hallo,
sorry dat ik me er tussendoor bemoei,maar ik wou toch ff reageren.
ik ken wendieke niet,maar volgens mij was er in haar geval sprake van een mislukte zwangerschap,net als bij mij en de meeste hier.bij mij was t vruchtje gestorven.dan moet het er uit,want het kan weken duren voor het vanzelf komt en dat leek mij echt een kwelling.ik denk dat er bij ons heel wat anders door het hoofd gaat als bij jou.jij wil,of als ik het goed lees;je vriend wil,dat als je kindje gehandicapt blijkt,een goedverlopende zwangerschap afbreken.dat is een stuk heftiger.als je de zorg voor een gehandicapt
kind echt niet aankan heb ik daar alle respect voor,maar als ik jou verhaal zo hoor ben je er helemaal niet zo zeker van of je het wel wil.heb je er weleens over nagedacht HOE gehandicapt je kindje zal zijn?dat is natuurlijk nooit 100% te zeggen,maar er zit nogal verschil tussen een kindje met het syndroom van down(wat helemaal niet erstig hoeft te zijn)een hazelip(is ook prima te verhelpen) of een handicap waardoor t kindje echt geen fatsoenlijk leven heeft.natuurlijk schrikt iedereen van het woord handicap,maar een handicap is niet per defenitie uitzichtloos.ik bekritiseer je niet hoor,ik ken je verdere verhaal niet,maar ben er wel nieuwschierig naar.wil je er wat meer over vertellen?ik hoop voor je dat de uitslag van de vlokkentest positief is zodat de beslissing niet genomen hoeft te worden.maar ik kan je wel zeggen dat je zo'n ingreep nooit van zn leven zult vergeten.in mijn geval had het vruchtje geen kans op leven,want het was al dood.jou vruchtje word een mens.maarja,wat voor een mens...ik neem aan dat de artsen de levenskansen van je kindje wel duidelijk in kaart hebben gebracht.als het met zekerheid ernstig is zou ik het misschien ook wel weg laten halen.maar het is een heftig besluit..
ik hoop dat je je verhaal nader wil verklaren.
groetjes kari
