HELP!!!!!! ZWANGER???????

A

Anoniem

Guest
Hallo dames,

Ik ben in paniek. Ik voelde me vandaag al de hele dag een beetje down. Was stil en een beetje emo. Ook had ik de hele dag een raar gevoel in mijn borst. Alsof er van binnen iets lekt zeg maar. Ik voel allemaal bubbels. Toen dacht ik nog, het lijkt wel alsof ik melk voel stromen of zo. Ik vroeg me ook af of dat zou kunnen van eventueel Marissa nog of zo. Maar ik geef al 3 maanden geen borstvoeding meer. We hebben vanavond eten gehaald bij de Thai en ik ging bijna over mijn nek van de lucht.
Ik was nog even naar mijn vriendin gegaan en zij zegt opeens, je bent toch niet zwanger? Nu had ik precies hetzelfde toen ik zwanger was van Marissa. Ook zo down, helemaal niet tegen luchtjes kunnen en last van mijn borsten.
Maar zoals de meeste van jullie weten willen wij echt geen kindje meer. Ik slik dan ook trouw de pil en ben hem niet vergeten. Ook geen diarree gehad of overgegeven. Maar hij is natuurlijk niet 100 procent betrouwbaar. En nu vraag ik me dus al de hele avond af of het zo zou kunnen zijn.
Nu weet ik dat er hier mensen zijn die heel hard aan het proberen zijn om zwanger te worden en ik wil echt niemand tegen het hoofd stoten maar WIJ WILLEN ECHT NIET MEER! We zijn een tijd geleden bij de huisarts geweest omdat we mijn man wilden laten knippen maar hij vond het nog wat vroeg voor die beslissing.
Mocht ik per ongeluk toch zwanger zijn dan zal ik het nooit weg laten halen. Dat wil ik wel duidelijk zeggen want dat zou ik nooit kunnen en ook niet willen. Maar we kunnen echt nog een kind niet betalen en huisvesten. En we willen dus zelf ook niet nog een kind. Mijn man en ik hebben het er net over gehad en besloten dat we in ieder geval nog naar de arts gaan om een afspraak te maken voor de operatie bij hem. Maar wat nou als het al raak is? Ik heb gevraagd aan hem of ik een test zal doen en hij zei van niet. Maar ik heb zoiets dat ik liever weet dat het niet zo is nu en dan te wachten op zijn operatie.  
Wat denken jullie van mijn "symptomen" en wat zouden jullie doen? testen of niet? En vinden jullie het net als de huisarts te vroeg voor de operatie of niet? Zijn er nog meer mensen die er 1 hebben en ook niet meer willen?
HELP

groetjes Linda

p.s. sorry voor het lange verhaal maar moest het echt kwijt.  Daardoor heb ik zo snel getypt dat er wel wat fouten in zullen zitten
 
Hoi Linda,

Tja, dat is wat. Ik zou wel testen. Die onzekerheid is vreselijk.
Maar bij het lezen van je verhaal dacht ik wel ineens dat ik ruim een half jaar nadat ik was gestopt met BV nog steeds af en toe melk in mijn borsten had. Vooral vlak voordat ik ongi moest worden. Het kan dus wel!

We horen het vast en ik denk aan jullie.

Groetjes, Karin
 
Jeetje Linda, kan me voorstellen dat je in paniek bent. Ik heb maar 1 tip voor je: morgenochtend gelijk naar de drogist gaan om een test te kopen, dan weet je het zeker, het heeft geen zin om te speculeren en met een test heb je gelijk duidelijkheid!
Wat betreft het naar de dokter gaan voor je man, als jullie er helemaal uit zijn dat jullie geen 2e willen dan zou ik het gewoon doen. Bovendien is het makkelijker, een knip bij de man, dat kan altijd weer " teruggedraaid" worden, bij een vrouw is het gelijk voor definitief.
Nou meid probeer een beetje te relaxen misschien bij je gewoon een beetje van slag vandaag en heeft het niks te betekenen,
succes en laat je nog even weten wat je doet? (test of niet?)

Groetjes van Sonja
 
Ik heb net besloten dat ik morgen waarschijnlijk ga testen. Mijn man heeft gezegd dat ik hem niet op zijn werk mag bellen, niet als hij positief is maar ook niet als hij negatief is. Hij zegt dat hij dan van de steiger valt
Maar hoe stom het ook is, ik wil eigenlijk niet testen. Net alsof je niet zwanger bent als je het ook niet weet. Ik wil de test wel doen als hij ook negatief is. Maar als hij positief zou zijn dan zijn er zoveel dingen waar we over na moeten gaan denken en daar heb ik geen zin in. Ik snap ook wel dat het nu gewoon wel of niet is. Ook als ik niet test. Maar het is eigenlijk veel makkelijker om niets te weten . Ik slik de pil trouwens door en word dus niet meer ongesteld. Daardoor weet ik dus verder ook niets. Mijn bui kan er ook van komen dat ik anders nu ongesteld was geworden. oh jee..
 
Hoi Linda,

ik weet precies hoe je je voelt. October 2006 voelde ik ook ineens alsof ik een bv moest geven en had echt last van mijn borsten. Ikslikte ook de pil, niet vergeten ziek geweest etc. en wij wilden ook echt geen derde ivm de eerdere vroeggeboortes en problemen tijdens de zwangerschap.
Maar dat gevoel dat ik had, ik hoefde bijna niet eens te testen want wist precies hoelaat het was. En de test was inderdaad positief en ik heb geloof ik een week gejankt. Voelde me ook heelerg schuldig want een collegaatje had  een miskraam gehad en het zwanger worden daarna ging niet zo makkelijk en ik was zomaar zwanger.
Maar ja op een gegeven moment gewoon geaccepteerd en er geprobeerd van te genieten maar dat was niet zo makkelijk met al mijn lichamelijkeklachten.
Ik heb nooit 1 seconde getwijfeld nadat we het wisten om het kindje weg te laten halen en we zijn nu echt zo blij met Levi maar ik weet echt hoe je je voelt,zo dubbel.

Het trouwens ook vbij eenmenstruatie horen zeker omdat je depil doorslikt kan er een doorbraakbloeding aan zitten te komen dus ik zou gewoon een test doen dat weet je gewoon waar je aan toe bent.

Veel sterkte en een knuffel van chimene
 
Hoi Linda,

jeetje, wat een verhaal! Ik kan me voorstellen dat je in paniek bent hoor. Want je zit er echt niet op te wachten.
Ik zal zeker zsm gaan testen. Sterker nog: Ik was al naar de weekendapotheek gereden voor een test. Dan weet je wel waar je aan toe bent toch??
Ik hoop voor je dat het vals alarm is. En anders komt het nog wel goed met jullie, dat weet ik zeker!!

Meid, veel sterkte en succes!!

Liefs Debby.
 
lieve Linda,
meid wat een verhaal!
Ik begrijp je meer dan je denkt, want Mike (de oudste) is ook door de pil heen verwekt
Wij hadden op termijn wel een kinderwens, maar nog niet op dat moment!
Later hadden wij nog wel de wens voor een 2e kindje, met Brian als gevolg. Maar voor ons is het nu ook echt genoeg!!

Ik snap je "paniek" en zou zo snel mogelijk een test doen, die onzekerheid maakt je gek
Wat betreft je huisarts, daar zou ik druk achter zetten. Het is jullie besluit en daar ik voor je hoop dat de signalen van een moelijke zwangerschap nu vals zijn, je weet het nooit

Nou meid ik hoop met je mee! we horen het wel hé

liefs
Achnita
 
Hoi Linda,

Wat een verhaal. Ik hoop voor jou echt dat het niets blijkt te zijn. Ik kan me voorstellen dat als je echt niet wilt je hier ontzettend van schrikt.
Ik zou inderdaad maar gewoon een test doen. Dan weet je het snelst waar je aan toe bent.

Heel veel sterkte en laat je het ons nog even weten.
Inge
 
Terug
Bovenaan