Herkent iemand dit theatrale, gevoelige gedrag?

<p>Mijn zoon is net begonnen op de middelbare school en we zijn alweer opgeroepen voor een gesprek omdat hij op school sociaal ongepast gedrag vertoont. Thuis is er niets aan de hand, maar ik zie ook wel dat hij geen standaard kind is.</p><p class="MsoNormal">Hij is 11 jaar, een jaar jonger dan zijn klasgenoten.<br />Gevoelig voor kleding<br />Gevoelig voor kleine smaak en geurnuances<br />Snel geïrriteerd door geluiden of wiebelen van andere kinderen<br />Gaf in het verleden aan geesten te zien<br />Snel last van pijn<br />Erg theatraal, iedereen moet het weten<br />Kan niet inschatten wat zijn gedrag en opmerkingen bij anderen doet Heeft ook moeite om in te schatten dat iemand hem ook kan plagen als vriend en niet per se pest. <br />Hij is makkelijk op stang te jagen en daardoor een makkelijke prooi. Laat de kaas ook niet van zijn brood eten wat ook weer tot conflicten kan leiden<br />Neemt dingen soms letterlijk<br />Hevig van slag door nare beelden op tv zoals bloed en een dichtklappende krokodillenbek op iemands hoofd (wat wel goed afliep)<br />Gaat wiebelen als hij wat wil vertellen<br />Volgens mij slimmer dan wat hij nu op school (TL/Havo) laat zien; maar omdat hij niet van lezen houdt scoorde hij slecht op begrijpend lezen en woordenschat, de rest was allemaal bovengemiddeld.<br />Kent geen schaamte. Kan ook zo het podium op, dat doet hem niets. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Huilt snel, ook als de hele klas erbij is en geeft zonder gene in zijn nieuwe klas aan dat hij vroeger gepest werd.<br />Blijft hangen in het verleden en haalt dat op ongepaste momenten weer naar boven<br />Alles komt op hem over als pesten, ook als kinderen het goed bedoelen, hij vermijdt nu de confrontatie door zich terug te trekken, we hebben sinds COVID dan ook geen vrienden meer gezien, ook in zijn nieuwe klas nog geen vriendje gevonden. <br />Staat vooraan bij enge dingen zoals achtbanen, hoe enger hoe beter<br />Maakt moeilijk vrienden, is wel erg close met zijn oudere introverte hoogsensitieve zus<br />Erg lief, vindt het geweldig om anderen te helpen en vond het heel erg dat de kinderen uit zijn oude klas niet door hem geholpen wilden worden. Hij is dan toch ook wel onzeker. Gaf bij zijn zus bijvoorbeeld aan dat hij dacht dat ik hem niet mooi vond omdat hij iedere keer zo raar, krampachtig op de foto stond (met zo’n stijf dichtgeplakte mond)<br />Trekt zijn eigen plan. In principe niet impulsief, hij is juist heel strategisch<br />Alles moet zo snel mogelijk af zodat hij weer kan gamen<br />Luistert wel naar wat we zeggen maar kan het niet altijd meteen toepassen omdat elke situatie weer anders is en hij zijn beleving van het verleden niet los kan laten. Ik zeg bewust "zijn beleving", het is zijn waarheid, zo voelt het ook echt voor hem.</p><p class="MsoNormal">4 weken na aanvang middelbare school is zijn mentor al zodanig bezorgd over zijn sociaal onaangepaste gedrag dat we een gesprek op school kregen. Juf is alleen maar met hem bezig maar wil ook aandacht geven aan de rest van de klas. Tijdens theorie gaat het goed maar zodra er interactie met anderen is kan het misgaan, zoals bij de gym. Loopt bij conflicten op school weg. Zit alleen in de pauzes. Ligt languit over zijn tafel en laat iedereen in de klas weten dat de opdracht hem niet bevalt. Maakt negatieve opmerkingen als kinderen hem ergens bij willen betrekken omdat hij denkt dat ze hem pesten of gaan pesten. Naar ons toe geeft hij aan dat alles goed gaat en dat deze klas leuker is dan die van de lagere school.</p><p class="MsoNormal"> We zijn weleens bij een psycholoog wezen praten, die kon ook de vinger er niet op leggen, er waren wel wat autistische trekjes maar het was het toch ook weer niet. Uiteindelijk gestopt omdat het voor hem te heftig was om de beerput open te trekken. De hulpverlening vanuit de gemeente is om te huilen, alles komt zeer traag op gang. Na 2 jaar hebben we nu eindelijk een rots en water training aangeboden gekregen. Ik wordt hier wanhopig van. Alsjeblieft jullie hulp, misschien herkennen jullie dingen van jullie eigen kind waar al een diagnose voor is? Liefs, een hoogsensitieve moeder</p><p><!-- [if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]--></p>
 
Hi lieve mama,
Wat ontzettend naar voor jullie! Wat moet dit al jaren een struggle zijn voor jullie. Ik herken dit maar al te goed. Ik heb 2 zussen en een broer met autisme en het gedrag wat jouw zoon laat zien doet mij ontzettend aan hen denken. Wat een pech dat de gemeentelijke hulpverlening dan ook nog eens zo waardeloos is.
Tip: je kan, als je zelf meer wil weten over autisme en kijken of je het zelf vindt aansluiten bij wat je zoon laat zien, eens de boeken van Peter Vermeulen bekijken. Hij is een bekende expert op het gebied van autisme. Ook kan je eens rondkijken op de website van de Nederlandse vereniging voor Autisme (NvA). Je zou ook eens contact met hen op kunnen nemen en misschien advies vragen over diagnosticering en hulpverlening. Wie weet hebben zij advies over waar je terecht kan. Mijn moeder is autismespecialist van beroep, dus vandaar dat ik er wat meer van weet :)
Ik zeg zeker niet dat jouw zoon autisme heeft, alleen als ik jouw verhaal lees, lees ik dat van mijn broer en zusjes. Heel veel sterkte!
Ps: met mijn broer en zusjes (inmiddels volwassenen) gaat het hartstikke goed. Misschien een geruststellende gedachte ;)
 
Ik ben geen hulpverlener of prof, maar het verhaal doet mij denken aan autisme en hoogsensitief zijn. Misschien toch eens voor een diagnose gaan?
Veel succes in ieder geval!
 
Ik denk dat hij wellicht AD(H)D heeft: geen geduld om te lezen, snel overprikkeld, de theatrale persoonlijkheid, het wiebelen, druk in zijn eigen hoofd/andere beleving. Het past ook in het plaatje! 
Succes lieve mama
 
Zonder dat ik over je kind wil oordelen, ik herken hier veel in van twee kinderen waarmee ik eerst werkte. Zijnhadden beiden McDD. Misschien eens iets om over te lezen?
 
Het is een aanverwante van autisme maar vooral het stukje geesten zien, theateraal zijn en alles in een eigen beleving meemaken onderscheidt zich van de andere vormen.
 
Bepaalde dingen die je noemt kunnen ook passen bij problemen in de sensorische informatie verwerking:
Gevoelig voor kleding, geluiden, smaakverschillen.
Een si therapeut (zijn vaak fysiotherapeuten die een extra cursus gevolgd hebben) zou hier verder onderzoek naar kunnen doen.
Succes!
 
Zoals je ziet herkennen veel mensen er wel iets in, maar ik denk dat je er meer aan hebt om een uitgebreid onderzoek via huisarts of jeugdprofessional aan te vragen. Persoonlijk (ik werk als ambulant begeleider / gedragsspecialist in het onderwijs) zou ik starten met een capaciteitenonderzoek in combinatie met een uitgebreidere screening. Ik denk dat het belangrijk is dat je zoon passende begeleiding krijgt en daarvoor lijkt het me handig om een professional mee te laten denken. Wij kunnen hier van alles roepen en denken, maar van achter een scherm blijft het natuurlijk allemaal giswerk.
 
Terug
Bovenaan