Hallo,
Dinsdag in het ziekenhuis geweest om te kijken of het vruchtje niet in mijn eileider zit, zoals de vorige keer. En hiep, hiep, hoera, het zit in mijn baarmoeder.
We hadden nu een vrouwelijke gynaecologe en die begreep tenminste hoe belangrijk het voor ons was om te weten of het vruchtje niet in de eileider zou zitten. Het zit dus in de baarmoeder en ik kan niet beschrijven hoe gelukkig ik me voelde toen ik dat zag.
Over twee weken, op 29 juni mogen we weer op echo. Dan kunnen ze zien of het hartje wel klopt en of het er 1 is of misschien meer. Ik kan nu in ieder geval wat rustiger met de zwangerschap omgaan. Natuurlijk blijft het wel spannend, maar dat is met iedere zwangerschap zo.
Het is toch ongelovelijk dat ik nu in verwachting ben en dat terwijl de artsen hebben gezegd dat het met het zaad van mijn man niet meer mogelijk was. Zelfs icsi was niet meer mogelijk.
We hebben het onze homeopate ook verteld; zij was erg blij. Ik denk dat zij ook echt wel heeft bijgedragen aan deze zwangerschap. In ieder geval waar het mij betreft, want door haar kon ik onze cq mijn kinderwens wat los laten en kijk nu.
Meiden, pin je er niet op vast, maar er is dus nog hoop. Ons wonder is ook gekomen.
Ik wens jullie heel veel sterkte en geluk toe en vergeet in ieder geval niet te genieten van wat je wel hebt in je leven, ook al is het moeilijk omdat je zo graag een kindje wil.
Ik zal zo nu en dan wel laten weten hoe het gaat en vat het niet verkeerd op, maar ik hoop eigenlijk niet meer op dit forum terecht te komen. Ik neem aan dat jullie dat wel begrijpen.
Nogmaals sterkte en geluk.
Dikke kus en heel veel liefs.
Mary.
Dinsdag in het ziekenhuis geweest om te kijken of het vruchtje niet in mijn eileider zit, zoals de vorige keer. En hiep, hiep, hoera, het zit in mijn baarmoeder.
We hadden nu een vrouwelijke gynaecologe en die begreep tenminste hoe belangrijk het voor ons was om te weten of het vruchtje niet in de eileider zou zitten. Het zit dus in de baarmoeder en ik kan niet beschrijven hoe gelukkig ik me voelde toen ik dat zag.
Over twee weken, op 29 juni mogen we weer op echo. Dan kunnen ze zien of het hartje wel klopt en of het er 1 is of misschien meer. Ik kan nu in ieder geval wat rustiger met de zwangerschap omgaan. Natuurlijk blijft het wel spannend, maar dat is met iedere zwangerschap zo.
Het is toch ongelovelijk dat ik nu in verwachting ben en dat terwijl de artsen hebben gezegd dat het met het zaad van mijn man niet meer mogelijk was. Zelfs icsi was niet meer mogelijk.
We hebben het onze homeopate ook verteld; zij was erg blij. Ik denk dat zij ook echt wel heeft bijgedragen aan deze zwangerschap. In ieder geval waar het mij betreft, want door haar kon ik onze cq mijn kinderwens wat los laten en kijk nu.
Meiden, pin je er niet op vast, maar er is dus nog hoop. Ons wonder is ook gekomen.
Ik wens jullie heel veel sterkte en geluk toe en vergeet in ieder geval niet te genieten van wat je wel hebt in je leven, ook al is het moeilijk omdat je zo graag een kindje wil.
Ik zal zo nu en dan wel laten weten hoe het gaat en vat het niet verkeerd op, maar ik hoop eigenlijk niet meer op dit forum terecht te komen. Ik neem aan dat jullie dat wel begrijpen.
Nogmaals sterkte en geluk.
Dikke kus en heel veel liefs.
Mary.