Help, terug naar baby-tijd.....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal,

Ik heb een vraag/probleem. Ik heb 3 kinderen: Bart, 4 jaar, Anouk 3 jaar en Lex 1 jaar. Lex kan aardig brabbelen (wat ik niet kan verstaan) en tijgert het hele huis door. Nou was Lex een paar weken terug een nachtje wezen logeren en de andere twee kids miste hem de volgende ochtend en zijn toen 'baby Lex' gaan spelen. Anouk was Lex. Opzich een geweldig spel en ik ben er toen gewoon (zonder erbij na te denken) in meegegaan. Maar nou komt dus mijn probleem:
Anouk blijft 'baby Lex' spelen zodra Bart thuis is. (gelukkig gaat ie naar school, dus heb ik af en toe ook gewoon Anouk) Ze tijgert dan en wil echt niet lopen, ze brabbelt en gilt en wil echt niet gewoon praten. Ze wil gevoert worden als Bart thuis is, enz.... Ze gaat gewoon terug naar de babytijd. Ik ben al 2 weken gestopt om het spel mee te spelen, want ze gaan echt te ver naar mijn gevoel in hun beleving van 'baby Lex'. Maar wat ik ook zeg of doe, ze houden niet op met dit spel. En ze gaan er alleen maar steeds verder in mee. Ik weet gewoon even niet wat ik ermee moet. Kijk, een fantasievriendje, daar kan ik in mee gaan. Die bestaat niet, dus kan ik gewoon doen of ie er wel is..... Maar in het feit dat Anouk Lex aan het spelen is, weet ik dus niet of ik daarin mee moet gaan, of dat ik (zoals ik nu al aan het doen ben) moet proberen om het af te kappen....
Wie herkent dit, wie heeft er tips/advies/raad/enz....

Liefs, Brenda
 
Misschien kun   je haar ompraten door dingen te zeggen als, als je een baby bent moet je maar naar je bedje en dat een baby niet met haar favoriete speeltjes kan spelen omdat babies daar te klein voor zijn. Proberen het baby zijn minder aantrekkelijk te maken.
Misschien kun je je oudste vragen om niet meer mee te doen met het baby spel.
Ach, misschien gaat het vanzelf weer over.

Succes,

Annemieke
 
Ik heb twee jongetjes van 2.5 en 1.5 jr. De oudste wil ook nog wel eens graag babietje spelen, zodat ik hem ook op schoot een flesje geef en zo. Ik geef daar voor een deel aan toe, omdat hij ook nog maar zo'n klein manneke is. Ik zie het als een soort vraag om extra knuffel-aandacht. 't Altijd ook maar eventjes.

Als hij echt in z'n baby-gedrag zou volharden zou ik 'm denk ik ook gelijk met de kleinste weer naar bed brengen (hij mag nu soms een half uurtje langer opblijven), weer in de box zetten, 'm duidelijk maken dat d'r ook leuke dingen zitten aan het feit dat hij groot is.

Misschien kun je ook d'r grote broer duidelijk maken dat hij anders moet reageren. Want ze doet het alleen als hij erbij is.
 
Bedankt voor de reacties..... Had al veel van jullie reactie geprobeert... (niet naar de PSZ mogen, 's middags weer naar bed, enz...)
Toevallig moest ik vandaag met haar op het bureau zijn en heb het probleem gelijk ff aangekaart. Hun advies was: negeren en proberen erover te praten met haar en Bart. Want het schijnt zo dat kinderen zo'n levendige fantasie hebben, dat ze erin kunnen blijven hangen. Met Bart hebben we nu afgesproken dat ze wel babytje mogen spelen, maar dan baby Anouk. En Anouk mag van mij niet meer gillen en oerkreten maken, maar moet gewoon praten en gewoon lopen als ik dat van haar vraag. Zodra ze terug vallen naar baby Lex, moet ik ze erop aan spreken en zeggen dat dat niet kan... Ik moet echt proberen haar uit die fantasie te halen (volgens het bureau dan) want het kan dus echt helemaal de verkeerde kant op gaan. Mochten we al te laat zijn met het terug draaien van dit spel, dan kunnen we contact opnemen met jeugdgezondheidszorg en die hebben een ..... (volgens mij zei ze een kinderpsycholoog, maar weet het niet zeker meer) en die zou ons dan kunnen helpen...... Schrok hier best wel van, want is dus niet zomaar een kinderspel.... Maar ik heb gezegt dat we het eerst zelf gaan proberen.... Ben benieuwd hoever ze al in der rol zit en of wij het er nog uit kunnen krijgen.....

Nogmaals bedankt voor jullie reactie...

Liefs, Brenda
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan