Het is weer zover, 'mijn ouders", wat moet ik er toch mee... zucht

A

Anoniem

Guest
Hallo,

Mensen die mij al langer kennen op dit forum, weten dat dit niet het eerste 'onderwerp' is wat ik plaats over de dingen waar ik tegen aan bots m.b.t. mijn ouders...
En ja hoor, het is weer zo ver!

Even kort samengevat, wat er voor de tijd is voorgevallen..
Mijn ouders pastte 2 ochtenden in de wk op Tom, er vielen allerlei dingen voor, o.a. los in wipstoeltje, zelf de hort op gaan en Tom mij mijn zusje van 13 jr  achter laten, los en alleen op de bank, thee drinken met Tom op schoot, en als ik er dan wat van zei, kreeg ik de volle lading. Toen kwam het moment dat ik voor me kindje, en dus ook voor mezelf koos. Ze passen sinds dien niet meer op, het is 'uit gepraat', maar zoals het was, word het niet meer. Er zijn te veel dingen voorgevallen... en ik erger me aan hun leefswijze ( toen ik 12  jr  was, pastte ik elke dinsdag en zaterdag op  3 zusjes van  0,1, en  8 jr omdat hun naar de kroeg moesten, ruzies, alcohol problemen, moeder vreemd gegaan, toen ging ze bij mij uithuilen toen ik 16 jr was?? zwanger van die  vent.   Als ik dit zo lees, dan denk ik toch echt "knap aso gezin")  Verder niet erg, tis gebeurd, iedereen moet doen en laten wat ie wilt, maar ik wil mijn kindje daar niet voor 2 vastte ochtenden achterlaten. Het voelde in het begin al niet goed, ik wil dat opa en oma, opa en oma blijven... maar na die voorvallen barste bij mij de bom! Vooral omdat altijd al mijn mond gesnoerd werd daar in huis.

Mijn moeder kwam altijd maar te pas en te onpas langs, we hebben het er overgehad en ze zou nu van te voren bellen. Niet dat ik niet van onverwachts bezoek hou hoor! Integendeel! Maar omdat de band al niet zo lekker verloopt, en als zij langs komt, sta ik net te koken, of heb ik al andere dingen in de planning. En ik wil gewoon weten wanneer ze langs komt, dit klinkt denk ik wel kinderachtig, maar ik moet me hier op voorbereiden... Dat ging 2x goed ze belde, en dan overlegde we wanneer ze langs kwam. Nu belt ze, zegt dat ze er aan komt..en hangt weer op... ?? Ik krijg niet eens de kans om er wat op te zeggen. Ze is altijd al dominant, en ik het zorgzame stille meisje..

Nu mijn verhaal:

Nu heeft Tom sinds vorige week wo- de waterpokken, hoge koorts, jeuk, hangerig, eet heel slecht enz enz. Mijn ouders hebben niet 1x gebeld, gesmst, langs geweest, ge-emaild... NIETS!!!

Ben ik nu een zeur? Ik bedoel, aan de ene kant wil ik tot op een bepaalde afstand houden. Maar aan de andere kant een beetje interesse?
Interesse in mij was er sowiezo al niet veel, en sinds Tom er is totaal niet meer.. Maakt me ook niets uit, leuk is anders dat geef ik toe...

Ik moest gewoon ff mijn verhaal hier neer planten... ik wil even mijn hoofd leeg hebben.

Ik baal gewoon weer ff... ik wil me er niet druk om maken.
Ik wil ook niet dat iemand het verhaal van mijn ouders goed praat... en met suggesties komen dat ik weer eens moet praten met ze, want het helpt niet!
Zij zijn zoals ze zijn, en ik kan er niet tegen...

Ik heb gister al zitten te janken aan de tel. bij mijn schoonmoeder, zij belde om te vragen hoe het ging met Tom... zucht...

Liefs NENS
Tom 14 maanden
 
Kop op meid, uithuilen mag ook altijd hier bij mij, weet je wel he!!!!
Sterkte meid.

xxx Patricia
 
ouders doen het nooit goed. Ik mag niet toegeven als mijn mannetje huilt omdat hij zijn zin niet krijgt. Maar als ik bij hun ben vinden ze het zo zielig voor hem en zeggen ze dat ik hem maar moet gaan troosten.

Ook zou mijn schoonmoeder toen we er sliepen 's morgens op onze kleine passen zodat wij eens konden doorslapen (meneer is altijd om 5 uur wakker) maar op de ochtend zelf bleef ze mooi liggen. Ze weet dat we enorm slaaptekort hebben.

Je zult het gewoon zelf moeten doen
 
Ik had een tijd geleden ook jouw stukje geleden over je ouders en dat je zusjes dan op hem passen, thee drinken met hem op schoot enz. Ik kon me toen al helemaal voorstellen hoe lastig dat is. Mijn schoonmoeder drinkt ook wel eens koffie boven onze dochter en dan zeg ik er wat van en dan is haar antwoord: ja maar er zit melk in hoor, daar kan ze nooit echt van verbranden. Nou, daar moet ik dan blij mee zijn...
Ik vind het heel knap van je dat je al zo duidelijk je regels hebt duidelijk gemaakt aan je ouders. Dat is hartstikke moeilijk. En al loopt het nog steeds niet goed, ze houden min of meer toch al wat rekening mee. Ik denk dat het belangrijkste is dat ze niet meer op je zoontje passen. Stel je voor dat er iets gebeurt. Jammer dat het nog niet helemaal gaat zoals je hoopte.
Is je zoontje al wat opgeknapt?

Groetjes Belle
 
Bedankt voor jullie lieve reacties!

Ik moet het gewoon van me af zetten, want het zal nog wel veel vaker voor komen...
en ik laat mij er te veel door beinvloeden, en dus laat ik het toe dat ze mijn dagen verpesten. Maar hoe zet je zo iets van je af?

Met Tom is alles aan de beterende hand, sinds 2 dagen geen koorts meer, jeuk word nu eindelijk ook iets minder.. op zijn gezicht en buik zijn de blaasjes nu zo goed als uitgedroogt, alleen op de rest van zijn lichaam nog niet.

Liefs NENS


 
Terug
Bovenaan