Help! Uitstekende slaper krijgt helse kuren!!

Ja hoor... het is zover. Ons engeltje wordt 's nachts en bengeltje... Hij is 3,5 jaar oud en slapen was nooit een probleem. echt nooit. Rond 19:00 uur gaat hij elke avond naar bed (slaapt sinds een paar maanden 's middags niet meer) en hij ging altijd meteen slapen. Hij kwam ook nooit uit zijn bed en als dit incidenteel (na een nare droom ofzo) toch gebeurde, liet hij zich met een kus en een aai over zijn bol gewoon terugleggen. Altijd. Maar... sinds ongeveer een maand wordt hij 's nachts regelmatig wakker (soms één keer per nacht, een andere keer wel vier keer en héél soms -joepie!-  helemaal niet). De afgelopen vier nachten waren héél erg, waaronder twee nachten dat hij NIET meer ging slapen. Eén van die twee nachten werd hij om 01:00 uur wakker en heeft hij tot 04:00 uur 'gevochten' met ons. Praten hielp niet, terugleggen: ho maar. Boos worden deed hem niks, meneer was niet moe en had géén zin om te slapen. Punt. Uiteindelijk waren we ten einde raad en heb ik hem onder de koude douche gezet. Vond meneer niet fijn, maar ja... we wisten het echt niet meer. Als die koude douche dan het ergste is wat we hem 'aandoen'.... Afgelopen nacht was het  rond 04:00 uur wéér raak en uiteindelijk is mijn man om 04:30 uur maar met hem naar beneden gegaan. Ik was ertegen om hem zijn zin te geven, maar zag ook eigenlijk geen andere oplossing. Er valt (viel??) altijd erg goed met ons ventje te 'praten' en hij luisterde ook altijd goed. Daarom denken wij dat de manier van Jo Frost bij hem moeilijk zal werken, omdat hij gewend is om over dingen te spreken. Ik bedoel: het continue terugleggen en zonder woorden of aankijken weglopen. Dat werkt volgens ons bij kindjes waarbij het vanaf het begin niet helemaal correct / consequent is aangepakt. Maar de tijd zal het leren want als het vannacht weer raak is, zullen we het toch maar gaan uitproberen denk ik... Het zal heel raar zijn want op TV gebeurt dat altijd bij kindjes waarmee niet goed te praten lijkt. Dat is bij ons echt heel anders en hij gaat het vreselijk vinden. We zullen zien wie de langste adem heeft... zucht. Heeft iemand andere tips die we ook nog kunnen uitpoberen?

Groet,

Anouk
 
Niet mee in gevecht gaan 's nachts, zou ik zeggen... en van een koude douche zou ik alleen maar wakkerder worden...

Hoe is hij dan in gevecht met jullie?

Wat gebeurt er als je hem gewoon op z'n slaapkamer laat en zelf weer gaat slapen?

Als mijn zoontje van 3 zegt niet meer te kunnen of willen slapen 's nachts dan zeg ik altijd dat ik dat prima vind, maar dat ik wel weer ga slapen. Even later roept hij me dan meestal en wil hij prima meewerken of hij gaat zelf iets doen tot hij moe genoeg is dat hij wel weer slapen wil/kan.

Hoe ging het vannacht?
 
dit heb ik ook gehad niet zo erg maar maar toch ik heb 2 adviezen gekregen het eerste elke keer als ze wakker werd haar kalmeren en weer terug leggen dit kon wel weken duren voor ze dan weer gewoon door slaapt en het tweede gewoon laten liggen laten huilen duurt een paar dagen weet ik uit ervaring ik heb een haakje op de deur dus ze kon zo ie zo niet uit haar kamer maar dit is gewoon peuter puber tijd !!!! ze moeten leren dat als ze wakker worden snachts dat ze dan ook weer zelf gaat slapen doen wij toch ook

(je zou het ook met een wekker kunnen proberen als die afgaat mag hij eruit maar ja zou hij dat nog weten snachts )

ik denk dat die tweede manier het beste is ht heeft mijn dochter goed geholpen en als hij huild hoor je wel of er echt iets is pijn of zo gewoon vuinuit mijn bed riep ik dan slapen het is nog geen tijd om op te staan weltruste
 
Wij hebben onze dochter een paar nachten volledig genegeerd, konden we doen omdat we een hoog bed hebben en ze er niet in kan klimmen, uiteindelijk zijn we steeds zelf in slaap gevallen en lag ze keurig in haar eigen bed

vannacht kwam ze even kijken (kwart over twee), ik hoorde de deur, en toen zag ze dat we nog sliepen en toen trippelede ze terug en deed ze zelf haar muziekdoosje nog een keer aan en ging weer naar bed...

Heeft heel veel moeite gekost (voornamelijk emotioneel, want negeer je kind maar eens een keer als ze aanje bed staat te huilen) maar heeft uiteindelijk wel effect gehad

in ieder geval sterkte ermee en de aanhouder wint, probeer niet toe te geven...

Yvonne
 
Hij heeft een nachtlampje op zijn kamertje op een tijdschakelaartje dat om 06:30 uur uitspringt. Dan pas mag hij zijn bed uitkomen. De ene keer wacht hij erop en de andere keer niet. Dat snap ik ook wel, want als hij wakker wordt weet hij natuurlijk niet hoe lang hij nog moet wachten: hij kan nog geen klokkijken. Dat vinden we dus ook niet zo erg. Het verschil is alleen dat hij zich tot enkele dagen geleden altijd gewoon terug liet leggen en nu ineens niet meer. Die koude douche was dom, dat weet ik ook, alleen believe me: na twee-en-half uur midden in de nacht 'vechten' (uiteraard niet fysique maar verbaal, zacht en helaas ook hard), een dochter van net één jaar oud die uiteindelijk ook wakker werd en pas weer na anderhalf uur ging slapen EN de volgende dag moeten werken allebei werd ons even teveel. Na die douche is hij trouwens wel gaan slapen, maar ik vond het wel zielig achteraf.

Over de Jo Frost-tip die ik hierboven krijg: hij is 3,5 jaar en erg bijdehand. Ik bedoel dat niet om op te scheppen, integendeel: het is wel eens heel vervelend. Zelfs de twee kinderartsen (o.a. in het AMC) waar hij onder behandeling is vanwege zijn vroeggeboorte trekken hun wenkbrouwen op als ze hem horen spreken. Toen hij net twee jaar en 1 maand oud was sprak hij al met redelijk complete zinnen. Hij kende al snel veel (ook moeilijke) woorden en sprak duidelijk voor iedereen, ook voor onbekenden. Hij kent nu al het hele alfabet uit zijn hoofd, wij hebben hem dat niet geleerd: hij heeft het onthouden van een liedje en kan het zowel zingen als opnoemen. Ook telt hij goed en kan hij zelfs (eveneens opeens uit zichzelf) achteruit tellen van 10 naar 1. Hij zegt regelmatig uit zichzelf: "Mama, ik hou van jou..." Hij is een heel apart mannetje. Wij staan soms echt versteld. Natuurlijk: aan de ene kant zijn we hartstikke trots, maar aan de andere kant beseffen we wel dat hij 'net even anders is' en dat hij een andere aanpak nodig heeft  dan de meeste kindjes van zijn leeftijd. Dat de Jo Frost-methode een lang adem vergt snappen wij, dat hebben we vaak genoeg op TV gezien (fantastisch prgramma!). Wij vrezen dat onze adem verveelvoudigd moet worden als we dit bij hem gaan uitproberen: hij geeft zich niet snel gewonnen. Maar zoals gemeld: als het wéér gebeurt gaan we ervoor. We zullen wel moeten want die wallen worden er niet kleiner op, hahaha!

Vannacht ging het trouwens beter, dus ik hoop dat ik vannacht nóg een paar uurtjes extra mag krijgen.

Bedankt voor jullie reacties, heel lief!

Groet,

Anouk
 
hoi! ik ging weer eens op dit forum neuzen om te kijken of er ouders zijn met een vergelijkbaar 'probleem' bij het slapen van onze lieve peuter van dik 2 jaar. Onze Isa wordt altijd al vroeg wakker, rond 6 uur. Intussen zijn we daar redelijk aan gewend en hebben daar vrede mee. Op  de dagen dat mijn man en ik allebei vrij zijn wisselen we de 'vroege dienst' af.  Ze gaat uiterlijk 19u naar bed en slaapt probleemloos ook, ze gaat graag naar bed. Haar middagslaapje slaat ze tegenwoordig af en toe wel over, terwijl ze het wel nodig heeft. Maar een paar keer per week slaapt ze 's middags een uurtje tot anderhalf en we leggen haar er sowieso iedere middag nog in bed en evt speelt ze daar dan een uurtje. Af en tot haalt ze slaap in dan en ligt ze lekker 3 uur te knorren 's middags maar dat bij hoge uitzondering.
Enfin, ze heeft sinds een aantal dagen weer dat ze om half 5 / 5 uur wakker wordt. Dan begint ze echt te dreinen in bed, wil eruit, naar beneden, om mama roepen etc etc. Een aantal maanden geleden had ze dit ook, eerst dachten we dat het misschien honger was? Haha vele flesjes pap verder kwamen we er natuurlijk wel achter dat dit het niet was en stond ze midden in de nacht vrolijk te roepen om haar pap! Uiteindelijk is het overgegaan. Wij gingne dan altijd een keer naar haar toe (ze ligt nog in een ledikant) en vertelden haar dat het nog donker is, iedereen nog slaapt etc etc. Vervolgens lieten we haar brullen. Enfin, het is nu dus weer teruggekomen. En o wat is dat lastig om dan rustig te blijven, vooral als je zelf moet werken die dag en ook je rust nodig hebt. En je kind zelf overigens ook, want bij onze Isa zien we gewoon dat ze moe is, wallen etc Maar ja je kunt je kind niet in slaap 'maken' met een knopje. Vanochtend was het dus ook weer 5 uur bal, een uurtje daarvoor had ik onze jongste van 3 mnd nog een voeding gegeven......Isa de oudste dus ging me toch tekeer in bed! Ik ben er 1x naartoe geweest, even rustig gepraat en verder hebbern we haar genegeerd. Mijn man is er om half 7 uit gegaan (intussen was de baby ook weer wakker). Ze was toen helemaal overstuur en 'in paniek' toen mijn man ging douchen etcd. Dan vraag je je echt even af, doen we het wel goed. Wat is nu de juiste methode? Ik vind het dan ook wel zielig voor haar, want vandaag gaat ze naar de creche, en dat vind ze hartstikke leuk, maar zijn ok hele drukke en vermoeiende dagen. Dan is ze echt aan het einde van haar latijn als ze weer thuis is vooral na te weinig slaap.
Mijn insteek is 1x naartoe gaan en dan negeren. Maar misschien moeten we ook eens volledig negeren proberen? Punt is natuurlijk dat ze inderdaad nog niet weten hoe laat het is.
 
Ook hier een radeloze moeder. We hebben een dochter van bijna 2 (eind maart). Sinds enkele weken is het hier s`avonds en s`nachts ook feest. Ze heeft eerst altijd heel goed geslapen van s`avonds 19/20.00uur tot s`morgens een uur of 8.
Nu slaapt ze sinds 2 1/2 week in een juniorbed daar de 2e op komst is. Dat ging een week goed, werd dan s`morgens om 6.oouur wakker en wilde dan niet meer slapen.   Wordt dan hard huilend wakker..Al van alles geprobeerd maar ze word dan alleen maar bozer. Nu sinds een week wil ze s`avonds en s`middags ook niet meer slapen. Als je haar dan mee neemt in de slaapzak en op de bank legt dan valt ze wel in slaap en meestal kun je haar dan wel in bed leggen. Afgelopen nacht werd ze om 23.45uur weer wakker en het was weer feest, niks hielp zelfs in haar oude bedje terug leggen wilde ze ook niet. Na meer dan uur huilen viel ze in slaap. Ook nu wilde ze niet naar bed maar madam ligt nu wel op de bank te slapen, probeer ze zo weer in bed te leggen. ik moet zeggen het begint behoorlijk op te breken en ons humeur wordt er ook niet beter op.

        groetjes een slaap hebbende moeder.
 
Bij jullie wil ze wel in het juniorbedje slapen dus! Isa hier heeft ook een nieuw juniorbedje gekregen, ruim voordat de baby kwam. Mooi niet dat ze er in wil slapen haha! Ze vond haar nieuwe bedje helemaal geweldig (we moesten het nog verven), ze ging er altijd in liggen en zo wenden we haar er alvast een beetje aan. Nou ja totdat het bed helemaal klaar was en het op haar kamertje kwam te staan! Ze heeft nu dus 2 bedjes op haar kamer staan, slaapt nog steeds in haar ledikant. En voor Merle de baby intussen 3 maanden hebben we bij de Ikea maar een nieuw ledikantje aangeschaft. Ben benieuwd wanneer Isa in haar 'grote' bed gaat slapen...
Er zijn dus veel meer ouders die te kampen hebben met slaapkuren van de kleintjes, enigszins helpt het wel dit te lezen. Maar ik wens iedereen snel heel veel nachtrust toe!!!
 
Terug
Bovenaan