Hallo,
Ik had vanaf 36 weken voorweeen en ze hebben me uiteindelijk succesvol gestript bij 41 weken..
S ochtends hebben ze gestript en s avonds om 7 uur begonnen de weeën.. we hadden contact ergens rond 8 uur/half 9 afgesproken en toen we belde deed mijn man dit ook, de VK kwam vrij snel omdat ze merkte dat het begonnen was.. ze zei na onderzoek dat ik best eerder had mogen bellen want het was echt begonnen.. ik zat toen op 3 cm.. ik zou in het ziekenhuis bevallen omdat ik risico op epilepsie had en ze daarvoor uit voorzorg een infuus zouden prikken want dan kom ik meteen geholpen worden bij een aanval (met spierverslappers en daarna geboorte via keizersnede) dus gingen wij op weg naar het ziekenhuis.. daar aangekomen alles geregeld en infuus gezet nog even onderzoek maar nog steeds 3 cm.. ik ging toen onder de douche om weeën op te vangen maar dat bleek te ontspannend te zijn want de weeën zwakte heel erg af en nog steeds 3 cm dus ging ze mijn vliezen breken.. bij het volgende onderzoek, na het breken van de vliezen nog steeds 3 cm.. omdat mijn vliezen gebroken waren mocht ik niet zonder bevalling het ziekenhuis verlaten dus stelde ze opwekkers voor, dat vond ik oké want ik had dat blijkbaar nodig en wilde dat een kans geven zodat mocht het uiteindelijk per keizersnede moeten ik me daar bij neer zou kunnen leggen omdat we het geprobeerd hadden..
Ik begon wel een beetje moe te worden want ik was al de hele dag in de weer geweest, gelukkig s middags wel even kunnen slapen maar de spanning, de weeën, en het uitzien naar ons kindje waren heel vermoeiend dus ik zei heel nuchter dat ik even ging slapen, dat kwam er niet van want dat spul ging zijn werk doen en ik kreeg hele heftige buik, rug en been weeën.. ons kindje was bij 32 weken al ingedaald en bij 35 weken lag ze maximaal naar beneden.. die been weeën waren achteraf gezien omdat ze tijdens de ontsluiting al zakte.. binnen 2 uur ging ik van 3 naar 10 cm en na 7 min pers weeën is ons mooie dochtertje geboren..
Ik heb uiteindelijk 6 uur lang op 3 cm gezeten (dat is niks ten opzichte van dagen, dat weet ik) en daarna hebben ze dus geholpen..
Hier kan je om vragen als je het echt zat bent dat het niet door zet maar dan moet je wel naar het ziekenhuis voor de bevalling (ik was daar al).. dat is een keuze die je zelf maakt (weet niet wat je voorkeur heeft, thuis of ziekenhuis)..
Sorry voor de lengte van mijn verhaal.. ik hoop dat ik je heb kunnen helpen en niet iets negatiefs teweeg breng... een tip is om te ontspannen, net doen of je geen ontsluiting hebt, dat kan ook helpen want je kan het door psyche ook uitstellen en langer laten duren..
Ben benieuwd hoe dit uiteindelijk af loopt.. laat je dat in deze topic na je bevalling weten? (na je kraamweek ofzo, de eerste paar dagen draait je wereld om je kleine en zie je niet eens wat voor weer het buiten is..)
Heel veel succes en geniet van de kleine als het geboren is!
Nog een tip, maak veel foto's.. je kindje groeit hard en het kan helpen voor je verwerking van de bevalling en de tijd erna (wij hebben foto's van het wegen, de hielprik, het in bad/tummy tub doen, kaarten/cadeaus, de eerste tijd na de bevalling, naambordje ziekenhuis, de kraamhulp, thuis komen en natuurlijk onze dochter, etc.)