De afgelopen 2 weken heb ik twee berichtjes (niet onder mijn eigen naam) op het forum geplaatst,waarin ik mijn twijfels en zorgen over mijn zwangerschap(sverschijnselen) met jullie wilde delen in de hoop gerustgesteld te worden dat alles goed zou zijn. Gelukkig deden jullie dat ook, maar helaas, mijn voorgevoel was meer dan zomaar doemdenken...
Gisteren, na een zwangerschap van zes weken ging het mis. Na anderhalf jaar proberen, een kijkoperatie eind juli waarbij mijn eileiders zijn doorgespoeld en daarna direct het geluk te hebben zwanger te worden had ik zo gehoopt dat het goed zou gaan. Omdat ik dacht dat we dat na de onzekerheden van het afgelopen jaar wel hadden verdiend. Maar helaas, we zullen nog meer geduld moeten oefenen. Een lichtpuntje is er wel: we weten nu dat het in ieder geval kan. Ik hoop dan ook dat ik me over een paar maandjes met vrolijker nieuws bij jullie kan aansluiten. Bedankt voor jullie reacties op mijn eerdere berichtjes.
liefs,
Peggy
Gisteren, na een zwangerschap van zes weken ging het mis. Na anderhalf jaar proberen, een kijkoperatie eind juli waarbij mijn eileiders zijn doorgespoeld en daarna direct het geluk te hebben zwanger te worden had ik zo gehoopt dat het goed zou gaan. Omdat ik dacht dat we dat na de onzekerheden van het afgelopen jaar wel hadden verdiend. Maar helaas, we zullen nog meer geduld moeten oefenen. Een lichtpuntje is er wel: we weten nu dat het in ieder geval kan. Ik hoop dan ook dat ik me over een paar maandjes met vrolijker nieuws bij jullie kan aansluiten. Bedankt voor jullie reacties op mijn eerdere berichtjes.
liefs,
Peggy