Hester

Hoi Hester,

Bedankt voor je berichtje. Het bloeden van gister is weer gestopt en het inmiddels vertrouwde bruin is er weer. Ik hou gewoon de moed er maar in er zit niets anders op. Ben wel van plan het ff iets rustiger aan te doen. Het is nu wel duidelijk dat wanneer ik actief word, trappen op en af ren of fiets dat het erger wordt.

Maar daar schrijf ik nu niet voor. Hoe is het met jouw hoge hcg waarden afgelopen? Volgens mij moest je nog eens terug om opnieuw te prikken, is dit al gebeurd?

Ben gewoon even benieuwd want had zo lang niets van je gelezen.

Liefs,
Daantje
 
hoi Daantje,

 Weet je inmiddels al wat meer?

Nou bij mij blijft de onzekerheid eigenlijk een beetje hangen hoor.

Afgelopen vrijdag was de hcg waarde 169 en dat vonden ze nog steeds te hoog.

Ik ben vorige week weer voor het eerst ongi geworden na de mk en dat is
nog steeds niet helemaal weg. Duurt wel lang nu vind ik, vooral met dit
weer niet erg prettig hoor.

De uitslagen van het bloed heb ik grotendeels binnen en zijn allemal
goed, alleen de uitslag van de bloedstolling laat nog op zich wachten.

Volgens de gyn heb ik GEWOON drie keer pech gehad. Ik noem dat niet gewoon, maar ja het zal allemaal wel hoor.

Er wordt zo tegenstrijdig gepraat dat ik er niet goed van word hoor.
Eerst zeggen ze dat ik een cyste heb, dan is het weer een bloedprop en
nu weer en poliep. Oja het kon ook nog wel het vruchtej wezen van
demk......... nou niet dus, die ben ik 4 weken geleden al verloren.

Ik zit nu iedere keer op telefoon te wachten want mijn eigen gyn zou terug bellen.

Wacht dus al vanaf maandag en ze is er dus nooit.

Wij gaan nu door met ons eigen   leventje en we zien het verder wel.

De gyn zegt dat ik gewoon zwanger kan raken, maar ja dat was het
probleem ook niet. Domme mutsen daar. Zwanger blijven is het probleem.
En zeker na 7 kids zou je dan toch beter moeten kijken lijkt mij.

Oei een heel verhaal weer, ben lekker opdreef geloof ik hahahahaha sorry hoor.

Ik hoop snel goed bericht van jou te horen hoor en ik blijf hiet voorlopig nog wel al zal dat soms wel minder zijn.

veel liefs en lief dat je aan me denkt hoor, Hester  

 
Hi Hester,

Wat een gedoe zeg allemaal. Soms denk ik ook wel dat die artsen het vaak ook gewoon niet weten of kunnen verklaren. Het is alleen zo balen dat jij dan met je goede fatsoen en al je gevoelens daar de dupe van wordt. Terwijl ze aan de andere kant weer zoveel andere dingen wel op kunnen lossen. Ik hoop dat het gauw een beetje duidelijk voor je wordt. Ik denk ook dat een beetje afstand van dit alles je wel goed zal doen.

Als ik naar mezelf kijk en het zou misgaan dan ga ik ook eerst uitgebreid tot rust komen en niet met zwanger zijn bezig zijn. Ik heb nu het gevoel alsof ik al vanaf januari af zwanger loop te zijn met alle emoties en pijntjes van dien en ik ben pas 6 weken en 5 dagen. Je gaat zo snel van het ene uiterste naar het andere uiterste met je gevoel. Gelukkig lijkt het bloeden nu wel gestopt. Ik reken nog even nergens op want dat dacht ik donderdag ook. Maar so far so good en ik probeer wel positief te blijven maar het is ook weer lastig om daar niet in door te slaan. Het kan zo gemakkelijk toch nog misgaan.

Over op dreef zijn gesproken, haha,  ik ga nu stoppen. Ik hoop dat er wat rust voor je komt en natuurlijk over niet al te lange tijd dat waar je nog zo op hoopt.

Liefs,
Daantje
 
Terug
Bovenaan