HELP! Slaapprobleem

[Gebruiker10162476]

Hai !

Ik had een vraagje of er misschien wat tips zijn. Mijn lieve dreumes van 19 maanden slaapt sinds Sept '21 echt dramatisch. Waar ze eigenlijk vanaf de geboorte super heeft geslapen. Ze slaapt overdag ineens nog maar 45 min en voorheen was dat zeker wel 2uur. S'nachts begint de ellende. Begint ineens heel hard huilend mama te roepen en is daarna moeilijk in slaap te krijgen. Ik wil niet dat ze in ons bed beland dus meestal ga ik naast haar zitten op de grond. Zo nemen we inmiddels steeds meer afstand van het bedje en zitten we inmiddels op een krukje. Zodra er beweging komt in haar kamertje schiet ze omhoog en begint t weer van voor af aan.. ? We hebben al een nachtlampje gekocht wat enkele dagen (.dachten wij ) geholpen heeft maar inmiddels niet meer.. Ook haar slaapkamerdeur sluiten we niet altijd omdat je soms toch denkt dat dat helpt.. We zijn soort radeloos.. Is er iemand die hier ervaring mee heeft en ons wellicht wat tips kunnen geven die we kunnen proberen ?

Liefs, een vermoeide moeder.. ?

 

[Upperdepup]

Een matrasje naast haar bed leggen en duimen dat deze fase snel voorbij gaat?
En dan kun je het matrasje en jezelf steeds een beetje verder opschuiven tot je op de gang ligt en uiteindelijk weer in je eigen bed.

Mijn dochter is bijna 4 en is snachts nog regelmatig even in paniek als ze een pittige dag heeft gehad. Dan blijven we er even bij zitten of ze 1 van ons duikt met haar in het logeerbed. Je eigen nachtrust is toch ook wel belangrijk is ons motto ?

Of je laat haar een paar nachten huilen in de hoop dat dat werkt. Maar daar ben ik zelf niet zo’n fan van.

 

[Cinn]

Mn zoontje heeft ook verlatingsangst gehad rond die leeftijd. Wij namen m gewoon bij ons in bed. Hij sliep direct verder en wij dan ook..
Ik was ook zwanger dus heel lang ernaast zitten trok ik echt niet..
Na ruim een half jaar was het ineens over. Hij gaat nu weer graag naar bed en slaapt de nacht door in zn eigen bed..
Hij sliep niet meer verder in ons bed maar wel in zn eigen bedje als we even bij hem zaten. En oo gegeven moment hadtie alleen n aai over zn bol nnodig en slieptie zelf verder. Niks voor gedaan verder hoor.. ben er zelf van overtuigd dat ze gewoon eroverheen moeten groeien..

 

[Yima]

Hier een dame van 19 maanden. Wij hebben met 17 maanden 3 weken gehad dat ze of elk uur wakker werd, of wakker werd rond 12/1 en dan drie uur huilde en wakker was. Super slopend, want ik ben ook zwanger. 
Na die drie weken veranderde dat in 2/3 keer per nacht op moeten, maar voor ons was dat heerlijk. 
Ik herken het wel dat weglopen haar weer wakker maakt en dat ze dan hard gaat huilen. Dit heeft ze met periodes altijd wel gehad. Bij mij erger dan bij mijn man. Echt dat het luchtalarm af gaat en dan mamma blijven roepen. Maar bij ons in bed nemen heeft geen zin. Ze gaat dan lachen en spelen enzo. Soms doen we het wel als we echt geen raad meer weten, even rustig maken. Maar als je haar een minuut of 20 later weer in bed legt, gaat het goed tot je weg wilt lopen. Eerder was ik er erg van onder de indruk. Maar inmiddels heb ik geleerd dat ik beter vast kan houden aan de gebruikelijke methode. Die is hier: eindeloos terug lopen, kalmeren, weltrusten aaitje en weg lopen. Wakker achter laten dus. Wij slapen ook met de deuren op een kier, en roepen ook wel eens een miniit of 5 af en aan dat we er zijn en dat ze lekker kan gaan slapen. En dan elke 5 min even sussen. Soms werkt dat beter dan er te vaak heen lopen, omdat ze dan in die hysterie blijft. Wij hebben ook wel eens op de grond bij haar bedje gezeten. Onder de 1 werkte dat wel. Nu vindg ze het gewoon grappig dat je daar zit en gaat dan staan en lachen enzo. Dat vrolijke als je er wel bent zegt me dat er niks aan de hand is, behalve behoefte aan samen zijn. En ik denk tegenwoordig dan: ze moet ook leren dat er een tijd voor slapen is. Geen gezelligheid dus. Gewoon de veiligheid van dat we wel even komen sussen, en dan lopen we weer weg. Luchtalarm of niet. En ze heeft er soms moeite mee en soms kalmeert ze alsnog vrij snel. 
Nu twee maanden later zitten er goede en slechte weken tussen. Het gaat beter dan twee maanden geleden. Vorige week kut. Maar afgelopen 5 nachten sliep ze 4 nachten door tot 6 uur. Zoveel doorslapen hebben we nog nooit gehad!! Rond 18 maanden is een bekende slaapregressieperiode. Dus ik hoop dat ze weer wat beter gaat slapen, maar of dit het begin is of gewoon een goede week.... We zullen zien. Die van mij is nooit een goede slaper geweest, dus ik ben er wel aan gewend.

 

[Yima]

Ik merk trouwens ook overdag al weken ineens een sterkere angst dat een van ons even weg gaat, of haar even bij oma of de juf van de opvang achter laat. Aan mijn been klampen, huilen enzo. Dat is snel weer over en dan speelt ze weer leuk verder. Maar ze heeft er meer last van dan eerder. Ook is ze ineens eenkennig. Er gebeurt zoveel in dat koppie, ze wordt steeds bewuster en dit hoort erbij. Snachts is het daarop te herleiden denk ik. De fase zal wel overgaan.