hoihoi, ben sinds het nieuws van mijn zusjes zwangerschap zo down. het verdriet en het 'waarom' en 'dat het zo oneerlijk is' gevoel gaat maar niet weg. Ik wil me alleen nog maar opsluiten in huis. alles heeft zijn glans verloren. keek ik voorheen met plezier naar dingen uit. Vandaag de dag geniet ik nog niet eens meer van de zon. Ik voel me zo leeg terwijl mijn hoofd zo vol zit met van alles. Ik slaap sinds die tijd slecht en ben innerlijk zo boos op iedereen (inclusief mijzelf) Weet iemand hoe ik hier doorheen kom ? ik ben 15 maanden positief geweest, maar heb nu geen fut meer. al mijn verdriet komt er nu pas blijkbaar uit. Als ik maar bij mijn man ben is alles pas goed, maarja we moeten ook werken dus sleep ik me door de dag, ga eerder naar huis enzv. enzv. Aangezien niemand nog iets weet (van mijn zusje) kan ik het ook niet tegen mensen zeggen. weet ook niet of ik dat wel wil. Ik zie het gewoon niet meer zitten ...........