hallo
eindelijk even de kans om jullie op de hoogte te brengen...
zondag Daniëlle uit bed gehaald en lekker bij ons gelegd, even de luier af en PATS...pijn pijn en nog eens pijn. Franco werd er wakker van en begreep eerst niet wat er aan de hand de hand was. ik dacht eerst dat het een kramp in mn been was en wist dus niet hoe snel ik langs bed moest komen om mn been recht te krijgen. maar de pijn werd erger en erger. huilend van de pijn terug in bed en de verloskundige gebeld...tja misschien bandenpijn, pak maar 2 paracetamol en leg wat warms op je lies...als het blijft de huisartsenpost bellen. de pijn werd in korte tijd heel erg dus gelijk is de HApost gebeld...ik kon niet meer lopen, bewegen...niks. bij de HA post zeiden ze dat we maar even moesten komen...uuuh das een rit van een half uur en ik kan niks, hoe moet ik beneden komen...kan er niemand komen...
na veel aandringen eindelijk de melding dat er iemand kwam maar dat kon wel nog even duren. maakt niet uit ik hoefde niet daarheen. MAAAR zei ze, als blijkt dat het niet ernstig is en hun voor niks komen is dat voor uw rekening...ja fijn dachten we...
na anderhalf uur stond de gele wagen opeens voor en kwamen er 2 mannen naar binnen. een beknelde zenuw was de oorzaak, verder onderzoek durfde ze even niet te doen omdat ik zo'n pijn had en door de zwangerschap niks kon innemen buiten paracetamol. ter hoogte van mijn lies ging ik door de grond van de pijn en mn onderbeen was verdoofd, net alsof het slaapt zeg maar. veel (bed)rust maar ook stukjes lopen om de zenuw los te krijgen was het advies. zondag avond werd het zo erg dat de arts wederom gekomen is, het bleek een hernia. gister tegen de middag is de eigen huisarts gekomen en bleek dat ik isius bekneld zit. dit is de dikke zenuw die door het hele been loopt. gister tegen de avond en in de avond werd de pijn weer heviger maar de pieken zakte gelukkig sneller weg. vanacht nog een paar keer met hevige pijn wakker geworden en toen ik zo tegen 5 uur wakker werd merkte ik wel dat het gevoel in mn onderbeen terug was...das fijn maar de pijn is nu duidelijker voelbaar. Franco is gelukkig thuis dus Daniëlle en het huishouden worden verzorgd. hij is zelf wel bekaf, 2 nachten bijna geen oog dicht gedaan omdat vrouw lief ligt te kreunen en kermen van de pijn. tot zover even de update van ons. morgen wordt de kleine van mn zus met de keizersnee gehaald dus hoop er wel even heen te kunnen gan...desnoods in een rolstoel....
groetjes Veronique mv Daniëlle en zv Ukkie
eindelijk even de kans om jullie op de hoogte te brengen...
zondag Daniëlle uit bed gehaald en lekker bij ons gelegd, even de luier af en PATS...pijn pijn en nog eens pijn. Franco werd er wakker van en begreep eerst niet wat er aan de hand de hand was. ik dacht eerst dat het een kramp in mn been was en wist dus niet hoe snel ik langs bed moest komen om mn been recht te krijgen. maar de pijn werd erger en erger. huilend van de pijn terug in bed en de verloskundige gebeld...tja misschien bandenpijn, pak maar 2 paracetamol en leg wat warms op je lies...als het blijft de huisartsenpost bellen. de pijn werd in korte tijd heel erg dus gelijk is de HApost gebeld...ik kon niet meer lopen, bewegen...niks. bij de HA post zeiden ze dat we maar even moesten komen...uuuh das een rit van een half uur en ik kan niks, hoe moet ik beneden komen...kan er niemand komen...
na veel aandringen eindelijk de melding dat er iemand kwam maar dat kon wel nog even duren. maakt niet uit ik hoefde niet daarheen. MAAAR zei ze, als blijkt dat het niet ernstig is en hun voor niks komen is dat voor uw rekening...ja fijn dachten we...
na anderhalf uur stond de gele wagen opeens voor en kwamen er 2 mannen naar binnen. een beknelde zenuw was de oorzaak, verder onderzoek durfde ze even niet te doen omdat ik zo'n pijn had en door de zwangerschap niks kon innemen buiten paracetamol. ter hoogte van mijn lies ging ik door de grond van de pijn en mn onderbeen was verdoofd, net alsof het slaapt zeg maar. veel (bed)rust maar ook stukjes lopen om de zenuw los te krijgen was het advies. zondag avond werd het zo erg dat de arts wederom gekomen is, het bleek een hernia. gister tegen de middag is de eigen huisarts gekomen en bleek dat ik isius bekneld zit. dit is de dikke zenuw die door het hele been loopt. gister tegen de avond en in de avond werd de pijn weer heviger maar de pieken zakte gelukkig sneller weg. vanacht nog een paar keer met hevige pijn wakker geworden en toen ik zo tegen 5 uur wakker werd merkte ik wel dat het gevoel in mn onderbeen terug was...das fijn maar de pijn is nu duidelijker voelbaar. Franco is gelukkig thuis dus Daniëlle en het huishouden worden verzorgd. hij is zelf wel bekaf, 2 nachten bijna geen oog dicht gedaan omdat vrouw lief ligt te kreunen en kermen van de pijn. tot zover even de update van ons. morgen wordt de kleine van mn zus met de keizersnee gehaald dus hoop er wel even heen te kunnen gan...desnoods in een rolstoel....
groetjes Veronique mv Daniëlle en zv Ukkie