Het zal toch niet weer??!!

Hallo,

Even voorstellen, helaas zie ik hier mensen die me misschien nog herinneren. Ik hoop dat dit niet kwetsend overkomt voor die mensen. Zo is het in ieder geval niet bedoeld!

Mijn man en ik zijn in 2008 getrouwd. Onze kinderwens was sterk aanwezig, maar helaas wilde ik maar niet zwanger raken. Na een jaar zijn we het ziekenhuis ingerold en hebben daar alle gebruikelijke onderzoeken gehad. Ook het HSG-onderzoek. Er werd bij vermeld dat we daarna een half jaar meer kans hadden door het olie dat dit ziekenhuis hierbij gebruikte. En prompt, ja hoor; een maand later was het raak! We konden ons geluk niet op. Helaas werd dit een miskraam. Direct aansluitend aan deze miskraam bleek ik weer zwanger. Helaas werd ook dit een miskraam. Maar goed...na twee, weliswaar mislukte, zwangerschappen verhuis je in het ziekenhuis dan naar een ander bakje; we moesten het maar weer even zelf gaan proberen. Een zwangerschap was immers wel mogelijk. Gelukkig raakte ik korte tijd later weer zwanger en liep dit wel goed af. Uiteindelijk zijn we eind 2011 de gelukkige ouders geworden van een zoon. In de periode na de HSG extra kans? Ja, daar geloof ik dus wel in, want ik raakte toen 3x spontaan zwanger.

Maar nu...nu zijn we alweer wat maanden onderweg. En de hoop dat het ons misschien nu wel snel gegund zou zijn is alweer volledig de grond in geboord. Ik ben heel bang dat we weer lange tijd moeten wachten. Dat we gewoon een klein steuntje in de rug nodig hebben. Heb zojuist het ziekenhuis gebeld en die geven aan dat we weer gewoon via de huisarts van voren af aan moeten beginnen. En dat je ook voor een 2e pas vanaf een jaar vaak weer wordt doorgestuurd. Dus er staat nu ook een afspraak bij de huisarts. Hopelijk voelt deze mee. Ooit wilde ik graag 4 kinderen. Daar ben ik al vanaf gestapt, want als iedere 'zwangerschap' 2,5 jaar moet duren, ga ik dat nooit redden.

Misschien is het heel egocentrisch ten opzichte van de mensen die nog veel verder in de medische molen zitten. Maar is er hier misschien iemand die ongeveer dezelfde situatie heeft?


 
Een heel herkenbaar verhaal, behalve de miskramen. Wij zijn van onze eerste dochter na anderhalf jaar proberen zwanger geworden, 3 maanden na een HSG. Ik denk ook dat dat geholpen heeft idd.

Toen zij 1 jaar was, zijn we gelijk voor een tweede gegaan, in de wetenschap dat het wel eens langer kon duren. Helaas, wij gaan nu al richting de 2 jaar proberen. We hebben 1 IUI met hormonen gehad, maar door persoonlijke omstandigheden ligt dat even stil. Een nieuwe HSG wilden ze niet doen, omdat ze geen aanleiding had om te denken dat het nu wel verstopt zou zitten (buikontsteking oid). Er staat wel ene kijkoperatie op de planning, maar die hebben we nog even uitgesteld, want dat vind ik nogal wat. Daarbij spuiten ze ook je eileiders door, dus dat zou vergelijkbaar zijn met een HSG.

De angst die ik had om weer in die negatieve spiraal van teleurstellingen terecht te komen, is dus deels waar geworden. Aan de andere kant heb ik nu wel sinds 3 maanden wat meer 'berusting', dus dat scheelt wel iets. Maar de wens blijft.

Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt. Sterkte. Wenser

ps. ik zal denk ik wel deels in dezelfde tijd hebben meegeschreven, in 2008, 2009.
 
Oh ja, en mijn ervaring is wel dat er inderdaad tot 1 jaar zelf proberen wordt gewacht (als er vorige keer geen endometriose of PCOS oid is gevonden), maar dat het traject erna wel sneller gaat. Bij ons gingen ze sneller over op IUI, maar dat heeft misschien ook met leeftijd te maken.
 
Ik heb dus pcos en mag gelijk komen als ik dat wil. Na de eerste wilde we heel snel door voor een tweede. Ook met de gedachte dat het lang kon duren. Resultaat is dat er 14 maanden tussen zit. Dit tot onze grote vreugde. Want dat wilde we graag. Nu de 2e er is, heb ik wederom een wens voor een kindje. Dus ik kan me het heel goed voorstellen! We gebruiken geen anticonceptie, maar willen pas met hormonen beginnen als de jongste een jaar oud is. Ook dan hoef ik geen verwijzing te halen, maar kan zelf het ziekenhuis bellen.
Elk ziekenhuis heeft een ander beleid.
 
Hoi,

Ik ben inmiddels bij mijn (nieuwe) huisarts geweest. Wat een prachtmens! Ze keek in mijn dossier, zag dat we de vorige keer ook allerhande onderzoeken hadden gehad en schreef meteen een verwijsbrief uit. Ze gaf aan dat mijn gyneacoloog dit beter kon beoordelen dan zijzelf. Fijn. Niet dat ik 'zin' heb in weer het hele ziekenhuisritueel, maar geeft me wel een geruststellend gevoel dat er meteen serieus naar gekeken gaat worden.
Overigens was van doorslaggevend belang dat er de vorige keer sprake was van oligospermie (mijn man had kwalitatief goed en goed bewegend sperma, maar de hoeveelheid viel tegen; 14 mln in plaats van het gemiddelde van 20 mln. Maar goed....jhe bent er maar eentje nodig...)

Succes allemaal! En bedankt voor de reacties!
 
Hoi!

Vandaag weer bij gyneacoloog geweest en die snapte het helemaal. Maar alleen de hsg 'even' overdoen was te kort door de bocht, daarom beginnen we weer vooraan. Dankzij de efficiëncy van dit ziekenhuis gelukkig wel alles in de komende twee weken. Dus zondag follikelmeting, dinsdag samenlevingstest, daarna ook bloedprikken, manlief weer in de weer met zo'n potje en dan over drie weken weer afspraak. Bij uitblijvende zwangerschap in deze cyclus mag ik dan komende cyclus hierna een HSG doen. Hopelijk brengt deze ons hetzelfde als bij onze eerste (maar dan zonder miskramen).
We zitten er dus weer helemaal in. Een dubbel gevoel, maar het doel heiligt de middelen.

Gr. Louise
 
Terug
Bovenaan