Help! Ze wil alleen maar ons om zich heen!

Wie weet hoe we hier mee om moeten gaan? Onze dochter is nu 7 mnd en duldt alleen ons (papa en mama) om zich heen. Dit is  zo rond haar derde maand ontstaan en er zit nog geen schot in de zaak. Bij iedereen is het huilen en schreeuwen maar bij ons is ze zo lief! Ze wil bij niemand op schoot dan bij ons, ze lacht wel van een afstandje naar anderen maar dat is het dan ook. Ook bij opa en oma is het brullen. Heel vervelend met oppassen. Een meisje die totaal over haar toeren is en gewoon niet wil dat anderen voor haar zorgen of op haar passen. Mijn hart breekt zo onderhand als ik haar voor de zoveelste keer brullend achter moet laten. hoe doorbreek ik dit??en het ergste is, ze stopt bij de oppas ook niet met huilen.. zielig hoor.. En nu is ze al 7 mnd en het gedrag blijft. Ik had gehoopt dat het zo onderhand wat minder zou worden maar niet dus.. en dan moet de éénkennigheidsfase nog komen... Wie kan ons helpen??

groetjes; moeder van Annick
 
Hoi moeder van Annick,

Ons dochtertje, inmiddels alweer 15 maanden, heeft dit ook vanaf ongeveer 2 a 3 maanden "ontwikkeld"...
Zo jong als ze was, reageerde ze al op "vreemde" mensen. Ze wilde alleen bij ons op schoot, en bij mijn moeder die dan ook heel vaak langskwam. Ook was het vaak brullen geblazen, zodra er iemand in de kinderwagen wilde kijken...

Om eerlijk te zijn, heeft ze het nog steeds niet zo staan op voor haar vreemde mensen. Het is niet zo dat ze begint te huilen, maar ze laat wel duidelijk merken dat ze het echt niet leuk vind om zomaar opgetild te worden of dat ze aan haar staartjes zitten bijvoorbeeld.

Ik denk zelf dat dit gewoon in haar karakter zit, en dat je dit vooral niet moet forceren!
Zij vind het gewoon eng, en je kunt haar het beste maar een beetje haar gang laten gaan. Laat die "vreemde"man/vrouw gewoon rustig zitten, en geef die persoon een speeltje bijvoorbeeld die zij ook leuk vind. Wedden dat ze op een gegeven moment best even wil kijken? En misschien zelfs wel tegen diegene aan gaat zitten?

Accepteer het maar gewoon, het kan inderdaad best lastig zijn, maar het heeft ook wel z'n charme vind ik....

Succes ermee!
Groetjes Fiona
 
Hoi!

Leuk om te lezen. Omdat mijn dochter ook zo was! Al vanaf haar geboorte was ze bang voor mensen die haar (te snel) wilden vastpakken. Ze kon dan heel hard gaan huilen..Veel mensen vonden dat niet leuk. Ook mijn ouders kregen het niet voor elkaar! Heeel langzaam wende ze aan de mensen om haar heen. Pas nu ze 14 maanden is is ze relaxed met haar opa en oma. Maar daarvoor...Een keer heb ik haar bij ze gelaten onder het mom van "wennen'. Dat was dus een ramp.. ook bij de twee oppassen die we inmiddels versleten hebben ging het slecht.....
Maar het lijkt nu beter te gaan.Afwachten dus.

succes
maroesja
 
Hallo
Ik herken het ook wel een beetje.
Niels moet eerst de kat uit de boom kijken en dat vinden niet alle mensen even leuk.
Vooral mijn schoonmoeder heeft er veel problemen mee omdat ze hem al vrij weinig ziet en dan wil hij ook nog niet bij haar zitten. We hebben al diverse malen aangeven dat ze hem wat rusitger moet benaderen maar telkens stoot ze haar neus.  
Het lijkt er op alsof hij voorkeuren heeft voor een bepaald soort mensen. (ik weet niet of ik het zo goed uitdruk)Ik bedoel ermee mensen die direct enthousiast op hem afvliegen vind hij niet prettig. Hij begint direct te huilen of mopperende geluidjes te maken. Mensen die hem rustig benaderen vind hij oke, al wil hij dan nog niet direct bij ze zitten.    
Wij zijn zelf ook vrij rustig  dus hij heeft het niet van een vreemde.
Groetjes Jeanette
 
Wat een opluchting om te lezen dat meer kindjes zo bang zijn voor
vreemden. Lisa 14 maanden vindt andere mensen helemaal niets, al vanaf
dat ze een paar maanden was. Op het consultatiebureau maken ze er ook
al opmerkingen over....



Het is niet altijd even makkelijk maar ach, als ze 12 is wil ze papa en
mama het liefst uit de buurt hebben dus voorlopig genieten we nog maar
als ze bij ons kruipt en laten we de rest maar kletsen.



 
Terug
Bovenaan