Hoi meiden,
Moet even wat van me afschrijven.
Ik ben docent op een middelbare school, en vanochtend bereikte ons het bericht dat een leerling onderweg naar school was aangereden en overleden aan haar verwondingen. Ze was pas 13 jaar.
Ik heb een helse ochtend achter de rug, met verschillende slechtnieuws gesprekken met leerlingen en collega ´s. Veel tranen en veel getroost. Ik kende de leerling niet persoonlijk (we hebben zo'n 1200 leerlingen), maar als je ziet hoe hard het nieuws aankomt bij collega's en leerlingen, dan stort je gewoon in.
Veel van mijn mentorkinderen kende haar wel, en je moet er voor ze zijn, een schouder en een luisterend oor bieden. Een leerling van mij die normaal heel opgewekt en vrolijk is, stond met tranen in zijn ogen en zei: "Dag mam, dag pap tot vanavond, maar dan kom je ineens nooit meer thuis!" Ik sta al 9 jaar voor de klas, en heb tot nu toe nog nooit zoiets mee hoeven maken. Ik wist niet dat zoiets zoveel impact kan hebben.
Dus mijn advies, geniet van het leven en geniet van je kindje. Het is een wondertje wat je wordt gegeven, maar soms wordt het ook ineens, zonder waarschuwing, weer van je afgenomen.
Hanneke
Moet even wat van me afschrijven.
Ik ben docent op een middelbare school, en vanochtend bereikte ons het bericht dat een leerling onderweg naar school was aangereden en overleden aan haar verwondingen. Ze was pas 13 jaar.
Ik heb een helse ochtend achter de rug, met verschillende slechtnieuws gesprekken met leerlingen en collega ´s. Veel tranen en veel getroost. Ik kende de leerling niet persoonlijk (we hebben zo'n 1200 leerlingen), maar als je ziet hoe hard het nieuws aankomt bij collega's en leerlingen, dan stort je gewoon in.
Veel van mijn mentorkinderen kende haar wel, en je moet er voor ze zijn, een schouder en een luisterend oor bieden. Een leerling van mij die normaal heel opgewekt en vrolijk is, stond met tranen in zijn ogen en zei: "Dag mam, dag pap tot vanavond, maar dan kom je ineens nooit meer thuis!" Ik sta al 9 jaar voor de klas, en heb tot nu toe nog nooit zoiets mee hoeven maken. Ik wist niet dat zoiets zoveel impact kan hebben.
Dus mijn advies, geniet van het leven en geniet van je kindje. Het is een wondertje wat je wordt gegeven, maar soms wordt het ook ineens, zonder waarschuwing, weer van je afgenomen.
Hanneke