Herkenning

O

Oktobermama

<p>Herkennen jullie het ook, dat mensen dichtbij anders denken over de opvoeding dan jij?</p><p>ik kan het nu inmiddels aardig loslaten, ene oor in en andere oor uit. Soms geef ik nog mijn mening maar meestal denk ik laat maar. Mijn kind dus ik voed op hoe ik dat wil.</p><p>Mijn ouders zijn van het begin af aan al van: baby weg leggen, laten huilen, niet teveel oppakken, niet samen slapen, word gewenning etc. Nu is dochter inmiddels 1 jaar, nu is het: in slaap laten huilen, laten zeuren/jengelen: doet ze voor de aandacht, niet op in gaan etc. Ik denk daar heel anders over en reageer op alles, mijn kind heeft iets nodig dus ik ben er. Wat zij zien als aandacht vragen en boos/opstandig zijn, denk ik: moe, honger, te veel prikkels. </p><p>Ik hoef hier niets mee, we gaan gewoon weer naar huis straks. Maar herkenbaar? :)</p>
 
Ik denk er hetzelfde over als jij. Onze dochter jengelt en huilt ook altijd even voor het slapen gaan. Dat gaat op het moment over in geluiden maken en proberen. Ik denk dan, ze moet even wat verwerken of vertellen aan ons dat ze moe is. Ik zie dat niet als in slaap huilen. En je kunt zelf goed zien denk ik (al vind ik dat soms moeilijk of ben er onzeker over) of je kind opstanding is of dat er wat is dat ze uit met ‘boosheid’. Volg je gevoel. Dat is moeilijk als er andere mensen meekijken, dat vind ik ook, maar wel het beste. Dus ja, herkenbaar! :)
 
Ik kreeg net een opmerking omdat dochter mijn telefoon had gepakt. Dan scrolt ze wat over het scherm heen, vind ze prachtig. Ik zie er niet veel kwaad in voor die paar minuten. Ja, het kan vallen en kapot gaan, ach, als dat het ergste is. Maar er werd mij vertelt dat een telefoon geen kinderspeelgoed is....
 
Ik denk dan: zoveel moeders zoveel meningen. Volgens mij herkent iedereen dit wel. Zodra je ouder wordt heb je met bemoeials te maken die het beter denken te weten. 
Mijn schoonmoeder is hier de ergste. Ik denk altijd leuke dingen te vertellen over wat onze dochter allemaal leert en meemaakt. De eerste reactie die je van haar krijgt is over het gevaar dat ze erin zag. Heel irritant. Ik heb haar daar een keer naar gevraagd en ook aangegeven dat ik dat niet leuk vond. Ze zei dat ze zich altijd wel zorgen maakt, ha ha ha... Hmhm, nou mijn reactie was dat ze de zorgen aan ons over mag laten en lekker moest genieten van oma zijn. Maar het gaat gewoon door. Zo is ze nou eenmaal en ze bedoelt het verder niet gemeen ofzo. 
Met de buurvrouw had ik goed contact, tot we een meningsverschil kregen over hoe ik met het slapen van mijn huilbaby om moest gaan. Ze raakte geirriteerd dat ik geen heil zag in de dingen die ze voor haar iets oudere zoontje deed. Tja, dat is echt wat karakter betreft een heel ander jochie. Ik heb haar nooit beschuldigd van iets fout doen, heb alleen aangegeven dat even laten liggen ook al is ze wakker, hier gewoon niet werkte. Dat soort dingen. Ze had het ook over een papfles met rijstebloem elke avond geven. Daar ben ik geen fan van, en dat was dus het laatste contact van haar uit. Helaasch. 
Ik heb gelukkig ook veel mensen om me heen die het oprecht bij even meedenken houden en wel gewoon accepteren dat wij onze eigen manier en ons kindje volgen. Waar je dan evengoed even je hart kunt luchten als het zwaar is. 
 
[quote quote=10505786]Ik kreeg net een opmerking omdat dochter mijn telefoon had gepakt. Dan scrolt ze wat over het scherm heen, vind ze prachtig. Ik zie er niet veel kwaad in voor die paar minuten. Ja, het kan vallen en kapot gaan, ach, als dat het ergste is. Maar er werd mij vertelt dat een telefoon geen kinderspeelgoed is....[/quote]Hier doet ze dat ook. Bewegende beelden die licht geven zijn leuk. Ze vind de smartwatch ook leuk.
 
Wij hebben ook het nodige commentaar gehad als we zeiden dat onze eerste zoon altijd bij ons sliep. "nou daar zou ik nooit aan beginnen hoor, moet er niet aan denken". Ik zei dan altijd, nee het is ook niet mijn ideaalbeeld. Maar ik kan kiezen tussen letterlijk 15x per nacht wakker gegild worden of tussenin. Dan snapte de meeste het eigenlijk wel.


Hij is nu 2.5 en wordt regelmatig nog een keer wakker in de nacht. Vooral m'n schoonvader moet dan opmerkingen maken als, nou wij lieten ze gewoon huilen hoor in de nacht. Leuk voor je, maar mijn kind hoeft echt niet in z'n eentje bang te zijn in het donker, of in z'n volle luier te blijven liggen(wat vaak het probleem is). Of als de kinderen aan spullen op tafel zitten, nou wij gaven ze dan een fikse tik op de vingers. Ik zei, als ik daar ooit achter kom hoop ik dat je hard kan rennen...


Ik kap dat soort dommigheid meteen af. Ik zeg het met een lach maar op een toontje dat de boodschap wel begrepen wordt. Wij doen het op onze manier.


Heb je wel eens gezegt dat je de opmerkingen vervelend vind? Hier heeft het wel geholpen om door te laten schemeren dat ik het irritant vind
 
Oh, dat herken ik heel erg wat je zegt, die opmerkingen. Ze weten het wel maar moeten het toch nog even zeggen. Mijn vader vooral heeft ook zo iets van: mijn huis mijn regels. Mijn moeder die is daar voorzichtiger in omdat ze mag is dat dochter dan nooit mag komen slapen. 
 
De herkenning is bij alle ouders wel, lijkt me. Onze ouders zijn van een andere generatie en hebben een ander beeld van opvoeding. Maar dat is van alle tijden, denk ik. Dat hadden zij vast ook met hun ouders :)
Maar: wees wel duidelijk naar opa en oma en stel grenzen. Het is jóuw kind, dus jij bepaalt. Dreigen met dat ze anders nooit meer mogen oppassen is misschien wel erg heftig, maar maak duidelijk dat het je dwars zit en dat je graag hebt dat ze je tegemoet komen in jouw visie. En zorg voor steun van je partner in deze. Helemaal als het om de schoonouders gaat ;)
En last but not least: misschien is er een gulden middenweg? Een baby laten uithuilen is het ene uiterste, maar bij elke scheet de kamer inrennen is weer het andere uiterste...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan