Help!

[fPEhbBnZt4eNxq2V]

Hallo!
Ik ben een (bewust) alleenstaande moeder van een zoontje Joep van 17 maanden. Al lange tijd zit ik voor mijn gevoel in een periode die best pittig is. Het begint al bij het opstaan als Joep huilend wakker wordt. Ongeacht hoe lang hij 's nachts en/of overdag geslapen heeft. Hij wordt echt zelden vrolijk kletsend wakker. Ik kan het me niet meer herinneren in ieder geval. Dit doet hij overigens wel bij mijn ouders, daar wordt hij vrolijk kletsend wakker.
Maar bij ons begint de dag met veel jengelen, uit proberen, boos worden, huilen etc. Ook kan hij zich moeilijk vermaken, hangt veel aan mij en niks is goed. Ik merk dat dit mij echt opbreekt. Momenteel ben ik blij als ik moet werken en niet de hele dag die discussie en strijd heb.
Wat het voor mij nog eens extra moeilijk maakt is dat hij dit alleen bij mij doet en niet bij mijn ouders of op de opvang, daar kan hij zich heerlijk vermaken. Hierdoor ga ik weer aan mezelf twijfelen. Al met al merk ik dat ik / we daardoor beetje in negatieve spiraal zitten. Ik vind t echt even allemaal niet zo leuk meer.
Wie herkent deze fase? Ik hoop namelijk dat het een fase is en niet een.gevolg van mijn (verkeerde) opvoeding. En kan het zo zijn dat dit over gaat en hij uiteindelijk een lief zoet kind wordt die niet om alles 'jengelt' en mij heel erg test en uitprobeert?

 

[Essil]

Ik was zo ontzettend kwaad, wanneer mijn ouders hadden opgepast. En mijn moeder vrolijk vermelde: "ze heeft de hele middag lekker geslapen."
Is helaas een normaal verschijnsel. Dat hij bij je ouders wel vrolijk wakker wordt, zegt helemaal niets over hoe jij het doet als moeder.

Ik denk dat jullie een beetje in een fysieuse cirkel zitten. Hij moe, hij maakt mama moe, mama moe, mama maakt hem moe.

Er is wel degelijk een sprong met 17 maanden, dus ja, grote kans dat het een sprong is.

Baby 17 maanden oud | digitale Babykalender

Als je baby 17 maanden oud is, krijgt hij door wat 'ik' en 'jij' betekent en gaat hij op verschillen letten. Lees hier alles over de ontwikkeling van jouw dreumes van 17 maanden.

www.oudersvannu.nl

Dus, heel veel sterkte! En stuur hem vooral een keertje extra uit logeren.

 

[JetskeOvN]

Beste F, goed dat je even je hart lucht. Ten eerste wil ik zeggen dat ik echt ontzettend veel respect voor je heb, want alleenstaande moeder zijn dat is niet niks!

Daarnaast vind ik het begrijpelijk dat je je met je handen in het haar zit betreft Joep. Het is belangrijk om te weten dat veel ouders soortgelijke fasen doormaken met hun kinderen en dat je niet de enige bent. Zoals Essil ook aangegeven heeft, kan het mogelijk een sprong zijn, en is het denk ik raadzaam om het artikel wat zij heeft voorgesteld door te nemen .

Ik heb ook nog naar andere opties voor je gekeken:

Deze informatie komt uit een artikel dat medisch beoordeeld is door een Orthopedagoog:
Jonge kinderen hebben nog niet de vaardigheid om hun emoties goed te uiten door middel van taal. Ook is hun emotieregulatie nog niet volledig ontwikkeld, waardoor ze eerder overmand raken door emoties en gaan huilen. Baby's huilen veel, omdat ze nog niet kunnen praten, huilen ze om te communiceren. Bijvoorbeeld om aan te geven dat ze moe zijn of honger of buikpijn hebben. Peuters kunnen huilen omdat ze pijn hebben of gefrustreerd of verdrietig zijn. Ze kunnen ook in huilen uitbarsten omdat ze heel boos zijn.

Huilen kan ook een manier zijn om aandacht te vragen. Je kind heeft gemerkt dat hij veel aandacht krijgt als hij wordt getroost of dat hij zijn zin krijgt als hij huilt. Als dat het geval is, kun je er het beste weinig aandacht aan besteden of het huilen negeren. Je kind merkt dan dat het hem niets oplevert en zal ermee stoppen. Deze manier van huilen is dan geen echt verdriet, maar een middel om te krijgen wat hij wil. Het is dan niet erg om het even te negeren, als het geen echt verdriet is. Ook hier moeten kinderen uiteindelijk leren het op een andere manier te doen.

Belangrijk is het hierbij om goed naar je kind te kijken en je intuïtie te volgen om te achterhalen waarom je kind huilt. Heb je een baby die heel veel huilt, realiseer je dan dat dat veel voorkomt. Als je twijfelt of het normaal is, zoek dan tijdig hulp. Veel huilen kan een risico vormen voor hechtingsproblematiek. Ga naar het consultatiebureau of de huisarts. Meestal wordt eerst gekeken of er geen fysieke oorzaak is. Soms heeft een kind chronische oorontsteking, wat erg pijnlijk is.

Volgende informatie komt uit een artikel dat medisch beoordeeld is door een psychotherapeut/relatie therapeut:
Voor kleine kinderen is huilen communicatiemiddel nummer één. Door te huilen laten ze weten dat ze je aandacht nodig hebben. Wordt je kind ouder, dan zal hij zijn emoties steeds beter kunnen reguleren. Toch hoort een huilbui er af en toe bij.

Als kinderen groot verdriet hebben, bijvoorbeeld om het verlies of ziekte van een familielid, het verlies van een huisdier, een verhuizing of een andere grote gebeurtenis, dan wordt dat soms niet geuit door te huilen. Het kan ook zijn dat je kind zich juist heel apathisch gaat gedragen als hij heel verdrietig is: hij praat niet meer of heel weinig, heeft weinig eetlust, is vaak moe en/of reageert onverschillig. Als je kind wat in jezelf keert, blijf dan proberen contact te maken. Alle kinderen verlangen ernaar dat ze zich gezien, begrepen en gehoord voelen. Ook plotselinge huilbuien zonder directe oorzaak of plotselinge gedragsveranderingen kunnen wijzen op intense emoties. Dit zijn allemaal manieren om anderen duidelijk te maken dat ze erkenning van hun emoties, troost en nabijheid nodig hebben.

Ik hoop dat ik je hier iets verder mee heb geholpen. Ik zou je aanraden om contact op te nemen met het consultatie bureau, zij zijn er om je te helpen. Ik heb vaak even gebeld of gechat met een medewerker van ons Ouderkindteam(consultatie bureau). Dat vond ik zelf heel fijn en heb daar veel aan gehad.

Hierbij de artikelen als je nog verder informatie wilt hebben:
Artikel 1:

Snel huilen: wat doe je eraan?

Peuters en kleuters kunnen hun verdriet vaak nog niet binnenhouden; het moet eruit. Pas vanaf een jaar of 6 krijgen ze dit onder controle

www.oudersvannu.nl

Artikel 2:

Kinderen en emoties onder de loep: van herkennen tot uiten en reguleren

Voor kleine kinderen is huilen communicatiemiddel nummer één. Wordt je kind ouder, dan zal hij zijn emoties steeds beter kunnen reguleren. Toch hoort een huilbui er af en toe bij. Wat kun je het beste doen als je kind emotioneel overspoeld is?

www.oudersvannu.nl

Hopelijk heb je wat aan onze informatie, en wie weet herkent een andere ouder uit onze community dit en heeft zij/hij hier tips voor!

Groetjes Jetske