Het kindje van mijn vriend.

[Gebruiker10229196]

Lieve mama´s, (nog) niet mama´s en mama´s die mama willen worden.

Mijn naam is Jo, Ik ben 31 jaar.

3 jaar geleden ontmoette in mijn vriend. Hij had toen net 6 maanden zijn zoontje B. gekregen. Net na dat zijn ex-vrouw zwanger werd, zijn zij uit elkaar gegaan doordat hij er achter kwam dat zij meerdere malen vreemd was gegaan tijdens hun relatie.
Ik heb dus eigelijk zijn zoontje opgevoed. Hij is nu 3.5
Sinds een paar maanden is hij enorm afstandelijk naar mij. Wij hebben nooit dat probleem gehad, hij was altijd heel lief en als hij ging spelen dan betrok hij mij er altijd bij en moest ik altijd komen om te laten zien wat hij had gebouwd van blokken. Als ik weg ging dan begon hij te huilen etc. Wij hebben hem om het weekend, op maandag en en woensdag en donderdag.

Het is nu al een paar maanden zo dat als ik thuis kom van mijn werk dat hij begint te huilen of reageerd alsof hij bang voor mij is. Het doet mij erg pijn en ik ken dit gevoel helemaal niet. Hij kwam altijd tussen ons in liggen als hij wakker werd en tegenwoordig gaat hij tegen me aan schoppen. Als hij wakker word ´sochtends dat wilt hij meteen de telefoon van z´n vader om filmpjes te kijken (Ik probeer daar heel consequent in de zijn en ik zeg altijd nee) maar z´n vader vind alles prima. Wat het ook nog eens heel lastig maakt. Ik mag niks zeggen omdat ik z´n moeder niet ben, wat ik aan de ene kant begrijp maar ik probeer regels op te stellen en hem te leren dat je niet alles meteen kunt krijgen wanneer je dat wilt.

Van de week sloeg hij mij. Toen zei ik, als je dat nog eens doet mag je 5 minuten naar de gang.
En hij sloeg mij weer hard. Dus hup. naar de gang. En mijn vriend reageerde er totaal niet op. De volgende ochtend ging het riedeltje weer verder. Hij is 3.5 en hij begrijpt echt heel goed wat hij doet, wat hij wilt en wat hij niet wilt. Ik probeer het tijd te geven maar dat doe ik al 4 maanden. Elke keer is het een drama en sta ik half huilend mijn mascara op te doen voordat ik naar mijn werk ga. Omdat het niet mijn zoon is, weet ik niet wat ik moet doet. Op een dag kwam hij bij z´n moeder vandaan en zij hij ´papa is stom´ dus mijn vriend vroeg heel kalm. Oja?? wie zegt dat papa stom is dan. En toen vertelde hij dat mama dat had gezegd. Eigenlijk is dat nooit meer voorgevallen maar ergens ben ik er sterk van overtuigd dat zijn heel slecht dingen over mij zegt. Ik begrijp het niet. Ze heeft zelf inmiddels een nieuwe liefde.

Ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan en wat ik kan ik hier aan doen? heeft iemand tips? zit er iemand in een soort gelijke situatie?

Liefs x, Jo

 

[Jetteketet]

Ha lieve Jo,
Ik snap dat je zijn moeder niet bent, maar tis wel het huis van jou en vriendlief. Als hij bij jullie is ben je samen met hem een team, dus wel degelijk dat jij ergens iets van mag vinden. Jij neemt deel aan zijn opvoeding, als medeverzorger lijkt het mij niet meer dan logisch dat jij hier ook in wordt meegenomen, maar dat is mijn mening.
Zelf heb ik ook gescheiden ouders en een stiefmoeder sinds ik 3 jaar ben. Voor mij is zij gewoon mijn moeder. We waren daar maar eens in de twee weken een weekend, eind puberteit bij hun gaan wonen. Toch is zij meer mijn moeder dan mijn eigen moeder. Wie je bent qua bloed zegt geen donder, ook niet qua impact op iemands opvoeding.
Kan het zijn dat hij bij jou de ruimte voelt om 'te leren' met zijn eigen wil? Hij zal natuurlijk ook haarfijn aanvoelen dat jij en je vriend verschillen. Je gaat niks bereiken zolang jullie twee niet samen op 1 lijn zitten. Liever iets dan toestaan wat jij niet oke vindt (mobiel) maar dat je daarbij wel eenheid uitstraalt als team dan dat hij ziet hoe jij eigenlijk wordt overruled door je vriend.
Ga eens om de tafel samen en afspraken en regels opstellen voor de kleine man. Dit als afspraken binnen dit huis, jullie huis. Dat hele 'je bent de mama niet geneuzel' staat daar compleet los van en laat dat dan ook voor wat het is.
Dat is iig wat ik je zou willen meegeven. Voor de rest, ik vind je een topwijf dat je met zoveel liefde zorgt voor hem. We hebben meer (stief-) mama's en papa's, ooms en tantes, opa's en oma's als jou nodig voor alle kindjes uit gebroken gezinnen.

 

[Tesssa]

O wat een vervelende situatie zit je in. Kan me voordat het je pijn doet en je niet weet wat te doen. Ik zit niet in zo'n zelfde situatie, maar heb wel bij anderen gezien wat voor effect het heeft als ex-partners (en dus de vader of moeder van de kids) positief dan wel negatief over de ex-partner en eventuele nieuwe partner praat. Dus kan me heel goed voorstellen dat zijn moeder negatief over jou en je vriend praat en dat zie je terug in zijn gedrag. Ergens is hij 3,5 en al best groot, dus weet hij wat hij doet. Aan de andere kant is hij ook nog 'maar 3,5' en is dit natuurlijk ook helemaal geen makkelijke situatie voor hem: 2 huizen met 1 echte papa en 1 echte mama en ook nog een bonus papa en mama...
Ik zelf heb een dochtertje van 3,5 jaar en wat ik bij haar zie, is dat ze ineens interesse krijgt in (familie) relaties. Ze begint te snappen dat haar oma, mijn mama is. En dat de andere oma de moeder van mijn man is etc. Dus wellicht begint hij ook echt te snappen dat hij een mama heeft en dat jij dat niets bent. En het (waarschijnlijk) negatieve manier van praten van zijn moeder over jou helpt hierbij natuurlijk niet!
Dus ja, geen oplossing, maar ik hoop heel erg voor je dat het snel verandert. Hopelijk kunnen je vriend en jij 1 team vormen en ga je je er in elk geval niet alleen in voelen staat. En hoe moeilijke het misschien ook. Is, probeer niet hetzelfde te gaan doen (negatief praten) over zijn moeder en nieuwe vriend. Uiteindelijk zal hij jouw liefde voor hen voelen en gaat hij zijn eigen keuzes maken. Maar dat is met 3,5jaar nog te vroeg en te veel gevraagd.
Voor nu een dikke knuffel voor jou! 

 

[Essil]

Jouw dak jouw regels. Wel met de nuance dat je niet dwars tegen de opvoeding van de ouders in moet gaan natuurlijk.
Maar als je vriend dit allemaal toelaat, wordt het tijd een hartig woordje met hem te spreken. Hij heeft ooit voor jouw gekozen, tijd dat hij achter zijn keuze staat.
Misschien ook een idee eens met die ex te overleggen?