HELP, slapen!

<p>Lieve allemaal, </p><p>Wij hebben 2 dochters, 1 van 4 die net naar de basisschool gaat en 1 van 10 maanden. De oudste slaapt al 4 jaar niet door. Ze wordt iedere nacht minimaal 1 x wakker, huilend, ofwel met een nachtangst, ofwel omdat ze dorst heeft, en soms komen we er niet achter en belandt ze maar even bij ons in bed. We hebben een slaapcoach gehad in de tijd dat ze iedere nacht bij ons wilde slapen met 3 bekers warme melk per nacht. Dat is wel verbeterd, maar doorslapen is echt op 1 hand te tellen. </p><p>Maar, de jongste begin nu ook slecht te slapen. Sowieso is zij ook geen doorslaper; ze wilde altijd iedere nacht nog melk (tussen 19-7 1-2 keer). Maar dat was echt: fles melk erin en dan sliep ze meteen door. Soms sliep ze zelfs door. Maar de laatste maand wordt ze al rond 22 u wakker, huilt dan, stopt wel als ik kom, maar wil dan niet drinken, duwt fles en speen weg. Als je dan de kamer verlaat, gaat ze keihard huilen, en stopt niet. Vannacht heb ik uren bij haar gezeten, stil op een stoel, maar dan blijft ze huilen. Aai over de bol = spelen met mijn hand. Trek je je hand terug = huilen. Als je contact maakt, lacht ze, dus komt niet over alsof ze ongemak ervaart. <br /><br /></p><p>Na 4 jaar zijn wij als ouders écht op. We horen alleen maar om ons heen dat kinderen doorslapen, maar die van ons dus niet. Ze krijgen beiden normaal en genoeg te eten, de jongste doet genoeg slaapjes. Ik ben niet van het laten huilen, en sowieso; ik loop continu op eieren, want als de een huilt, wordt de ander wakker en vice versa. <br /><br />Wie heeft de gouden tip?<br /><br /> </p>
 
Jeetje wat onwijs heftig voor jullie zeg!
Dat is bijna niet vol te houden.
En in de nacht is natuurlijk alles verschrikkelijk.
Mijn dochter had dit ook rond de 10 maanden misschien was ze iets ouder. Ik was op een geven moment 1,5 uur bezig haar in bed te krijgen dus wel een iets andere situatie maar het gebeurde ook wel eens in de nacht.
Ik kan je maar 1 ding aan raden dat het mijn moeder toen gezegd. De 10 min regel.
Dus laten huilen na 10 pas heen gaan even een aai zonder oogcontact en weer weg en weer 10 mij wachten ( zet een wekker want anders maak je de 10 min sws korter)
Misschien kan je het proberen. Geef het een weekje . Goed consequent zijn en dan heb je je eigen nacht rust. Succes!
 
Wat pittig zeg!! Weet dat echt heeeel veel ouders deze fases hebben, of slecht slapende kinderen. Als je ook ziet hoeveel topics hier worden geopend, dus je bent echt niet alleen?
Je jongste klinkt als in principe best een goede slaper. Het kan een fase zijn, dan is het vooral even doorbijten maar ook kijken wat werkt. Urenlang naast een bed zitten lijkt me uiteindelijk niet haalbaar. Matrasje naast bed leggen en zelf gaan slapen is dat een optie? Omdat je zegt ik wil niet laten huilen (ben ik ook niet van hoor). Het kan de beruchte verlatingsangst fase zijn. Bij onze oudste bleef het beperkt tot een paar nachten. Vaak pakte ik haar even in mn armen, knuffelen en als ik voelde dat ze weer moe werd en weg begon te zakken legde ik haar in bed, zong een liedje en liep de kamer uit. Ene keer met succes, andere keer begon ze te huilen. Als ze begon te huilen wachten ik altijd even een halve minuut/minuut af want soms was ze dan al snel weer stil. Andere keren was het duidelijk, oke dit gaat niet werken en begonnen we opnieuw.. 
Je kan ook even de dagslaap bekijken. Slaapt ze teveel? Is ze over naar 2 slaapjes en overdag max 3 uur slaap? Of juist te weinig slaap waardoor ze wakker wordt door oververmoeidheid?
 
Ik kan je laten weten dat je niet de enige bent! Wij maken momenteel hetzelfde mee. Onze kleine is 10,5 maand en afgelopen nacht ben ik er wel 2 keer p/u uit geweest. Mijn partner heeft diabetes en wordt niet of extreem langzaam wakker (hoort bij de ziekte) dus ik doe het sinds de geboorte nagenoeg alleen. Huilen, geruststelling zoeken, speentje (ze kan hem zelf pakken maar doet dit niet). Ze was altijd al een onrustige slaper maar de laatste 1,5 maand heeft het een toppunt bereikt. Ik ben ook geen voorstander van laten huilen, nooit gedaan. Maar in mijn emotie en vermoeidheid heb ik toch het CB om advies gevraagd. Zij raadde mij aan haar eens even te laten huilen en kijken wat er gebeurt (en zoals hier al werd gezegd lijkt mij ook 10 min een aanvaardbare tijd). Ik ga ook echt op mijn wekker kijken en dit een week uitproberen. Zoals ik al zei, ben er geen voorstander van maar op het toppunt van mijn vermoeidheid is het mij het proberen waard. De rest is al uitgesloten dus dit blijft over. Op mijn werk tijdens een vergadering betrapte ik mijzelf erop te praten met een dubbele tong. En dit kwam niet door alcohol (dit drink ik helemaal niet) maar pure vermoeidheid. Ook merk ik dat ik vaak te moe ben om te genieten/in het hier en nu te zijn. Dat was ook wel een druppel. Weet dat je niet alleen bent en dat er altijd andere ouders met jou wakker zijn haha. En uiteindelijk komt het vast goed, gelukkig hebben we het mooiste er voor teruggekregen en als je dan dat blije gezichtje ziet dan weet je waar je het voor doet. Succes voor jullie!
 
Heel suf, maar slapen ze op een kamer? Zo niet, dan is het wellicht een idee om te proberen. Bij vriendin sliepen ook beide meiden niet en sinds ze samen slapen, worden ouders niet meer wakker gemaakt door oudste van 4, want ze is ‘niet meer heel alleen’ en de jongste slaapt veel sneller en beter in als ze wakker wordt, want ‘zus slaapt’. Verder; hele dikke knuffel!
 
Terug
Bovenaan