lieve allemaal
Ik zit er echt even helemaal door heen Ik zit alleen maar te janken achter de computer. Iedereen hier heeft daar wel eens last van dus dacht ik laat ik het maar hier opschrijven jullie kunnen wel wat hebben en luisteren naar mijn verhaal en begrijpen het ook nog. Ik heb echt mijn dagen niet ben ongesteld geworden weet ook wel dat dat elke maand zo is en het echt nooit van zelf kan met veel ste weinig zaad... Maar toch dat kleine beetje hoop wat je houd je coelt je dan toch weer een soort de grond in getrapt. Momenteel wordt in onze vriendenkring iedereen zwanger als of het heel normaal is twee drie maanden en het is zo ver. Ik wil altijd voor iedereen blij zijn maak altijd zelf kraam kado's omdat ik het heel leuk vind om zelf kleding te maken. Maar op moment kan ik even geen baby kleertje meer zien en moet ook nog op kraam visite en heb net via de mail weer een bericht gekregen van iemand die zwanger is.... Volgens mij ben ik heel wazig aan het schrijven en vraag me ook af of jullie er nog enig sinds wat van snappen als ik zelf al niet eens meer snap wat ik op schrijf in welke volgorde lekker wazig dus. Heeft iemand nog een klein beetje positief over voor mij zodat ik er ook weer een beetje om kan lachen? In november ga ik weer spuiten alle spullen liggen al weer klaar (verstopt want ik wil ze nu nog even niet zien) Aan de ene kant blij dat we weer beginnen met icsi (zou het deze keer dan echt?) Aan de andere kant zo bang de vorige keer is het mis gelopen omdat er te weinig zaadcellen gevonden werden en er maar 1 eitje bevrucht kon worden en die niet is gaan delen. Ben zo bang dat het zelfde zich weer herhaald. Wordt echt gek van die stress. Er niet aan denken helpt niet want ik denk er wel aan.
Ik heb alles er nu weer uit gegooid. Hoop dat ik jullie niet heb laten schrikken of jullie ook een dip heb bezorgt. Bedankt voor het luisteren jullie zijn geweldig!
liefs rozemarijn
Ik zit er echt even helemaal door heen Ik zit alleen maar te janken achter de computer. Iedereen hier heeft daar wel eens last van dus dacht ik laat ik het maar hier opschrijven jullie kunnen wel wat hebben en luisteren naar mijn verhaal en begrijpen het ook nog. Ik heb echt mijn dagen niet ben ongesteld geworden weet ook wel dat dat elke maand zo is en het echt nooit van zelf kan met veel ste weinig zaad... Maar toch dat kleine beetje hoop wat je houd je coelt je dan toch weer een soort de grond in getrapt. Momenteel wordt in onze vriendenkring iedereen zwanger als of het heel normaal is twee drie maanden en het is zo ver. Ik wil altijd voor iedereen blij zijn maak altijd zelf kraam kado's omdat ik het heel leuk vind om zelf kleding te maken. Maar op moment kan ik even geen baby kleertje meer zien en moet ook nog op kraam visite en heb net via de mail weer een bericht gekregen van iemand die zwanger is.... Volgens mij ben ik heel wazig aan het schrijven en vraag me ook af of jullie er nog enig sinds wat van snappen als ik zelf al niet eens meer snap wat ik op schrijf in welke volgorde lekker wazig dus. Heeft iemand nog een klein beetje positief over voor mij zodat ik er ook weer een beetje om kan lachen? In november ga ik weer spuiten alle spullen liggen al weer klaar (verstopt want ik wil ze nu nog even niet zien) Aan de ene kant blij dat we weer beginnen met icsi (zou het deze keer dan echt?) Aan de andere kant zo bang de vorige keer is het mis gelopen omdat er te weinig zaadcellen gevonden werden en er maar 1 eitje bevrucht kon worden en die niet is gaan delen. Ben zo bang dat het zelfde zich weer herhaald. Wordt echt gek van die stress. Er niet aan denken helpt niet want ik denk er wel aan.
Ik heb alles er nu weer uit gegooid. Hoop dat ik jullie niet heb laten schrikken of jullie ook een dip heb bezorgt. Bedankt voor het luisteren jullie zijn geweldig!
liefs rozemarijn