Hoi,
Zoals velen heb ik ook weer een( secundaire) ks moeten ondergaan. Het is ons derde kindje en we hadden gehoopt dat de laatste bevalling wel een natuurlijke bevalling zou worden, maar helaas zoals bij de tweede bevalling , kon ons binkje niet zakken ( ligging hoofdje niet goed ), en verliep de bevalling heel moeizaam. Uiteindelijk werd het een keizersnede met complicaties. Mijn baarmoeder was gescheurd( zwakke plek van oud litteken baarmoeder), en er waren verklevingen van de vorige ks, maar wonder boven wonder heeft Yanniek ( ons zoontje ) daar niks van gemerkt, en is gezond ter wereld gekomen.
Wat het herstel betreft, wist ik nu het de tweede ks was, wat me te wachten stond en viel het daardoor meer mee. Ivm het slechte herstel van de vorige ks van de tweede bevalling, krijg ik nu huishoudelijke hulp. Over enkele weken wordt dat afgebouwd, en ik merk ook dat ik alle dingen nu weer wat sneller kan... Nog niet zoals vanouds maar niet meer in een slakkegang. Mijn buik voelde al verdoofd aan na de vorige ks, en na deze ks is dat nog wat meer geworden. Wel heb ik wat huidirritatie m.n bij warm weer, omdat mijn buik een stukje over het litteken hangt.
Wat de verwerking betreft, is elke ks weer anders. De vorige ks was bij mij een spoedkeizersnede , met een narcose, en ik heb veel meer moeite gehad met het verwerken daarvan, dan deze keer ( nu had ik al een beetje ingecalculeerd dat het toch weer zou kunnen uitdraaien op een keizersnede, en deze keer lukte de ruggeprik waardoor ik de geboorte bewust heb meegemaakt ). Vorige keer overviel het me echt, en door de narcose heb ik de geboorte niet meegemaakt. Het vorige berichtje in dit onderwerp ben ik het helemaal mee eens... Het is veel belangrijker, dat je kindje gezond is en zich goed voelt, dan een super bevalling te hebben. Tuurlijk is een natuurlijke bevalling een ideaalbeeld, maar je kindje goed door het eerste jaar loodsen ( waarin zoveel in de ontwikkeling gebeurt), dat is een veel voornamere prestatie dan die hele bevalling, en dan natuurlijk al die jaren die volgen waarin je je kindje opvoed en mede zorgdraagt voor een goede gezondheid en geluk van je kindje. Vaak wordt er gekeken naar wat minder ideaal is gegaan, maar uiteindelijk heb je je kindje 9 maanden met veel zorg en liefde gedragen, en aan je baby te zien telt dat veel meer. Je hebt je uiterste best gedaan, en in een klein facet van het hele gebeuren wilde de natuur niet helemaal meewerken... alle andere wonderen verliepen wel prima.
Het helpt altijd, wat voor bevalling ook, om je bevallingsverhaal op te schrijven, en erover te praten met anderen.
En nogmaals, je hebt een enorme prestatie geleverd, ook als is er geholpen middels een keizersnede... 9 maanden lang, en nu iedere dag weer opnieuw je allerbeste gegeven., en het resultaat mag er zijn.. daar mag je jezelf af en toe best een schouderklop voor geven en wees er maar trots op.
Groetjes,
Tamara
