HELPPPPP!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Hallo,

Jullie kennen mij niet zo heel goed maar ik lees vaak met jullie mee en zo heel af en toe kom ik ook met een vraag.........zo nu...

Mijn zoontje is nu 18 maanden, en o zo koppig!!!
Hij blijft absoluut niet liggen met verschonen, boos worden als hij iets niet wil en dan laat hij zich vallen dat heeft al nodige tandjes door de lip gekost..erg zielig.
Ik weet echt niet meer wat ik nog kan doen..

Ik hoop dat ik van jullie tips kan krijgen en of gelijke verhalen...


groetjes kim
 
Hiya Kim.

Ik herken je verhaal meteen, mijn zoon Max is nu ook bijna 18 maanden (nog 2 daagjes) en ik noem hem "rebel without a clue".....omdat hij steeds zo koppig en boos is, maar zelf (denk ik) ook niet zeker weet waarom. Luier verschonen is inmiddels een olympische sport, en ik wou dat ik een derde arm had, want twee is niet genoeg. Hij weet wanneer hij niet lief doet want steeds als ie driftig tegen me doet volgt er onmiddelijk een zoentje (haha zo schattig, dat is waarschijnlijk de enige rede waarom ik hem nog niet achter het behang heb geplakt) Avondeten is oorlog en meneer wenst alleen nog maar koekies, wij hebben daarom een snee geroosterd brood omgedoopt tot "koekie" want dan eet ie het wel :)
Ook erg populair op het moment is zichzelf tegen z'n hoofd slaan en dan huilend bij me komen. Ik heb het idee dat er een enorme mentale sprong aan zit te komen, en dat ie zichzelf gewoon een beetje in de weg zit.
Dus hier niet echt tips, maar wel een meelevend oor :) Nou ja misschien 1 tip....als je zoontje naar bed is, en de boel een beetje opgeruimd, schenk jezelf dan een glaasje rode wijn in en ga met een welgemeende diepe zucht lekker ff op de bank zitten, en dan begint het morgen weer van voor af aan.
Laat je niet gek maken, haha je bent slimmer en groter en bovendien de baas :)

Ajuus, ilja
 
Hier nog zo'n wijnzuiper hoor, uhhh ik bedoel: nog zo'n koppig ventje.
Ze zijn zo schattig, maar wat weten ze goed hoe de wereld in elkaar zit. Als Kian iets niet mag dan gooit ie het eerste wat ie tegenkomt op de grond. Dat doet ie 1x en daarna niet meer (want daar is mamma heel streng in). Als ie zielig is, maar hij heeft geen reden, dan zakt ie door z'n knietjes en bonkt ie met z'n hoofd op de grond (en die is bij ons behoorlijk hard). Vervolgens zet ie het op een brullen. Hij mag dan bij me komen voor een knuffel, maar ik ga niet naar 'm toe om 'm op te rapen. Hij doet het immers zelf!
Ik denk dat het hoort bij het leren zelfstandig worden en zien hoe de wereld reageert op zijn doen en laten. Dus best cruciaal hoe jij reageert op zijn gedrag.
Aan de andere kant .... als hij 18 is is het echt wel over ...
Proost!
Liefs Nelleke
 
ja, soms vraag je je af of ze nog geruild kunnen worden...hahaha!

dat verschoongebeuren gaat hier inmiddels wel weer redelijk goed. Julian lijkt te beseffen dat in een poepluier rondbanjeren ook niet je van het is, en ondergaat de wisseling van luier nu redelijk rustig. Een liedje zingen helpt hier ook nog wel. Maar een plasluier verschonen is nu vaak nog wel lastig.

Nou ja, het is een fase...maar hoe lang die duurt.....

Proost dan maar!

Ellen mv Julian
 
Hier nog iemand die kan bleren als hij zijn zin niet krijgt. Soms, als iets niet lukt , dan wordt hij boos en gaat gooien. En als meneer iets niet mag dan wordt het bleren.
Helaas heeft Enzo pech... ik raak er niet meer van onder de indruk en negeer het. Ik zeg nee en dan wordt hij genegeert tot hij weer normaal doet.
Momenteel helpt het aardig. De buien worden steeds korter, ole ola...for the time being.
Het luier-verhaal had ik hier ook. Ik heb nu boekjes neergelegd en die gaat hij bekijken of ik ga zingen. Dat helpt goed.

Sterkte in de strijd, hi hi i

liefs
di silva
 
Hoi,

Herkenbaar, behalve het luierverschonen, klop even af! Ze had wel zo'n periode, toen heb ik haar gelukkig kunnen afleiden met boekjes, liedjes, kietelspelletjes, en dan ff snel, hup hup tussen door, je krijgt er wel handigheid in. Nu ligt ze weer netjes stil (stiller) dus het probleem is er niet meer.

Boos worden om niets komt vaker voor, en ook het zelf slaan, ziet er naar uit, maar ze doet het zelf. Gisteravond nog, ze wilde iets, maar niets... tja had alles al laten zien en ze bleef maar zeggen "Die, die" Dus ik haar uit de stoel gehaald... NOU dat was dus NIET goed! Gillen, brullen, het hele arsenaal kwam weer voorbij. Tess in de gang gestopt, want mama heeft hier echt geen zin in. Helaas werd ze niet meer rustig. Dus al brullend in bad gestopt en daarna Poes gegeven en het werd langzaam minder.

Ik merk dat dit soort dingen sneller voorkomen als ze moe is. De rest van de tijd smijt ze wel eens iets op de grond, maar daarna is het ook over en klaar.
Misschien bij jouw ook het geval bij vermoeidheid en het dus niet goed kunnen uiten (ook al kletst mijn dame heel duidelijk en kan je het meeste echt wel volgen).

Succes met de driftkoppies. En dat wijntje blijft hier nog even in de kast, ik neem wel een kopje thee

Prootst dames!
 
Hoi kim,

Hier nog een boef hoor!!
Merel is bijna 19 maanden maar weet al heel goed wat ze wil, maar vooral negeren wat niet mag!
De luier verschonen is mijn strespunt nr 1, waarbij mijn geduld erg kort is geworden.
tuurlijk heb ik ook alles geprobeerd, van boekjes en spelletjes maar daar heeft mevrouw duidelijk geen boodschap aan! dus is het bijna iedere keer een flinke strijd dat ze gaat liggen. (ze wil staan.... maar met een poepluier begin ik daar echt niet aan)

En als ze haar zin niet krijgt dan is het huilen, soms slaan en met dingen gooien!
dan pak ik haar vast en kijk haar aan dat ze mama niet mag slaan en dat wat ze wil niet kan/mag.

Het zal wel een periode zijn idd.
af en toe is het even tot 10 tellen en denken dat het voor die kleine meid ook leerproces is waar ze doorheen moet.
en gelukkig zijn er ook de ontzend leuke/lieve kanten!

Maar ik begrijp je frustratie af en toe hoor...dat heb ik ook!
 
Terug
Bovenaan