vrijdagochtend moest ik om 7 uur bellen naar de verloskamers. ik kon meteen terecht, schoonma gebeld, die kwam voor onze oudste en om kwart voor 8 liepen we naar de verloskamers. onderweg kwamen we onze gyn nog tegen, die tikte op z'n horloge en lachte, jullie zijn te laat! we moesten eigenlijk om half 8 er al zijn maar ach.
eerst aan de ctg, en om half 9 kreeg ik een ballonkatheter. ik moest nog even aan de ctg blijven maar om half 10 mocht ik van bed af. ik moest even naar de wc en dan zouden we even samen een broodje gaan halen. maar op de wc gleed de ballon er al uit! ik zei tegen m'n man, roep de zuster maar want de ballon is eruit. de verloskundige kwam om kwart voor 10 om te voelen, ze kreeg een lach op d'r gezicht en zei, je hebt al 5 cm! ik keek m'n man aan en ik zei, ze maakt een geintje. nee zei ze, het is echt waar! dus ik, bel mijn moeder maar! die dacht ook dat er een geintje gemaakt werd eerst maar stapte gelijk in de auto. ze moest nog anderhalf uur rijden. de verloskundige brak m'n vliezen en ik kreeg weeënopwekkers. die waren tot de 7cm goed vol te houden, maar om een uurtje of 11 vroeg ik of ik de ruggeprik mocht. de zuster en de verloskundige zeiden allebei, waarom probeer je het pompje niet eerst, je zit al op 7 dus je hoeft niet heel lang meer, gaat het niet, dan krijg je alsnog je ruggeprik. okee dan. m'n moeder was er om half 12 en de weeën werden wat heftiger maar het ging goed. ik bleef wel even op de 7cm hangen, dus hebben ze de opwekkers verhoogd. de laatste centimeters deden pijn, maar het was niks vergeleken bij mijn oudste zoon. 10 over 3 had ik volledige ontsluiting en mocht ik persen. het persen vond ik erg moeilijk, ik durfde het niet goed en was bang voor wat er komen ging. ik heb een poosje op de baarkruk gezeten omdat het hoofdje nog vrij hoog zat maar na anderhalf uur persen en een knip, werd om 16.38 uur Rayen geboren. de placenta kwam 6 minuten erna. wat een opluchting en wat een emoties. ik helemaal in tranen, m'n moeder in tranen en m'n man ook. het was geweldig!
een uurtje erna stond ik onder de douche, zaterdagochtend mocht ik weer naar huis. de borstvoeding gaat supergoed en rayen is een heel tevreden kereltje. ow ja, niet onbelangrijk, hij woog wel 4085 gram bij de geboorte!!
ik was heel bang voor de bevalling, maar het is me 10000% meegevallen! voor iedereen die nog moet, succes!
eerst aan de ctg, en om half 9 kreeg ik een ballonkatheter. ik moest nog even aan de ctg blijven maar om half 10 mocht ik van bed af. ik moest even naar de wc en dan zouden we even samen een broodje gaan halen. maar op de wc gleed de ballon er al uit! ik zei tegen m'n man, roep de zuster maar want de ballon is eruit. de verloskundige kwam om kwart voor 10 om te voelen, ze kreeg een lach op d'r gezicht en zei, je hebt al 5 cm! ik keek m'n man aan en ik zei, ze maakt een geintje. nee zei ze, het is echt waar! dus ik, bel mijn moeder maar! die dacht ook dat er een geintje gemaakt werd eerst maar stapte gelijk in de auto. ze moest nog anderhalf uur rijden. de verloskundige brak m'n vliezen en ik kreeg weeënopwekkers. die waren tot de 7cm goed vol te houden, maar om een uurtje of 11 vroeg ik of ik de ruggeprik mocht. de zuster en de verloskundige zeiden allebei, waarom probeer je het pompje niet eerst, je zit al op 7 dus je hoeft niet heel lang meer, gaat het niet, dan krijg je alsnog je ruggeprik. okee dan. m'n moeder was er om half 12 en de weeën werden wat heftiger maar het ging goed. ik bleef wel even op de 7cm hangen, dus hebben ze de opwekkers verhoogd. de laatste centimeters deden pijn, maar het was niks vergeleken bij mijn oudste zoon. 10 over 3 had ik volledige ontsluiting en mocht ik persen. het persen vond ik erg moeilijk, ik durfde het niet goed en was bang voor wat er komen ging. ik heb een poosje op de baarkruk gezeten omdat het hoofdje nog vrij hoog zat maar na anderhalf uur persen en een knip, werd om 16.38 uur Rayen geboren. de placenta kwam 6 minuten erna. wat een opluchting en wat een emoties. ik helemaal in tranen, m'n moeder in tranen en m'n man ook. het was geweldig!
een uurtje erna stond ik onder de douche, zaterdagochtend mocht ik weer naar huis. de borstvoeding gaat supergoed en rayen is een heel tevreden kereltje. ow ja, niet onbelangrijk, hij woog wel 4085 gram bij de geboorte!!
ik was heel bang voor de bevalling, maar het is me 10000% meegevallen! voor iedereen die nog moet, succes!