Hernia Diafragmatica

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik ben 4 maanden geleden bevallen van een zoon die geboren is met een open midden rifje ofwel hernia diafragmatica. Helaas ligt hij nog steeds in het ziekenhuis!! ik vroeg me daarom af of er nog meer mensen zijn die ook een kindje heeft of heeft gehad die zo lang in het ziekhuis heeft gelegen. Want ik heb helaas het gevoel dat niemand mij begrijpt in mijn directe omgeving en ik zou er graag met iemand over willen praten.
(Ik hoop daardoor me iets beter te gaan voelen)

Groetjes, Sylvia.
 
Hoi Syl,

Ik hoor hier eigenlijk helemaal niet thuis, kan niet meepraten over moeilijke dingen als miskramen en overleden kindjes. Maar ik heb wel een zoontje dat te vroeg geboren werd, en dus 3 weken in het ziekenhuis heeft gelegen. Niet te vergelijken met 4 maanden natuurlijk, maar het doodmoe zijn van het op en neer rijden, zorgen over voldoende eten, het verlangen om hem eindelijk dicht bij je te hebben herinner ik me nog als was het gisteren (op 10 maart wordt ie alweer een jaar). De gevoelens en zorgen die naar boven komen als je kind in het ziekenhuis ligt, begrijpen alleen mensen die het zelf hebben meegemaakt, is mijn ervaring. Ik wil dan ook niet zeggen dat ik je helemaal kan begrijpen, want alles wat ik meemaakte weegt niet op tegen wat jij nu moet doorstaan. Ik wil alleen zeggen dat ik wel een beetje een idee hebt van wat je doormaakt, en je veel sterkte wensen.

Groetjes,
Marian
 
Hoi Sylvia,
Het is alweer een tijdje geleden dat je een berichtje plaatste maar ik wil even reageren. Wij hebben ook een kindje  gekregen met een hernia diafragmatica (geboren 18-10-2003) en hij heeft 9 weken in het ziekenhuis gelegen. Het gaat nu heel goed met hem.
Hoe is het nu bij jullie?

Groetjes Marian
 
Hallo Syl,

Ik heb net als Marian een te vroeg geboren kindje gehad dat aan de beademing gelegen heeft en overgebracht is geweest naar het Sophia. In totaal heeft hij 7 weken in het ziekenhuis gelegen en het was heel zwaar. Je hebt goede en slechte dagen en soms wordt het teveel. Nu 1,5 jaar later denk ik er nog veel aan.
Nog even door zetten en ook voor jou gaat de zon schijnen als je kindje thuis komt
 
Hoi Sylvia,

Nog even kort reageren. Wij hebben de ziekenhuis periode als heel spannend ervaren vooral de eerste drie weken toen hij in Nijmegen lag en wij in het Ronald Mc Donald huis zaten was het heel moeilijk en zwaar elke dag maar hopen op goede berichten en verdriet bij de tijden dat het slechter met hem ging. Het niet mogen vasthouden van zo'n klein ziek mensje vond ik nog het moeilijkste pas na 2 weken kon ik hem met beademing en al even lekker vasthouden. Daarnaast de vreselijke spanning of hij het allemaal ging redden als je weet dat er een kans is van 50% dat dat niet zo kan zijn, hoop blijven houden is dan weleens heel moeilijk.
De 6 weken daarna in Groningen waren minder spannend en ging het met kleine stapjes vooruit. Ik denk na bijna 1,5 jaar nog veel na over de hele periode, maar gelukkig  geniet ik van het kleine mannetje,  waar het nu erg goed meegaat en dan lijkt het al weer lang geleden. Misschien komen er dingen bekend voor maar heb ook  wel gemerkt dat  iedereen zo'n moelijke periode toch op verschillende manieren doormaakt.

Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat jullie zoon ook snel mee naar huis kan (of inmiddels al is?).

Groetjes
Marian
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan