Het valt niet mee.....

hoi,
na in januari na 23,5 week de zwangerschap te hebben afgebroken, omdat de nieren van mijn kindje zich niet goed ontwikkelden, doen wij ons best om de draad weer op te pakken. Dit gaat redelijk. De ene dag beter dan de andere.
Het is moeilijk om van anderen te horen dat zij (weer) een kindje verwachten. Iets dat wij ook graag willen. Zondag en gister mocht ik echter van 2 verschillende vrienden dit nieuws vernemen. (1 van de 2 is op 3 januari ook met 23,5 week bevallen) Leuk voor hen, ik vond ook echt dat ik er rustig op reageerde en kon me (bijna) blij voelen voor hen. Vannacht heb ik echter enorm liggen draaien en woelen. Ik wil ook zo graag weer zwanger zijn. Ik wil hier echter zo min mogelijk mee bezig zijn, maar dat lukt me gewoon niet. Zeker niet als je deze berichten krijgt. Ik hoop zo dat het bij ons deze ronde ook weer raak is. We klussen er goed genoeg voor, maar dat is geen garantie natuurlijk. Ik heb waarschijnlijk echter nog 2 spannende weken voor de boeg. (weet niet of mijn menstruatie hetzelfde gaat lopen dan voor mijn zwangerschap) Ondertussen voel ik veel signalen in mijn lichaam. Ik probeer mezelf voor te houden dat dit nergens over gaat, maar dit is heel moeilijk. Na 8 maanden (mk) en 9 maanden te hebben geklust voor een zwangerschap weet ik heus wel dat signalen niet altijd wat te betekenen hebben en dat het zwaar is om teleurgesteld te worden. Maar toch is die hoop er altijd weer.
Het valt niet mee om zo graag iets te willen.....

groetjes
Patricia
mama van Bas*



 
je hebt zo gelijk!

zo ben ik afgelopen weekend op kraamvisite geweest bij vrienden. de kleine is een paar weken na de uitgerekende datum van ons gupje (14 weken) geboren.
ik was ook echt wel blij voor haar, maar kon niet anders dan denken.. dat had ik ook kunnen hebben. iedereen had zo bij mij kunnen zitten. bij ons hadden al die kaartje in de kamer kunnen hangen.
vreselijk!
heb er ook echt even last van gehad. had geen zin meer om 's avonds iets leuks te doen, en heb ook liggen woelen in bed (als ik mijn vriend meot geloven)

december 2006 besloten we dat de pil de deur uit kon en de eerste echt eronde was dus in janurair 2007. nu ruim een jaar en 2 miskramen verder zitten we weer terug bij af. zo oneerlijk allemaal!

ik duim voor jou (en mezelf natuurlijk ook) dat er binnekort weer goed nieuws is!
liefs Carina
 
Terug
Bovenaan