Het embryotje is er toch echt niet

A

ANONYMOUS_USERNAME

Lieve dames,

Vorige week was ik erg bezorgd omdat de termijnecho nog geen vruchtje liet zien maar enkel een vruchtzakje. Afgelopen anderhalve week is het vruchtzakje goed gegroeid en ziet er uit als 7-8 weken alleen het vruchtje is er dus echt niet. Binnenkort zal ik dus een miskraam krijgen. Ik wil jullie in ieder geval bedanken voor de lieve reacties, deze hebben mij wel de onzekere vorige week doorgesleept en nu ga ik aan de slag met het verwerken van mijn komende verlies. Ik wil geen curretage omdat ik eigenlijk vind dat je lichaam in staat moet worden gesteld dit zelf af te maken. Zijn er mensen met deze ervaring? Ik hoop binnen niet al te lange tijd weer onder jullie te kunnen zijn. Allemaal veel succes met jullie zwangerschap en tot ziens/mails. Voor Ilse: dit hoeft niet te betekenen dat dit bij jou gebeurt, dit gebeurt niet vaker dan in 5% van de zwangerschappen, laat je niet onzeker maken!!!!!!!
Liefs Daantje
 
HOi Daantje,

Ik heb vorig jaar oktober mijn 1e echo gehad toen ik 12 weken zwanger was. Hierop was ook alleen een leeg vruchtzakje te zien, ze noemen het ook wel een windei. Hier is heel vroeg in de zwangerschap iets misgegaan. Wij besloten ook om het vanzelf te laten komen, twee weken gewacht, maar er gebeurde niets. Uiteindelijk met 16 weken currettage ondergaan omdat het er nog steeds niet uit was gekomen.

Ik denk dat het goed is om even te wachten tot het vanzelf komt, maar stel wel een termijn vast van bijvoorbeeld een week of twee weken. Je lichaam heeft het nu namelijk ook nog niet afgestoten, na 7/8 weken, omdat het nog niet herkend is als miskraam. Dat kan heel lang duren (bij mij dus minimaal 16 weken). Ik ben blij even gewacht te hebben om het verlies te verwerken, maar was ook blij dat ik uiteindelijk zonder veel problemen in het ziekenhuis gecurretteerd ben end at mijn lichaam weer schoon was.

Ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt. Ik wens je heel veel strekte de komende tijd.

xxxxx Sammy
 
Ik ben het helemaal eens met mijn bovenbuurvrouw. Stel voor jezelf een tijd vast om je lichaam het zelf te laten doen. Ik kreeg 2 weken de tijd. Maar na 1 week werd ik een beetje ongeduldig. Zo van: er zit niks, afstoten die hap! En aan het einde van week 2 had ik er genoeg van. De gyn stelde voor nog een week te wachten, maar ik heb toen zelf om de curretage gevraagd. Want ik had het gevoel niet meer verder te kunnen zolang dat ei er nog in zat. Ik had naar mijn gevoel goed afscheid genomen. Geluukid begreep hij mij, en de volgende dag kon ik naar de aneastesist. En de dag daarna kreeg ik mijn curretage. Ik kreeg een kamertje voor mezelf, mijn man mocht zo lang mogelijk bij me blijven en ik mocht hem bellen zo gauw ik weer terug was. Al met al dus geen nare herrineringen aan het hele gebeuren. Wel nog lang verdrietig geweest. Vooral toen de uitgerekende datum in zicht kwam, en een vriendin in die week haar dochter kreeg! (3 weken te vroeg!) Wat heb ik gebruld na dat telefoontje. Maar dat luchtte ook op. En aangezien ik op dat moment zelf ook weer zwanger was, was ik daar vlot overheen. (die dag) Dus meid, Veel sterkte, en ik hoop dat je lichaam het zelf afstoot.
Groetjes, Kat
 
Wat een treurig nieuws, Daantje.
Ik vind het heel erg voor je, spijtig dat ik niet meer kan zeggen dan dit.
Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd!
Groetjes!
 
Hoi Daanjte,
Wat een vervelend nieuws. Ik heb vorig jaar ook een mk gehad. Bij mij is het er wel spontaan uitgekomen. Maar bij mij is het vruchtje getopt met groeien na 6,5 week. Dus ik weet niet of een mk dan eerder op gang komt. Maar op het forum 'Zwanger worden" heb ik een berichtje geschreven hoe mijn spontane mk is verlopen.
Het berichtje heet 'Voor Kaatje'
en daaronder staat dan 'Nance'
Ik denk op de derde bladzijde ofzo.
Ik wil je heel veel sterkte toewensen. En maak er geen geheim van. En praat er met sommige mensen over.
Liefs Nance
 
Ik heb het een paar geleden zelf ook mee gemaakt maar biij mij kwam het echtniet vanzelf en moest ik als nog gecurreteerd worden waar naar ik een maand later wel zwanger weer was van de tweede volgens mij is het de beste op ossing om je zo snel mogelijk te laten helpen.
 
Ik heb vorig jaar hetzelfde meegemaakt en het is een heel nare ervaring. Ik voelde me met name heel erg verraden door mijn eigen lijf, je denkt dat je zwanger bent, je lijf doet ook net of je zwanger bent en dan blijkt bij de echo ineens dat je een leeg vruchtzakje hebt. Bij mij kwamen we erachter toen ik 9 weken zwanger was en ik heb gewoon gewacht tot het spontaan eruit kwam. Dat duurde wel nog 5 weken ofzo. Enerzijds lastig, want je bent de hele tijd aan het wachten tot het gaat gebeuren, maar anderzijds vond ik het achteraf wel prettig dat mijn lichaam het zelf heeft opgelost.
Ik wil je nog veel sterkte wensen de komende tijd en succes in de toekomst.
Anna
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan