A
Anoniem
Guest
We hadden afgelopen week met mijn broer en schoonzusje afgesproken dat we een nachtje bij hun zouden komen slapen.
We zouden dan zaterdagmorgen vroeg gaan rijden.
Gisterenochtend om half 8 belde mijn broer me op, om mee te delen dat mijn schoonzusje in het ziekenhuis ligt met hevige buikkrampen.
We zeiden tegen hem dat we toch zijn kant uit kwamen.
Eenmaal bij hem aangekomen hebben we een bakje koffie op, en de kleine meid die nu inmiddels 6 weken is aangekleed om naar haar moeder te gaan in het ziekenhuis.
Ik had zo een medelijden met mijn schoonzusje want het doet haar zo zeer om niet bij haar kleine meid te kunnen zijn, dus mijn man en ik zeiden dat ik een week bij hun in huis zou blijven om mijn broer te helpen met de kleine en als hij van zijn werk zou komen dat zijn huisje aan kant is en zijn eten klaar staat.
Ze waardeerden het enorm maar mijn broer zei ik moet dit zelf op zien te lossen, ik heb mijn baas gebeld zei hij en maandag ben ik in ieder geval vrij.
Ze denken dat het haar blinde darm is, maar nu denken ze weer aan een zware buikgriep.
2 Keer per dag wordt er bloed afgenomen, omdat haar bloedwaardes ook niet goed zijn, ze heeft de bloedziekte van Hillebrand.
Ze kunnen haar dus niet zomaar opereren.
Mijn broer had de babyfoon op zijn luidtste staan en naast zijn hoofd neergezet, maar die arme stakkert is ook helemaal op.
Ik hoorde een kamer verder dan hem dat de kleine meid om 2 uur wakker was. En dat was precies haar tijd.
Ik heb even gewacht, en om het hoekje gekeken op mijn broer zijn slaapkamer maar die lag lekker te ronken, ik heb dus maar besloten om de kleine meid te doen.
Schone luier en een flesje, even lekker tuttelen met haar, en wat lieve glimlachjes van haar ontvangen.
Om 6 uur was de kleine dame er weer, en broerlief hoorde haar niet op tijd. Ik had haar inmiddels een schone luier gegeven en ik was net haar flesje aan het warmen toen mijn broer om het hoekje kwam zetten. Hij keek me aan en zei hoe laat is het, ik begon te lachen en zei het is 6 uur en dit is haar 2e voeding. OOO zei hij ik heb echt niets gehoord.
Ik zei geef niets joh, wegwezen jij ik ga haar lekker haar flesje geven en lekker knuffelen.
Mijn schoonzus en mijn broer hebben me net nog door de telefoon bedankt, ik zei toen lieve schatten dit is vanzelf sprekend, jullie kleine meid staat bij ons op de eerste plaats.
Meiden wat heeft me deze nacht goed gedaan.
Mijn man lag te snurken, dus ik was al verplaatst naar de bank, daar begon de kat te klieren dus dat ging lekker, maar toen ik eenmaal bij de kleine zat ontspande ik helemaal.
Toen we vanochtend weer naar huis zouden gaan, toen zei me broer je moet haar dit flesje ook nog geven hé voordat jullie gaan, dus ik heb me eigen lekker in haar kamertje afgezonderd met haar aan het praten geweest tegen me moppie en ze keek me met grote ogen aan en ze blijft je ook volgen.
Ik snap best dat sommige het niet kunnen opbrengen zoiets, maar wat heeft me dit goed gedaan, ik zat met het laatste flesje wel met de tranen in mijn ogen, en herhaalde maar lieve meid wat hou jouw tante veel van je, je bent me moppie en weer een glimlachje op haar kleine snuitje.
Ik ben veriefd
We zouden dan zaterdagmorgen vroeg gaan rijden.
Gisterenochtend om half 8 belde mijn broer me op, om mee te delen dat mijn schoonzusje in het ziekenhuis ligt met hevige buikkrampen.
We zeiden tegen hem dat we toch zijn kant uit kwamen.
Eenmaal bij hem aangekomen hebben we een bakje koffie op, en de kleine meid die nu inmiddels 6 weken is aangekleed om naar haar moeder te gaan in het ziekenhuis.
Ik had zo een medelijden met mijn schoonzusje want het doet haar zo zeer om niet bij haar kleine meid te kunnen zijn, dus mijn man en ik zeiden dat ik een week bij hun in huis zou blijven om mijn broer te helpen met de kleine en als hij van zijn werk zou komen dat zijn huisje aan kant is en zijn eten klaar staat.
Ze waardeerden het enorm maar mijn broer zei ik moet dit zelf op zien te lossen, ik heb mijn baas gebeld zei hij en maandag ben ik in ieder geval vrij.
Ze denken dat het haar blinde darm is, maar nu denken ze weer aan een zware buikgriep.
2 Keer per dag wordt er bloed afgenomen, omdat haar bloedwaardes ook niet goed zijn, ze heeft de bloedziekte van Hillebrand.
Ze kunnen haar dus niet zomaar opereren.
Mijn broer had de babyfoon op zijn luidtste staan en naast zijn hoofd neergezet, maar die arme stakkert is ook helemaal op.
Ik hoorde een kamer verder dan hem dat de kleine meid om 2 uur wakker was. En dat was precies haar tijd.
Ik heb even gewacht, en om het hoekje gekeken op mijn broer zijn slaapkamer maar die lag lekker te ronken, ik heb dus maar besloten om de kleine meid te doen.
Schone luier en een flesje, even lekker tuttelen met haar, en wat lieve glimlachjes van haar ontvangen.
Om 6 uur was de kleine dame er weer, en broerlief hoorde haar niet op tijd. Ik had haar inmiddels een schone luier gegeven en ik was net haar flesje aan het warmen toen mijn broer om het hoekje kwam zetten. Hij keek me aan en zei hoe laat is het, ik begon te lachen en zei het is 6 uur en dit is haar 2e voeding. OOO zei hij ik heb echt niets gehoord.
Ik zei geef niets joh, wegwezen jij ik ga haar lekker haar flesje geven en lekker knuffelen.
Mijn schoonzus en mijn broer hebben me net nog door de telefoon bedankt, ik zei toen lieve schatten dit is vanzelf sprekend, jullie kleine meid staat bij ons op de eerste plaats.
Meiden wat heeft me deze nacht goed gedaan.
Mijn man lag te snurken, dus ik was al verplaatst naar de bank, daar begon de kat te klieren dus dat ging lekker, maar toen ik eenmaal bij de kleine zat ontspande ik helemaal.
Toen we vanochtend weer naar huis zouden gaan, toen zei me broer je moet haar dit flesje ook nog geven hé voordat jullie gaan, dus ik heb me eigen lekker in haar kamertje afgezonderd met haar aan het praten geweest tegen me moppie en ze keek me met grote ogen aan en ze blijft je ook volgen.
Ik snap best dat sommige het niet kunnen opbrengen zoiets, maar wat heeft me dit goed gedaan, ik zat met het laatste flesje wel met de tranen in mijn ogen, en herhaalde maar lieve meid wat hou jouw tante veel van je, je bent me moppie en weer een glimlachje op haar kleine snuitje.
Ik ben veriefd