Het leed dat naar bed brengen heet

[Dijker]

<p>Goedenavond, </p><p>Veel topics over dit onderwerp heb ik al gelezen, maar de gouden tip voor onze situaties vind ik er niet in.. Hier zit een heel groot verschil namelijk in de persoon die hem naar bed brengt, mijn man of ik.</p><p>Als ik, de moeder, hem naar bed breng, komt hij om de haverklap zijn bed uit, de gang in, zeurt om drinken, de pot of wat er ook in zijn hoofd komt. Met als gevolg dat het middagdutje vaak eindigt in een gefrustreerde moeder die hem maar een boek onze zijn neus douwt. Dan zou je denken 'het gaat 's avonds beter', helaas. 's Avonds is het dezelfde strijd, met als gevolg dat, na 1,5u terugsturen, instoppen etc. meneer nog niet slaapt en ik gefrustreerd raak. Uiteindelijk bereik ik mijn piekmoment en beland uitgeput maar naast zijn bed om te wachten tot hij in slaap valt. Dit lukt dan vaak binnen 15 min .. </p><p>Als mijn man hem naar bed brengt, geen issues! Niets, nada, noppes, nooit. 's Middags niet, maar ook 's avonds niet. Mijn man legt hem op bed en onze zoon slaapt zowel 's middags, als 's avonds binnen 10 minuten. Zeurt niet, komt zijn bed niet uit en ligt gewoon te wachten tot hij in slaap valt. (zo jaloers!) </p><p>Wellicht niet handig, maar we zijn nu zover dat mijn man hem denk ik zo'n 90% van de gevallen naar bed brengt. Maar ik heb het gevoel dat ik faal op dit gebied, dus ben op zoek naar tips om ervoor te kunnen zorgen dat mijn zoon gewoon rustig gaat slapen. Iemand? </p>

 

[Jippie]

Wat ontzettend vervelend zeg! Hoe oud is jullie zoontje?
Hier ook problemen mee hoor. Ons zoontje is net 2 geweest. Bij mij is het vorige maand ook drama geweest. Hij ging ook niet en allerlei smoesjes en trok zijn overtrek van het matras los, slaapzak uit etc. Ik wist gewoon niet meer wat ik moest doen. Ook wel eens een middagslaapje daardoor over moeten slaan met als gevolg dat hij natuurlijk heel moe was en alleen maar sacherijniger was de rest van de dag. Maar ik negeerde hem dan beneden volledig. Dan bleef ik mijn eigen ding doen en dan kwam hij en huilen enzo dus ik nee jij hoort te slapen dus mama heeft geen tijd voor jou. Heel onaardig, ik weet het, maar ik moest echt even rust hebben, zeker omdat we ook nog een baby van april hebben. Na 15 minuten nam ik.hem dan bij me en legde ik uit dat dit zo niet werot en bla bla bla en dan geef ik hem een knuffel en kus. Als mijn vriend het deed was er niets aan de hand. Ook wij hebben er gewoon maar even aan toegegeven dat mijn vriend hem op bed legde. Dit scheelde bij iedereen zoveel frustratie. Als hij er niet was dan lukte het bij mij vaak al beter. Het is vaak maar een fase.
Nu wil hij bij papa ook niet meer slapen en bedenkt hij ook 100 smoesjes. Hij doet nu gelukkig geen gekke dingen meer in bed en huilt en roept alleen. Geluid van de babyfoon uit want ik hoor hem zo ook wel huilen dus aan beeld heb ik genoeg. Ben nu 2 avonden 2 keer gaan kijken of er echt iets was en daarna laten huilen. Hij huilt 20 minuten en wordt dan ineens rustig en valt na ongeveer 30 minuten in slaap. Misschien niet zo aardig, maar ik ben van mening dat hij aan het uitproberen is dus probeer te doorbreken dat we wel komen kijken bij elk huiltje.
Niet echt een tip dus maar ik zou het nu gewoon door je man laten doen en bedenken dat het een fase is. Heel veel succes.

 

[Mamanelle]

Oh wat een herkenning!
Als papa hier heen gaat wordt het drama. Bij mij stil. Maar wel steeds weer huilen.
Hij is bijna 2. En kan niet wachten tot deze fase over is...
Ook 's nachts heel onrustig.

Heb hem vanavond ook maar eens laten huilen... vind dat echt vreselijk, maar het heeft wel gewerkt... Dus misschien toch ook maar proberen?

 

[Gebruiker10132945]

Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar je zoontje weet ondertussen dat er blijkbaar ‘ruimte’ is bij jou. Ik zou met je man overleggen hoe hij het precies doet. En dan samen 1 plan maken die voor jullie beide haalbaar is. Het is flink hard werken hoor, maar zoals je schrijft klinkt het allemaal als gedrag bij je zoontje. Die gewoonte die er ontstaan is tussen jullie moet doorbroken worden. Volhouden aan jullie nieuwe plan! Succes!!

 

[BillieJoe]

Hoi! Ook hier herkenning, maar andersom - of in fases althans! Nu zit hij (net 2) in de fase dat als ik hem breng hij lekker gaat slapen en blijft slapen, als mijn vriend hem brengt is het de hele tijd "papaaaaaa????" en "brood eten" (om 11 uur 's avonds) of "naar opa oma gaan" ('s avonds laat). Maar dit wisselt bij ons dus.
Ik heb zelf het idee dat hij het probeert bij degene bij wie het op dat moment lukt. Ik heb net een nieuwe baan en heb het daar vrij druk mee. Goed druk, niet vervelend, hij komt verder ook niets tekort. Maar bij mij is bedtijd wel echt gewoon bedtijd, punt. Als hij mij nog een keer roept dan, zeg ik "nee lieverd, nu slapen". Vaak probeert hij dat dan 2 keer (áls hij het al probeert), waarop ik hem negeer (na die ene keer "nu slapen") en is het daarna stil. Wat ook nog wel eens wil helpen hier is wat klein speelgoed in zijn bed leggen (hij ligt nog in een ledikant trouwens, hij kan er dus niet zelf uit, denk dat hij daar ook nog niet mee om zou kunnen gaan) - dus wat auto'tjes, een lampje en soms een klein boekje. We horen hem dan wel vaak beetje frummelen in bed nog, maar uiteindelijk valt hij in slaap.
Mijn vriend reageert heel anders op zijn "papaaaaa??". Die gaat ook naar hem toe, maar gaat vervolgens heel lief uitleggen dat hij wel moet slapen, en soms uiteindelijk nog een boekje met hem lezen. En hij doet dit dus bij elke keer "papaa?". Mijn zoontje heeft dit volgens mij ook door, dus blijft het proberen (het monstertje, haha).
Die strijd om het middagslaapje hebben we sinds kort ook af en toe (weer). Ik denk zelf dat het ook te maken heeft met dat zijn ritme langzaam toe beweegt naar geen/korter middagslaapje. Voorheen sliep hij lang 's middags en dan ook 's nachts goed, nu moeten we echt opletten hoe lang we hem laten slapen 's middags, anders is het 's nachts sowieso drama. Ik weet niet hoe oud je kindje is, maar zou het ook kunnen dat qua middagslaapje hij net in die irritante tussenin fase zit?