Het verlies van Mariska

Hallo ik ben Monique en ik ben 20 jaar.
Ik was 41 weken en 3 dagen zwanger toen ze een inleiding bij mij deden,en dat was smorgens om 07:45 AAN HET EIND VAN DE DAG KREEG IK WAT WEEEN MAAR IK WERD GEWOON WEER NAAR HUIS GESTUURD.TOEN IK LATER ONDER DE DOUCHE GING KNAPTE ER IETS IN MIJN BUIK EN IK DACHT DAT HET MIJN VRUCHTWATER WAS MAAR HET WAS EEN PLAS BLOED,TOEN GINGEN MIJN MAN EN IK NAAR HET ZIEKENHUIS EN DAAR DEDEN ZE EEN ECHO EN DAAR WAS NIETS VREEMDS OP TE ZIEN AL HET VRUCHTWATER ZAT ER NOG IN EN DE PLACENTA ZAT NOG OP ZIJN PLEK,MAAR IK VERLOOR ENORM VEEL BLOED,ACH ZEIDEN ZE IK MOEST ME NERGENS DRUK OM MAKEN IK KREEG EEN INFUUS EN DIE MAAKTE HET BLOED WEL WEER AAN ZEIDEN ZE.
EN IK VERTROUWDE HET NIET DUS HEB IK MIJN MAN WEL 4 KEER HEEN GESTUURD EN ZE NAMEN ME NIET SERIUES IK MOEST ME NIET ZO DRUK MAKEN,DUS HADDEN ZE MIJ 2 SPUITEN GEGEVEN OM RUST TE KRIJGEN .DUS IK HAD GESLAPEN EN IK WERD WAKKER EN IK MOEST NAAR DE WC IK ZAT OP DE WC EN IK HAD NOG HEVIGE BLOEDINGEN EN ER KWAMEN ENORME STOLSELS UIT EN IK HOORDE DE VERPLEEGSTERS NIET MEER ENIK ZAG NIETS MEER IK VIEL DUS FLAUW TOEN HEBBEN ZE EEN CTG GEDAAN WAARNA ALLES WEL GOED LEEK TE GAAN TOT EEN UUR LATER TOEN ZE ME WEER AAN DE CTG ZETTE TOEN VIEL HET HARTJE WEG EN TOEN HEBBEN ZE EEN KEIZERSNEE GEDAAN EN TOEN WAS ZE ER EINDELIJK MARISKA HELENA ,7,2 POND EN 54 CM LANG MAAR HET GING NIET ZO GOED MET HAAR EN NA ANDERHALVE DAG IS ZE OVERLEDEN. HET WAS EEN PRACHTKIND OM TE ZIEN ALLES WAS PERFECT.EN ZE WETEN DE OORZAAK NIET MAAR ALS ZE DIE NIET VINDEN HOUDEN ZE HET EROP DAT DE PLACENTA HEEFT LOSGELATEN.EN MIJN GEVOEL ZEGT DAT DE PLACENTA IETS HEEFT LOSGELATEN EN DAT DAT BLOEDINGEN HEEFT VEROORZAAKT ZE HADDEN HAAR GEWOON EERDER MOETEN HALEN DAN HAD IK NU EEN GEZOND KINDJE GEHAD.EN IK WIL NU ZO SNEL MOGELIJK WEER ZWANGER WORDEN EN NIET OM HAAR TE VERVANGEN MAAR OM GELUKKIG TE WORDEN EN IK BEN EN BLIJF MOEDER EN IK DRAAG HAAR ALTIJD BIJ ME IN MIJN HART.
 
Hallo Monique,

Gefeliciteerd en gecondoleerd met je dochter, wat een mooie naam heb je haar gegeven.
Het is vreselijk wat jullie overkomen is.
Ik heb ook een doodgeboorte meegemaakt van mijn tweeling die resp. na 7,5 week en 16,5 week gestorven zijn. Oorzaak onbekend. Dit is zo'n 1,5 jaar geleden gebeurt. Nu pas begin weer op te knappen en weer zin te krijgen in een volgende zwangerschap. Schrijven met lotgenoten heeft me ontzettend geholpen. Helaas had ik dit pas kortgeleden gedaan.
Ik kan me die onmacht voorstellen dat je instinctief weet dat er iets gigantisch mis is en dat er niemand naar je luistert. Je bent kwaad, en verdrietig tegelijk.
Ik heb ook afscheid genomen van mijn ene engeltje. Na 16,5 week zat er alles er al op en eraan. Gewoon een wonder. Alleen moest alles nog rijpen en groeien.

Heel verdrietig is het als je kindje maar 1,5 dag maar mocht leven en de oorzaak is niet bekend of wel misschien was het wel door je bloedverlies. Is het al een tijdje geleden gebeurt de bevalling?

Iedereen zal wel met goedbedoelde adviezen komen waar je niks mee kunt of met opmerkingen die behoorlijk pijn of niks zeggen.

Het is een moeilijk onderwerp om naar te vragen of over te praten.
Maar ik zou in ieder geval adviseren, praat er gewoon over of begin er zelf over over je gevoelens enzo. en te schrijven op deze site dan komt het wel goed met je.

Hoe heeft je man dit allemaal verwerkt? Mannen verwerken doorgaans alles op een ander manier.
In ieder geval blijf met elkaar erover praten over je gevoelens.

En ik zal duimen voor je voor een nieuwe zwangerschap als je daar aan toe bent.

 
hoi monique
mag ik vragen wanneer dit gebeurt is ons is in jan 2003 het zelfde bijna over komen
je mag mij ook wel mailen als je wil
gr gea
gea1971@hotmail.com
 
beste monique,
Terwijl ik je verhaal lees,moet ik gelijk aan Jona denken. Ik was ruim 42 weken zwanger, toen een dag voordat het ingeleid zou worden, de placenta los heeft gelaten. Ook Jona heeft het niet gered, net als jouw dochtertje.
Ik ben wel benieuwd of je nog op het ziekenhuis loopt voor onderzoeken ofzo?
En hoe ze daar tegen een placenta-loslating aan kijken...

 
Terug
Bovenaan