het is van mijn kop af te lezen...

Hoi meiden, echt ik sta weer compleet versteld van mezelf.

Mijn man en ik  hadden dus voorgenomen om ons mond te houden tegen iedereen (behalve ouders en broers en zussen). Maar ik kan het dus gewoon niet.

Gister was ik  bij een vriendin, zij vroeg of wij wel eens dachten aan een tweede.
Uhh.. tjaa. umm. rood hoofd. um tja nou het zit zooo.. Er zit al een kleintje maar alleen nog heel pril...
En als ik dus aan een andere vriendin een leugentje verzin zoals; dat  er nog geen ruimte voor een tweede is ofzo, dan wordt mijn hoofd zo rood als de kont van een baviaan. Dat ze wel weet hoe laat het is.

En mijn man kan dan gewoon zeggen tegen zijn beste vriend dat het nu nog te vroeg is voor een 2e.
Echt soms zou ik toch wel een stukje meer man willen zijn  

Is dit nu het verschil tussen mannen en vrouwen?

x

pamma
 
Hahaha, wat herkenbaar! Het lukt mij ook niet mijn mond te houden. En met vrienden die je scherp in de gaten houden is dat helemaal lastig, dus wij hebben het gewoon aan iedereen verteld. Kan iedereen lekker met ons meeleven!
Wat maakt t uit als mensen t eerder weten dan je 12e week, wie dat heet verzonnen is vast een man geweest!
Groetjes en geniet lekker van je zwangerschap,
Karin
 
Ik vind dat ook zo moeilijk! Ik heb eerder al een topic geschreven over hoe je je zwangerschap het beste kan verbergen en een collega die vroeg of ik zwanger was...
Nou ik heb er nog steeds moeite mee. Misschien gaan we toch niet wachten tot de echo. We vroegen ons ook af wie dat verzonnen had vanaf 12 weken!

Groetjes
 
Ik heb ook het idee dat het met hoofdletters op mijn voorhoofd staat . Hoe duidelijk kan het zijn. Er hoeft maar een opmerking gemaakt worden over kinderen/ baby's/ zwanger   mijn ogen  stralen en heb  grijns om mijn mond van oor tot oor. Hoe duidleijk kan het zijn...  Een vriendin (die het weet), stelt me gerust en zegt dat  het  niet zo overduidelijk is Het is meer mijn eigen idee en gevoel. Hoe meer je denkt dat het te zien is, hoe meer je daadwerkelijk ook lààt zien, denk ik.
Daarbij komt, dat ik het voor sommige mensen eigenlijk helemaal niet verborgen wil houden en dus stiekum ook hoop dat ze het raden ;-) Maarja, mijn man vindt het nog veel te vroeg om iets te zeggen,  is nog steeds een beetje een discussie in huis.  Ik denk aan een compromis: dat ik het in ieder geval mijn zus  kan vertellen, want jongejongejonge, ik sta op knappen!!!    

Sas (7 weken en paar dagen)
 
bedankt voor jullie reactie meiden.
Om nog even terug te komen op het feit dat het eigenlijk achtelijk is om het stil te houden voor die 12 weken.
Natuurlijk als het mis gaat dan vertel je dat aan je beste vrienden. Het is denk ik wel zo prettig  dat je dan zelf het moment kan kiezen. Niet dat je word aangesproken wanneer je er helemaal geen zin hebt. Bijv. supermarkt, op straat of in bijzijn van iemand die het helemaal niet aangaat.
En wij hebben een aantal mensen in de familie die  hun kindje hebben verloren aan het einde van hun zwangerschap. Die wil ik dan in ieder geval sparen voor de grootste risico weken.

Maar gelukkig maar dat iedereen het zelf kan bepalen. Ik moet wel zeggen dat dit forum ook best wel helpt, ik kan hier redelijk mijn ei kwijt.

x

pama
 
Bij mij is het letterlijk van mijn gezicht af te lezen. Dan lach of bloos ik helemaal niet. Zelfs mijn man zegt dit. Dus toen ik afgelopen week weer ging werken, vroeg een collega aan mij: Ik zie iets aan je. Ik dus maar gezegd dat mijn haar hetzelfde is en ik geen make-up op had. Maar toch, sommige houden mij in de gaten.

Daar komt nog bij dat een collega maandag heeft verteld dat ze 11 wk zwanger is. Dus extra moeilijk voor mij om het voor me te houden.

Weer en pluspuntje is dat wij donderdag mijn zwager en schoonzusje het nieuws hebben verteld. Blijken zij ook zwanger te zijn. Wel grappig op zich. Zijn bijna dezelfde tijd uitgeteld (2 wk verschil). Dus ik kan hier mijn ei wel kwijt.

Kan niet wachten om het iedereen te vertellen.

Groetjes,
Yvonne

 
wat naar allemaal dat gelieg en gedraai lijkt me echt vreselijk, ik kan echt iedereen het al vertellen en genieten dat geeft echt leuke voorpret ik zou het echt vreselijk vinden als ik van alles moest verzinnen, verdraaien e.d.


www.0409mamaforum.nl (HET april 2009 mamaforum!)
 
ondanks dat ik het wel van de daken af kan schreeuwen. Moet ik zeggen dat het nog de pret niet drukt.
Met mijn man, ouders, broers en zussen, hebben we de grootste lol.

Dan zien ze iemand heel erg kijken naar mijn buik. En voorspellen we dus ook dat die gene het al dacht vanwege het ene feestje waarvan wij ook al zagen dat ze het zag...

Het heeft ook wel weer iets spannends. Net zoals vroeger, dan heb je een heel groot geheim, maar je mag/wil het nog niet vertellen.

Wel weer iets anders, maar weet je wat me ook vaak op valt (of het is toeval), de mensen die de eerste 3 maanden het nog even voor zich houden, willen vaak ook niet weten van te voren of het een jongen of een meisje wordt. Mischien toch dat ouderwetse waar we ons dan prettig bij voelen en andersom natuurlijk voor de anderen...

x
pamma
 
Terug
Bovenaan