HELP weer zwanger!!

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal,

Ik moet even mijn verhaal kwijt hoor ......over 3 maandjes wordt onze dochter 1 jaar.
De zwangerschap verliep perfect! Alleen daarna heb ik wat lopen sukkelen met mijn gezondheid...toen onze dochter 1 maand was kreeg ik een epilepsie-aanval en moest meteen stoppen met BV en medicijnen gaan slikken. Zo'n 5 maanden later bleek dat ik van deze medicijnen depressief was.
Weer naar het ziekenhuis andere medicijnen voor de epilepsie. Deze medicijnen helpen prima en ik heb geen last van bijwerkingen.

Ikwas eigenlijk weer blij en zag de toekomst weer met frisse moed tegemoet..ik zou ook weer voor 2 dagen een baan gaan zoeken.

Nu ben ik er dus twee dagen geleden achtergekomen dat ik weer zwanger ben!

Je zou zeggen leuk gefeliciteerd....Maar ik weet niet of ik nu zo blij moet zijn...
Volgens de artsen slik ik nu een medicijn wat redelijk goed samen kan gaan met de zwangerschap..en ik moet volgende week naar de gynaecoloog...

Pfff er komt nu zo vreselijk veel op me af.....ik ben hier nu helemaal nog niet klaar voor ik wil nu nog genieten van m'n kleine meisje....en straks kan dat niet meer zo goed...moet ik m'n aandacht verdelen. Heb het gevoel dat ik haar tekort doe..

En ik vind abortus geen optie!

Sorry dat ik jullie moet lastig vallen met mijn verhaal ...pff weet het even niet...ben compleet overdonderd
 
hoi meid

Allereerst wat balen dat je na je zwangerschap last van lichamelijke problemen hebt.
Ja je zit inderdaad in een lastige situatie en vooral omdat je er zelf niet helemaal voor open staat.... als abortus geen optie is voor je zou ik toch proberen om je zwangerschap te accepteren en er van te genieten!
Makkelijker gezegd dan   gedaan misschien maar hoop dat je eruit komt!!

Heel veel sterkte

Donja
 
hoi essie,
vervelend voor je,zo'n heftig jaar en dan opeens zwanger.probeer niet in de stress te schieten maar er rustig aan te wennen.en het gevoel dat je je dochter tekort doet is toch niet terecht:je geeft haar een speelkameraadje!maar ik begrijp dat het je even teveel is.gelukkig heb je nog even.maak er wat moois van meid!
het leven is een feest,je moet alleen wel zelf de slingers  ophangen.
kom maar gezellig vaak kletsen,dat helpt.
groetjes kari
 



Hoi hoi

Meid het is in het begin heel erg moeilijk, maar alles komt goed.

Ik zit een beetje in een gelijksoort situatie, ben vorig jaar heel ziek geweest en begin dit jaar kreeg ik te horen dat ik zwanger ben.
Ook mijn wereld stond op zijn kop, hoe moet dit allemaal, ben nog zo jong, kan mijn gezondheid dit wel aan, enz enz.

Na veel praten met familie, vrienden en artsten ben ik er toch uit gekomen.
Ben nu 19 weken zwanger en begin er steeds meer aan te wennen en er van te genieten.

Meid zo zie je maar weer alles kost tijd maar uiteindelijk komt het wel op zijn pootjes terecht.

Heel veel sterkte en liefs
Mariska
 
quote: essie schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('15-03-2006 20:31:20'));

Hallo allemaal,

Ik moet even mijn verhaal kwijt hoor ......over 3 maandjes wordt onze dochter 1 jaar.
De zwangerschap verliep perfect! Alleen daarna heb ik wat lopen sukkelen met mijn gezondheid...toen onze dochter 1 maand was kreeg ik een epilepsie-aanval en moest meteen stoppen met BV en medicijnen gaan slikken. Zo'n 5 maanden later bleek dat ik van deze medicijnen depressief was.
Weer naar het ziekenhuis andere medicijnen voor de epilepsie. Deze medicijnen helpen prima en ik heb geen last van bijwerkingen.

Ikwas eigenlijk weer blij en zag de toekomst weer met frisse moed tegemoet..ik zou ook weer voor 2 dagen een baan gaan zoeken.

Nu ben ik er dus twee dagen geleden achtergekomen dat ik weer zwanger ben!

Je zou zeggen leuk gefeliciteerd....Maar ik weet niet of ik nu zo blij moet zijn...
Volgens de artsen slik ik nu een medicijn wat redelijk goed samen kan gaan met de zwangerschap..en ik moet volgende week naar de gynaecoloog...

Pfff er komt nu zo vreselijk veel op me af.....ik ben hier nu helemaal nog niet klaar voor ik wil nu nog genieten van m'n kleine meisje....en straks kan dat niet meer zo goed...moet ik m'n aandacht verdelen. Heb het gevoel dat ik haar tekort doe..

En ik vind abortus geen optie!

Sorry dat ik jullie moet lastig vallen met mijn verhaal ...pff weet het even niet...ben compleet overdonderd



Meid ik begrijp het heel goed. Ik mag dan wel niet ziek zijn, maar toen mijn eerste dochter geboren werd, kreeg ik een depressie, nu na drie jaar, heb ik heel hard de hulp nodig van mijn psycholoog. Ik blijk onverwachts zwanger te zijn, en dat al 15 weken. Ik ben wel blij hoor, eerlijk waar, maar ook ik had het veel liever wat later gehad, zodat ik zelf wat beter tussen mijn oortjes zou zitten en een nieuw huis enz, gewoon een nieuwe start. Maar goed dit kindje is er nu, dus niet gepland, maar wel gewenst.
Meid kop op he!!!!!!!!!!
Gr
Sas
 
Hallo,
Ik herken dit  verhaal maar dan van de andere kant.
Ik heb een moeder met epilepsie, zij slikt al jaren medicijnen en is ook erg depressief. Ik weet niet of die depressie door de medicijnen komt, maar je verhaal zet mij wel aan het  denken omdat ik haar alleen maar depri heb gekent.
Ik las dat de medicijnen die je nu slik geen kwaad kunnen voor je kindje. Als ik jou was zou ik de boel toch goed in de gaten houden. Ik ben zelf geboren met een afwijking aan mijn duim (een dubbele duim) als gevolg van het slikken van epilepsie onderdrukkende medicijnen (terwijl mijn moeder inverwachting was van mij). Na de geboorte vertelde de kinderarts dat ik geluk had gehad, want hazelippen en open ruggetjes waren ook veel voorkomend bij het gebruik van dat medicijn.
Het is echt niet mijn bedoeling om je bang te maken met horror verhalen, ik wil je alleen bewust maken van de gevaren. Zodat jou kindje niet zoiets dergelijk krijgt.
Ik wens  je heel veel succes bij deze zwangerschap. En hoop dat zowel jij als je kindje de 9 maanden (ongeveer) gezond door komen.
Succes!
Groetjes Lillian
 
Hallo meiden,

Bedankt voor jullie reacties...ben al wat meer gekalmeerd. Maar soms dan is het weer prijs en begin ik weer te tobben.
Heb nu voor mezelf besloten om woensdag af te wachten. dan moet ik naar de gyneacoloog. Eens even zien wat ze daar te vertellen hebben en dan zien we verder.

Pfff lastig hoor!

P.S. voor Lillian vervelend dat je moeder hier ook mee te maken heeft, dus jij ook. Bedankt voor je medeleven, ik zal er zeker op hameren bij de gyneacoloog of alles wel goed zit.. maar met de technieken van tegenwoordig kunnen ze afwijkingen al snel zien. Dus dat zal wel goed komen
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan