit zo lang.

Het huilen was een schreeuw om aandacht en niet omdat er echt iets aan de hand was. Toen we zijn begonnen met het stoppen van aandacht geven en alleen te laten voelen dat we er waren, hield het op. Dit werkte in ieder geval bij ons en onze baby. Succes!
 
ik heb het met mijn mannetje ook wel gehad hoor, gelukkig niet structureel maar wel naar mijn mening te vaak.
Hij is nu 14 maanden en is het gelukkig over hij slaapt gewoon lekker als ik hem in bed leg, maar ik denk inderdaad dat het verlatingsangst is.
Ik heb geen echte tip van wat je kunt doen, er zijn natuurlijk genoeg mensen die zeggen, doe dit of dat of zo van "nou ik wist het wel", maar ga gewoon op je gevoel af en doe wat je denkt dat goed is bij je eigen kind.
Het gaat over geloof me, ook al kan het best lang duren soms.
sterkte ermee groetjes Martine
 
Hoi. Wij hebben bij onze oudste (nu 2,5) vanaf een maand of 3, 4 een vast avondritme ingesteld. Hij had ook behoefte aan regelmaat, en dus zijn we er vrij op tijd mee begonnen. Naar boven, pyamaatje aan, flesje melk drinken en dan alle diertjes op zijn kamertje weltrusten zeggen. Bij ieder diertje (en dat zijn er wat hoor haha..) een klein verhaaltje of speciaal zinnetje (bv bij zijn hondje of ie goed op hem deed passen 's nachts, en zijn pipo lampje dank je wel voor het licht..), en als alle diertjes geweest waren een kusje van papa en mama, en ik moet zeggen dat we nooit of te nimmer problemen hebben gehad met het naar bed brengen.. Hij is nu 2,5 en loopt zelf zijn rondje langs de dieren, klimt in bed en slaapt als een roosje..
Kinderen hebben een houvast nodig, en als je dat in van dit soort kleine dingen kunt geven, is dat prima toch?
Misschien het proberen waard?
Succes!
Anne-Marie
Mama van Tim (2,5) en Jesse (17 dagen)
 
Terug
Bovenaan