het eind is in zicht

A

ANONYMOUS_USERNAME

Zo dit is een tijd gelden da tik op het forum heb gezeten!
Ik zat in het begin bij het forum zwanger worden...nu ben ik 36 weken en 3 dagen. Dus nog 4 weken te gaan......ik kijk er wel naar uit, ben mijn buikje wel een beetje beu en heb bekkeninstabiliteit dus auwauwauw!!! Verder verloopt alles wel goed. Kindje is al goed ingedaald en verder is alles oke. Mijn man ziet erg uit nar de bevalling..hij wil de kleine graag zien en vast houden en knuffelen etcetc. Maa rik zie zo tegen de bevalling op. Ik vind het zo eng..is ons eerste kindje...
Waar ik precies bang voor ben weet ik niet..het niet wetende, de pijn vooral en ik ben bang dat ik geen uithoudingsvermogen heb. Stel je voor een dag lang weeën en dan eindelijk na weet ik hoeveel uur pas persen etcetc...en dan met dit weer..dat red ik niet....
Tjonge jonge zeg...erg hè!
Gelukkig lees ik hier dat ik niet de enige ben. Veel mensen waar ik tegen zeg dat ik opzie tegen de bevalling van: ach je er zijn er honderd miljoenen je voor gegaan of het valt allemaal wel mee...

Ik heb wel de geboortetens besteld. Heeft iemand hier ervaring mee??????????
Helpt het apparaat echt???
Ppppffffff wat komt het dichtbij....

Liefs een zenuwachtige bibi
 
Tja, als, als, als, als. Niet doen hoor. Anders maak je je veel te veel zorgen. Een beetje nervositeit is echt niet slecht hoor, het is tenslotte iets waarvan je nooit weet hoe het gaat lopen. Maar ik kan je wel verzekeren, het is toch wel het mooiste wat een vrouw kan overkomen, dus je zou er eerder zin in moeten hebben. Ik weet het, het klinkt heel raar, maar je krijgt er zoveel voor terug. Het allerbelangrijkste is dat je wel al je zorgen bespreekbaar maakt bij je verloskundige zodat die erop in kan spelen en je zult zien, het overkomt je gewoon. Ik denk zelfs dat het voor je man heftiger (psychisch) is dan voor jou. Jij ondergaat het lichamelijk. En dan is daar dat kleine wondertje. O ja, en ik heb dus ook echt geen uithoudingsvermogen en ben toch 2 bevallingen doorgekomen. Heel veel succes en niet teveel naar horrorverhalen luisteren.
 
Hoi,

Ervaring met de geboorte tens heb ik niet. Maar ik zou me inderdaad niet te veel zorgen maken, ik zeg altijd maar dat helpt toch niet, het moet eruit en je weet toch niet hoe het loopt.

Ik heb van mijn buurvrouw het boek 'duik in je weeen' te leen gekregen en dat was heel duidelijk (heb nl geen cursus gedaan). Het opvangen van de eerste weeen was niet zo moeilijk en toen ze erger werden kwam ik in een soort roes waarbij ik eigenlijk niet veel meer merkte van de omgeving en de weeen goed kon verdragen. Het persen was echt goed , genoeg tijd tussendoor om op adem te komen.

Echt de bevalling is me 100% meegevallen (en dan had ik me nog geen voorstelling gemaakt van hoe het zou zijn). De pijn was ongeveer de pijn van ontlasting die te dik is en er niet uit wil, de beste plek voor mij om de weeen op te vangen was dan ook de WC of staand (de meeste zo opgevangen).

Tuurlijk heb ik momenten gehad dat ik had van kan ik even stoppen en ik wil niet meer! Maar gelukkig was mijn lief er die me dan weer moed insprak en een verloskundige waar het goed mee klikte.

En conditie....ik heb dus bijna de hele tijd gestaan (13:38 uur heeft het totaal geduurd) en ik heb echt geen goede conditie maar het ging vanzelf.

En inderdaad zoals anoniem zegt, dan is daat dat kleine wondertje wat je zo goed kent van de 9 maanden in je buik, maar wat ook zo nieuw is.

En luister en lees inderdaad niet te veel horror verhalen, mijn kleine was 4050 gram (een groot kind dus) en ik ben niet eens ingescheurd/geknipt.

Sterkte met je bevalling!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan