Het duurt zo lang..

[Gebruiker10355384]

Goede avond dames,

Graag zou ik willen weten of jullie vinden dat ik er teveel mee bezig ben.

In 2018 de gelukkige moeder geworden van een zoon.
Nu na 2 jaar proberen helaas nog niet de gelukkige moeder van een 2e.
( na een miskraam in oktober en vele onderzoeken door HA & gynaecoloog verder ) het advies gekregen het nog verder te proberen. De gynaecoloog zegt namelijk dat je na een miskraam weer opnieuw gaat tellen. Mijn lichaam bewees het volgens haar te kunnen..

Ik merk dat ik hier veel verdriet van heb.
Iedere maand net zoals afgelopen week lijk ik misselijk en heb ik gevoelige borsten.
Dit heb ik voor mijn miskraam nooit gehad.
Neemt mijn lichaam mij in de maling?!
Wil ik het te graag?

Ik verlies de hoop.. onbegrip waarom het ziekenhuis mij niet wilt helpen..
Ik snap het niet..
Ik weet dat ik niet mag zeuren omdat ik al een pracht zoon heb, maar ik kan het geen plekje geven... ik wil het zo graag...

Herkent iemand zich hier in of hebben jullie tips?

Alvast bedank ♡

 

[BCW]

Hoi,
Ik kan me je frustratie voorstellen! Als je graag een kindje wil dan is dat het enige wat telt en dan duurt eigenlijk elke maand te lang.. het enige wat ik je als tip kan geven is vertrouwen houden! Je hebt al een zoon en helaas een miskraam maar dit betekent wel dat jullie samen gewoon zwanger kunnen worden. Ik snap dat je hoopt dat het ziekenhuis iets kan betekenen voor je maar eigenlijk is dit niet zo omdat de kansen die je met een behandeling hebt lager zijn dan de kansen die je zelf elke maand hebt, dat is waarschijnlijk de reden dat ze het ook afhouden. Helaas lijkt het zo dat ze in het ziekenhuis ervoor kunnen zorgen dat je zwanger wordt maar zelfs met IVF heb je maar 20% kans dat je daadwerkelijk zwanger wordt! Dus ik denk dat het belangrijkste is om gewoon positief te blijven en te vertrouwen op je lichaam!

 

[Gebruiker10088202]

Oh ik herken het zo! We hebben vorig jaar maart een missed abortion gekregen en had daar enorm veel verdriet van. Ik had eigenlijk wel verwacht daarna snel zwanger te worden (omdat je toch ook een beetje leest, dat je vruchtbaarder bent. Nou?) . Na 8 maanden weer zwanger geworden en nu 14 weken. Maar jeetje in de tussentijd ben ik zo verdrietig geweest, elke keer dat het dus niet raak was.
Wij hebben ook al een zoontje en ik dacht ook altijd “ik mag niet zeiken, het kan zoveel erger”. Maarja, verdriet is verdriet.
Ik hoop voor je dat het snel mag lukken?