Heupafwijking

A

Anoniem

Guest
Hallo moeders,

Net als Petra (zie berichtje heupluxatie) heb ik net te horen gekregen dat onze dochter een heupafwijking heeft. Ze is bijna 5 maanden. Het beentje zit zelfs niet in de kom, dus het is vrijwel zeker dat ze een gipsen spreidbroek moet. Zijn er moeders met ervaringen op dit gebied?? Ik zal ook de reacties op het berichtje van Petra in de gaten houden, maar onze meiden verschillen nogal in leeftijd, vandaar dat ik zelf ook een oproepje plaats. Ik heb zoveel vragen en kan pas in de loop van de week terug naar het ziekenhuis.

groetjes, Jootje
 
quote: Jootje1 schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('30-04-2006 12:41:20'));

Hallo moeders,

Net als Petra (zie berichtje heupluxatie) heb ik net te horen gekregen dat onze dochter een heupafwijking heeft. Ze is bijna 5 maanden. Het beentje zit zelfs niet in de kom, dus het is vrijwel zeker dat ze een gipsen spreidbroek moet. Zijn er moeders met ervaringen op dit gebied?? Ik zal ook de reacties op het berichtje van Petra in de gaten houden, maar onze meiden verschillen nogal in leeftijd, vandaar dat ik zelf ook een oproepje plaats. Ik heb zoveel vragen en kan pas in de loop van de week terug naar het ziekenhuis.

groetjes, Jootje



Hoi Jootje,

Ook  voor jou echt geen leuk nieuws. Wel heel toevallig dat we het ook nog allebei vrijdag te horen hebben gekregen. Ik heb wel heel wat informatie kunnen vinden op www.heupafwijking.nl een site van de heupvereniging in Nederland. Maar ondanks dat heb ik ook  veel vragen die ik nog niet kwijt kan. Ik adviseer je om je vragen op de schrijven zodat je ze niet kunt vergeten als je bij de orthopeet bent. Vaak vergeet je ze door het verhaal wat de  orthopeet je te vertellen heeft.  
Bij Sigrid zit er idd te veel kraakbeen om de kop van haar beenbot. Dit weefsel moet worden verwijderd. Ook zullen ze dan haar been weer in de kom plaatsen, waarna haar been op de juiste plek moet worden gehouden door een gipsbroek of spalk +  een stelling  met gewichtjes.
Ik zal ook jouw berichtjes in de gaten houden. Ook voor jullie heel veel succes.

Groetjes,

Petra
 
Daar was ik nog even... Ik word thuis helemaal plat gebeld door bezorgde familie en vrienden. Heel lief bedoelt, maar nu word ik er wel een beetje gestoord van.
Ik had helemaal nog niet vertelt hoe het bij Sigrid gegaan was.
Het zal een maand of 2 weken voor het laatste CB bezoek (7 april, 2 dagen voor haar verjaardag)  zijn geweest toen ik Sigrid op de commode had gelegd om haar te verschonen. Ze lag heel stil met haar beentjes naast elkaar. Het viel mij direct op dat haar linkerbeentje toch een aardig centimetertje langer was dan haar rechterbeentje. Ik had zoiets van dat is raar. Sigrid heeft  ook een hele  aparte manier van kruipen. Ze sleept als ware haar linkerbeentje achter zich aan en zet zich af met rechts. Verder steunt ze op haar linkerarm. En zo schuift ze over de vloer.  Maar goed  ik gewacht tot het  CB bezoek en heb ik het zelf aangegeven. De wijkverpleegkundige zag het ook bij het  meten in de bak en zei zometeen maar even aangeven bij de CB arts (tevens onze huisarts).  Ook hem viel het direct op. Dus kregen we een doorverwijzing  voor een rontgenfoto.  Vorige week maandag kreeg ik thuis telefoon dat het afwijkend was en dat we binnen een week bij de orthopeed moesten zijn in het ziekenhuis. In de brief van mijn huisarts aan de orthopeed werd als diagnose heupdyplasie genoemd. Dus ik had zoiets van nou een beugel is het vervelenste wat haar kan overkomen.  Afgelopen  vrijdag konden we terecht en kregen we  te horen dat het heupluxatie was. En dat  hiervoor een operatie nodig was, was natuurlijk helemaal niet wat  wij verwacht hadden!!!
Mijn man en ik zitten best met een hoop frustratie. Want waarom hebben ze dit niet eerder ontdekt. Waarschijnlijk is dat gekomen doordat onze huisarts de heupcontrole op schoot uitvoerde. En deze slordigheid is natuurlijk wel iets  wat ik hem kwalijk neem.  Wat mij persoonlijk het meest aan het hart gaat is dat Sigrid al loopt, nog niet los, maar wel rond de tafel en achter haar loopwagentje. Als ze straks geopereerd moet worden en nog enige tijd plat moet liggen omdat ze misschien  in een  tractie moeten hangen met haar beentjes  zal  ze dat voorlopig  even niet meer kunnen doen. Net als jij  zit ook met een hoop vragen, maar voor mezelf heb ik besloten dat we eerst het eerste bezoek aan de specialist in het AMC ziekenhuis (Amsterdam)  moeten afwachten. Dan weten we pas in welk traject Sigrid terecht gaat komen. Hoe lang het wellicht gaat duren. Verder denk ik ook aan zorgverlof of ouderschapsverlof. Hoe gaat dat en is het mogelijk en hoe komen we dan financieel te zitten. Ook niet geheel onbelangrijk, dacht ik zo.
Ik ben heel blij voor  je dat Katta niet geopereerd hoeft te worden.  Het is ook zo raar om  ineens te horen dat je kindje wat  mankeert. Gelukkig kan er wat aan gedaan worden en het is geen levensbedreigende ziekte.  Daar zullen we het positieve maar van in zien. Maar dat het een zware/moeilijke tijd zal gaan worden is wel bijna zeker.  
Er hebben verder nog niet echt veel mama's  gereageerd he?! In welke omgeving wonen jullie. En naar welk ziekenhuis zijn jullie doorverwezen?

Groetjes,

Petra
 
Hoi Petra,

Zit met tranen in mijn ogen je berichtje te lezen. Arme Sigrid, dat ze zo in haar vrijheid beperkt gaat worden. Het lijkt mij allemaal veel zwaarder als je kindje al kan lopen en zoveel beweegt als Sigrid. Neemt niet weg dat het uiteindelijk allemaal goed komt en dat het beter is voor de rest van haar leven dat dit nu moet gebeuren. Maar dat heb je jezelf vast ook al 100 keer verteld. Ook ik heb een weekend achter de rug van uitleggen aan familie en vrienden wat ik zelf nog niet eens snap. We hebben gisteren de huisarts gebeld en de assistente zei dat we eind van de dag maar terug moesten bellen. Kun je je voorstellen, na een weekend piekeren??!! Mijn man werd ook even boos en ja hoor, om 12.00 uur mochten we weer bellen. We hadden nl toestemming nodig om een afspraak te maken bij de orthopeed. Daar kunnen we donderdag terecht. Dan hoop ik meer te weten. Ook in onze brief van de huisarts voor de orthopeed staat heupdysplasie. Ik krijg daar geen hoop van, weet bijna zeker dat het luxatie is vanwege de plaatjes die de arts die de echo deed mij liet zien. Ik heb duidelijk onthouden dat hij zei dat het beentje niet in de kom zat maar ernaast (of erboven, dat weet ik niet meer). Luxatie dus. Ik hoop nog steeds dat ze niet in tractie moet hangen, dat lijkt me erg. Hoewel ze nog maar 5 maanden is en vast sneller went dan bijvoorbeeld Sigrid wil je dit als moeder gewoon niet. Ik heb me ook voorgenomen het tot donderdag van me af te zetten en dan verder te kijken hoe het allemaal moet. Ik ga wel alvast uitzoeken of er op mijn werk zorgverlof bestaat.
Maar wat een fout van je huisarts! Hoewel je nooit zeker zult weten of het anders wel ontdekt zou zijn, in sommige gevallen is het erg moeilijk te constateren. Onze huisarts kon ook niks vinden bij Katta en vond het eigenlijk niet nodig een foto te maken, maar het beleid is nu eenmaal als het CB wel iets vindt, ze dit dan volgen om alles uit te sluiten. Ik zie nu ook dat haar beentjes ongelijk zijn en snap niet dat ik dit niet eerder heb gezien. Of misschien is dit nu pas te zien. Maakt ook niet uit, het blijft ellendig. Aan de reacties (geen) te zien komt het ook niet zo veel voor.... Heel veel sterkte met alles en hou me op de hoogte??!! (je mag me ook mailen hermanenjolinda@hotmail.com)

Jootje
 
Hoi,

Het lijkt alsof het niet vaak voorkomt, maar het komt vaker voor dan je denkt. Onze dochter draag sinds begin maart een spreidbroekje (camp-spreider), omdat ze een (gelukkig minimale) heupdisplasie heeft. Ook bij haar is het ontdekt door het CB, omdat haar linkerbeentje langer was dan het rechter. Gelukkig paste ze zich snel aan, alleen de eerste 3 nachten was ze wat onrustig. Zelf heb je er meer moeite mee, vooral omdat er nogal wat aangepast moet worden.

Heel veel sterkte ermee en het komt vast allemaal goed!

Gabrie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan