Het begint weer te kriebelen

Hoi allemaal,

Mijn zoontje is nu bijna 7 maanden oud. Meerdere meiden die rond dezelfde tijd zijn bevallen zijn nu alweer zwanger of proberen weer zwanger te raken. Het kriebelde bij mij al een beetje maar nu ik dit allemaal weet begint het toch wel heel erg te jeuken allemaal hoor, hahaha. Nu is het zo dat we hebben afgesproken pas aan een tweede te beginnen als ons zoontje 2 jaar is. Ik moet wel zeggen dat sinds hij geboren is, de tijd echt supersnel omvliegt, als iemand tegen me zou zeggen dat het afgelopen half jaar maar 1 maand was zou ik hem geloven, ik leef een week echt als een dag. Druk druk druk, maar wel heeerlijk druk, het wordt ook steeds meer genieten met ons kleine mannetje. Ik weet dat ik ontzettend veel geluk heb met dit kindje want ik lees hier ook weleens verhalen van jullie die al jaren aan het proberen zijn of dat er van alles mis gaat en dat lijkt me echt razend triest. Maar nu ik zelf weet hoe mooi het is om zwanger te zijn en zo'n kleintje te hebben, alhoewel mijn zwangerschap absoluut niet van een leie dakje ging. Ik zou zoooo graag ook weer zo'n mooie dikke buik hebben, maar weet dat het gewoon nog zo'n 1,5 jaar zal duren en dat vind ik dan toch weer jammer...
Zijn er meer die dit herkennen en hoe gaan jullie ermee om???

heel veel liefs van Martine
 
Hoi Martine,

Ik herken dit helemaal! Mijn zoontje is volgend weekend een half jaar oud en de tijd is werkelijk gevlogen. Ook mijn zwangerschap ging niet van een leie dakje en ik heb vaak genoeg gezegd dat ik het zwanger-zijn zat was. En nu??? Kijk ik verlangend naar al die zwangere buiken en surf ik avonden over het forum (ook het zwanger-forum!!!). Wat zou ik graag weer zwanger zijn..Ben al namen aan het bedenken en vraag dan wat m'n vriend er van vindt..Maar ja...ook wij hebben afgesproken dat we ongeveer 2 jaar tussen de eerste en tweede willen laten zitten. Het lijkt me ook wel zwaar hoor, 2 kleintjes. Maar het liefst haal ik alle baby-kleertjes weer tevoorschijn en koop ik de halve prenatal weer leeg. Ze verkopen nu alweer hee andere spullen dan toen ik zwanger was en ik vind alles prachtig...Zucht..Maar ja..toch nog maar even wachten vrees ik..
 
Yep, dit begrijp ik helemaal! Mijn kleine meissie is net viereneenhalve maand, maar als het aan mij ligt was ik gister al weer zwanger. Tuurlijk weet ik dat het veel te veel van het goede is, twee kleintjes in zo'n korte tijd ( ook vanwege mijn gezondheid waar ik, door omstandigheden, extra rekening mee moet houden ). Toch kijk ik jaloers naar de bolle buik van mijn vriendin die nog 8 weken moet. Het idee dat nooit meer mee te kunnen maken, daar moet ik niet aan denken. Vorige week voelde ik haar buik en schoot ik helemaal vol..... Tja, die hormonen!!!
Maar we hebben afgesproken te wachten tot volgend jaar. Dan zijn we in juli 10 jaar samen en gaan we voor de tweede... Voor de zekerheid laat ik volgende week een spiraal plaatsen. Om te voorkomen dat ik zelf een ongelukje ga regelen... (hihi).
En dan maar hopen dat het dan niet te lang gaat duren. Eerste keer was het in twee maanden gebeurt, dus we zijn verwent,
We zullen zien!
 
Ja, ik heb ook van die gevoelens!
Mijn zoontje is alweer bijna 11 maanden, maar ik had al na een maand of 4 weer de kriebels. Ondanks een heftige zwangerschap (hellp-syndroom)... Maar ik wacht bewust nog even met een 2e. Stel je voor dat dat ook weer zo'n zwangerschap wordt, als ie zo klein is kun je nog niet uitleggen dat mama zo ziek is. Ook heb ik een nieuwe baan wat compleet nieuw voor me is en waar ik em goed in wil verdiepen en niet meteen met zwnagerschapsverlof wil, en gaan we misschien een ander huisje kopen. Ook geef ik hem nog veel bv, dus stel je voor dat ik weer zo ziek wordt, zit de kans er in dat ik daar ook mee moet stoppen. Dus redenen genoeg om er nog niet voor te gaan... maar het kriebelt behoorlijk, en stiekem zijn we er toch wel mee bezig. (ik meer dan mijn vriend hoor)
Ik prijs mezelf gelukkig dat we zo'n prachtige gezonde zoon hebben en daar geniet ik heeeeeel intens en bewust van. want time flies...
 
Ik had dat ook toen mijn oudste zoontje geboren was en toen hij een maand of 7 was, wilde ik gevoelsmatig ook een tweede. Dolgelukkig ben ik dat ik nooit heb toegegeven aan die gevoelens destijds.
Dat hele zoete babytje veranderde in een draak toen hij met 14 maanden kon lopen. Hij is nu ruim 3,5 en nog steeds een erg moeilijk jongetje qua karakter.
Toen hij ruim 2 was zijn we voor een tweede kind gegaan. Zij is inmiddels 8 maanden en ik ben heel blij dat ik zolang heb gewacht. Ik geniet volop van haar, ookal is mijn oudste nog iedere dag heel driftig en lastig. Misschien dat er ooit nog een derde komt, maar heel eerlijk gezegd zou ik er nu echt totaal niet aan moeten denken.
Uiteindelijk moet iedereen zijn eigen afwegingen maken en je weet nooit wat de toekomst je brengt, maar vanuit mijn eigen ervaringen kan ik alleen maar zeggen: Geniet lekker van die babytijd die toch al zo voorbij is en ga pas voor een tweede als je er fysiek weer helemaal klaar voor bent en je eerste kind al volop kan lopen. Dan kun je iets beter overzien wat je aan je oudste hebt.
 
Hoi Martine,
Ik herken dat wel hoor, mijn kindje is nu ook 7 maanden, en ik geniet ontzettend van hem, we hebben de grootste lol samen, helaas is mijn eerste kindje overleden en is hij dus mijn 2e kindje, misschien dat ik daarom nog wel extra van hem kan genieten, ik besef nu eenmaal wat een wonder het is dat je een gezond kindje heb, op beide zwangerschappen heb ik ruim een jaar moeten wachten. Omdat ik bang was dat het na mijn tweede kindje weer zo lang zou duren vonden mijn man en ik het een goed idee om alweer voor een volgende te gaan, nou het was dus meteen raak!! Ik ben nu dus 6 weken zwanger van de volgende!! Helemaal super natuurlijk, het is wel wat zwaar met de vermoeidheid enzo maar ik ben echt superblij!! Mij hoor je verder niet klagen. Bij mij speelt ook een medische reden mee, volgens de gyn. moest ik niet te lang wachten!
groetjes
 
Mijn zoontje is nu 7 maanden en bij mij begint het ook afentoe behoorlijk te kriebelen maar ik vraag me wel af of het wijsheid is om nu direct weer zwanger te raken.Er zitten sowieso nog behoorlijk wat kilo's aan van de vorige keer die ik er toch graag eerst vanaf wil zien te krijgen en buiten dat wordt het straks alleen maar drukker met die kleine wanneer die gaat staan/kruipen en lopen en om dan met zo'n buik te gaan rondsjouwen zie ik ook niet helemaal voor me en buiten dat gaan we aan het eind van dit jaar verhuizen en lijkt het me verre van ideaal om dan zwanger te zijn met nog een kleine erbij dus toch nog even een paar maandjes met de pil doorgaan en dan zien we wel weer verder.Groetjes.
 
nou ik zou met alle liefde nog een tweede kindje willen,mijn eerste is nu ruim 10maanden,alleen mijn man vindt ""1"" kindje genoeg,ik kan hem tot nu toe nog steeds niet overtuigen om nog te proberen voor een tweede kindje tegaan,hij wil het gewoon niet,ik zit daarom op dit moment ontzettend met mezelf in de knoop,want ik wil het dus wel,hopenlijk komt hij nog een keer tot bezinning,want verder is het echt een schat van een man,alleen in 1ding is hij niet te sturen,wanhopig wordt je ervan.
kies dus lekker je eigen weg,ga gewoon nog voor een tweede want voor je het weet is het telaat
 
Terug
Bovenaan