Help!!

A

Anoniem

Guest
Senna weet nu heel goed hoe ze kruipen moet...Sinds 2 weken...
Maar sinds een paar dagen trekt ze zich overal aan op...
Tot valpartijen aan toe...
Want ze weet niet hoe ze terug moet als ze staat....
Dat doet ze dus nu ook in bed....

Je raad het al....Ze slaap niet meer....
Zodra ze staat kan ze niet meer terug....
Dus ik blijf continu heen en weer lopen...Want zodra ze staat...Zet ze het op het brullen...

Jullie nog ideeen dat ze het niet voor mekaar krijgt als ze in bed ligt??
 
Nee, sorry, maar waarschijnlijk weet ze met een weekje hoe ze moet gaan zitten.
Ik weet niet of ze in een slaapzakje ligt, dat scheelt wel wat, maar ook dat hebben ze snel door.
Als ze moe genoeg wordt blijft ze vanzelf een keer liggen (zo werkt dat bij Kian tenminste)
Succes ermee!
Liefs Nelleke
 

Deze fase heeft Kay ook net afgesloten..
Overal aan optrekken en niet meer durven gaan zitten. Dit heeft ongeveer 2 weken geduurd en toen kon hij het ineens.. Eerst was het vallen op zijn billen en dus schrikken, resultaat huilen. En nu zakt hij netjes door zijn knieen..

Geef het wat tijd om ze het zelf te laten onderzoeken, tot die tijd gewoon extra alert zijn!

Succes

Esmé mv Kay
 
hoi hoi

ehh sophie is nog niet zo ver...dus kan je niet echt tips geven,, maar denk idd dat ze het zelf moeten doorkrijgen......
uitproberen en wellicht kan je het een paar keer samne met hem voordoen, zodat   hij kan ondervinden hoe het moet....

he succes ermee

liefs tobi
 


Wat misschien helpt, Bij Danique helpte het wel.
Als ze ging staan pakte ik haar armpje en duwde ik haar langzaam naar beneden op haar kont. En als ze dan op haar kont ging zitten dan juichde ik heel hard en klapte ik in mijn handen.

Na een paar keer gedaan te hebben wilde ze het zelf doen en ging ze zelf op haar kont zitten.

Liefs Ilse mv Danique

succes

 

ow ja,.. als Kay meteen gaat staan in zijn bedje en dit weer doet zodra ik hem weer netjes neer leg dan laat ik hem gewoon staan! Anders blijf je aan de gang..

Net wat Nelleke zegt; ze worden vanzelf moe.. En ja,.. daar hoor af en toe vallen op de billen bij. Als je haar steeds uit die "spannende"situatie haalt door haar neer te zetten zal ze nooit zelf gaan leren uitvinden hoe ze weer moet gaan zitten. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk!!

Ik heb het wel gestimuleerd door, als hij stond, zijn favo speeltje op de grond bij zijn voetjes te leggen. Had hem er dan eerst even mee laten spelen. Dat wilde hij natuurlijk dolgraag hebben!! Eerst was het er naar reiken, maar met gestrekte beentjes kwam hij er niet bij,.. Huilen huilen,.. en ik liet hem dus gewoon huilen.. En zo ging hij steeds iets proberen om er toch bij te komen.

Uiteindelijk als het hem lukte, of het nu heel soepel ging of met een harde klap op de billen, dan kreeg hij van mama een applausje met gejuich!! Dus ook als hij wilde gaan huilen keek hij verbaast naar mij waarna een trotse lach kwam.

Ze schrikken veelaal van hun val dan van de pijn,.. Dus negeer de "schrikhuiltjes" en bleoon haar voor haar dappere actie! Natuurlijk als ze écht dreigt te vallen of pijn heeft lekker pakken en troosten, maar dat spreekt voor zich..

Hopelijk heb je hier iets aan. Bij ons werkt het nog steeds..
Als Kay iets goeds doet en wij roepen "Jeeeeeeeej en klappen" dan steekt Kay trost zijn handjes in de lucht met een big smile..


Succes!!

Esmé mv kay
 


Hahaha Esme wij plaatsen tegelijk hetzelfde advies hahaha

Liefs Ilse

 

Haha,.. ja zag het net.. Wilde er weer op reageren maar dacht; ach,.. ilse weet ondertussen wel dat we vaak hetzelfde zeggen hahaha..
 
Terug
Bovenaan