Hi,
De eerste paar maanden was alles lief en schattig (nog steeds hoor), maar nu gaat het grote opvoeden echt beginnen en ik kan wel even wat advies gebruiken van medemoeders.
Mijn meisje is nu alweer 10 maanden en een echte boef. Ze zit continu aan een plant of kabeltjes te trekken en iedere keer zeg ik weer dat ze dat niet mag doen. Zet mijn boze stem op, kijk heel streng, haal haar handje weg en zeg dat ze dat niet mag doen. Maar het mooie is nog dat ze gewoon gaat lachen en anders wordt ze heel woest en dat resulteert dus in een huilbui!
Hoe gaan jullie daar mee om? Is het kwestie van volhouden en de huil/uitlach-sessies maar voor lief nemen?
De eerste paar maanden was alles lief en schattig (nog steeds hoor), maar nu gaat het grote opvoeden echt beginnen en ik kan wel even wat advies gebruiken van medemoeders.
Mijn meisje is nu alweer 10 maanden en een echte boef. Ze zit continu aan een plant of kabeltjes te trekken en iedere keer zeg ik weer dat ze dat niet mag doen. Zet mijn boze stem op, kijk heel streng, haal haar handje weg en zeg dat ze dat niet mag doen. Maar het mooie is nog dat ze gewoon gaat lachen en anders wordt ze heel woest en dat resulteert dus in een huilbui!
Hoe gaan jullie daar mee om? Is het kwestie van volhouden en de huil/uitlach-sessies maar voor lief nemen?