Sorry meiden, ik heb dit helemaal niet gezien. Wat leuk dat jullie zo nu en dan nog eens aan me denken.
Zoals jullie hebben kunnen lezen lig ik momenteel met een hernia in bed (3de keer al in 7 jaar en buiten dat altijd last van mijn rug). 20 maart krijg ik een MRI-scan en hoop ik dat de neuroloog nu eindelijk eens zal besluiten om tot een operatie over te gaan, want nu Marcel er niet meer is, is dit natuurlijk een onbegonnen situatie. Ik ben direct geheel afhankelijk van anderen en dat voelt verschrikkelijk. Hopelijk gaat het over een paar dagen weer wat beter en kan ik mijn kindjes weer zelf verzorgen. Ik lig nu al voor de 6de dag plat en merk dat het wel veel beter gaat, dus morgen maar eens wat meer in de benen.
Tja en hoe gaat het zo alleen? Ik heb nog best af en toe mijn dipmomenten, maar gelukkig gaat het steeds meer de goede kant op. Ik merk dat ik Marcel eigenlijk helemaal niet meer mis, wat in het begin wel zo was. Ik vind het eigenlijk nu wel fijn dat hij niet meer hier woont zodat ik me ook niet meer steeds aan hem hoef te ergeren. Er is als het ware een bepaalde rust in huis gekomen. Ik ben op dit moment eigenlijk heel erg kwaad op hem, omdat hij me met alles heeft laten zitten en ondanks dat ik het allemaal goed onder controle heb, zit ik met een heleboel onverwerkte frustraties. Daarvoor ben ik nog steeds onder behandeling van een psycholoog en ik moet zeggen dat dat ook steeds beter gaat. Het ergste van alles vind ik gewoon dat ik alle ontwikkelingen van Siebe en Merijn niet direct met iemand kan delen. Tja, ik kan dat natuurlijk allemaal wel bij mijn ouders kwijt, maar dat is toch anders. Al met al red ik het dus eigenlijk best goed en heb ik mijn leven al weer best goed onder controle, op die dipmomenten na. De scheiding is zo goed als definitief, we gaan komende week het convenant ondertekenen. De relatie tussen Marcel en mij is momenteel niet echt goed te noemen, maar ik hoop dat wanneer alles weer in rustiger vaarwater is gekomen, dat contact wellicht een beetje beter wordt, al is het alleen maar voor Merijn en Siebe. Het valt niet mee, dat kan ik jullie wel vertellen, vooral omdat Marcel het maar heel normaal vindt dat ik zo langzamerhand alles maar eens verwerkt moet hebben en dus onderhand maar eens door moet gaan met mijn leven. Hij vergeet echter dat het voor de partij die vertrekt altijd nog veel gemakkelijker is dan voor de partij die in de steek wordt gelaten. Bovendien was het tijdstip waarop hij vertrokken is (8 weken na de geboorte van Siebe) nu ook niet bepaald slim en goed gekozen!! Maar goed, ik kom er wel weer, al duurt het allemaal wat langer. Gelukkig krijg ik een enorme steun en hulp van mijn ouders en zus en mijn kindjes slepen me er doorheen.
Ik had via Relatie Planet een heel leuke man leren kennen uit Breda en daar ben ik vorige week vrijdag mee gaan eten. Ik vond het erg gezellig en we hadden voldoende gespreksstof en hij vond dat zeer zeker ook, alleen het probleem is dat hij nog teveel verdriet heeft van het stuklopen van zijn vorige relatie, dus die ontmoeting zal hoogstwaarschijnlijk geen vervolg krijgen.Ik vind dat wel erg jammer, maar zoiets kun je nu eenmaal niet afdwingen. Jullie zien dus dat ik ook echt bezig ben om mijn eigen geluk weer te zoeken, want helaas zal ik mijn eventuele volgende partner niet in het uitgaansleven tegenkomen, omdat ik er gewoonweg niks om geef om ieder weekend weer naar de kroeg te gaan. Bovendien merk je als je op zo'n Relatie Planet zit dat er enorm veel mensen alleen zijn.
Kortom, het gaat eigenlijk best goed met me. Ik had niet verwacht van mezelf dat ik het zo goed zou oppikken, maar aan de andere kant, heb je op zo'n moment natuurlijk ook geen keus en MOET je door!! Je wordt er in ieder geval heel sterk van!!
We gaan nu in ieder geval een beter seizoen tegemoet en ik kijk nu al uit naar die tijd, waarop ik lekker op de fiets kan stappen en heerlijk kan genieten van mijn kindjes. Ik heb met een vriendin, die ook gescheiden is en 2 kinderen heeft van 3 en 5 jaar afgesproken dat we in de zomervakantie heerlijk een weekje op vakantie gaan naar de zee. Even de boel de boel laten en lekker een frisse wind laten waaien door alle zorgen.
Ik vind het wel heel erg lief van jullie dat jullie nog ooit aan me denken.
Liefs Fonske
