wilde eigenlijk eerst typen en dan de foto's eronder plakken, maar dat lukt me dus niet meer..
afijn hier ben ik weer eindelijk, ik heb meer dan een maand zonder internet moeten doen en zodoende kon ik dus niet reageren en typen, tevens ben ik erg druk geweest en dat ben ik eigenlijk nu nog steeds..
druk met van alles regelen( adreswijzigingen, bankzaken, afspraken rondom sophie, notaris etc etc etc)
ondertussen ben ik ook al verhuisd en woon ik in mijn huisje sinds maart en dat valt best wel goed.
het voelt al echt als mijn huisje en ik voel me er fijn en prettig in...
het gaat wel op en af met mij, op sommige momenten kan ik de hele wereld aan, maar op sommige momenten voel ik me wel heeeel alleen en mis ik gewoon de genegenheid en de liefde....
ik heb nog steeds moeite om het te accepteren en het voelt soms nog steeds onwerkelijk, maar ik ga door en ik moet zeggen dat ik trots op mezelf ben..
ik had nooit verwacht dat ik me er zo doorheen zou slaan. ik voel me redelijk sterk en ik sta best wel mijn mannetje. ik heb me wel geteld 1 dag ziek gemeld op mijn werk en heb ook alle dagen gewoon mijn ding gedaan....
tuurlijk is mijn meisje mijn trots en mijn drijfveer.mede door haar ga en wil ik verder.. ik moet ook wel, maar ik wil het ook doen voor haar,,,,
ze is gewoon mijn schatje en ik ben zoooooo trots op haar...
sophie doet het eigenlijk super goed, we merken heel weing aan haar, ze eet en slaapt goed en is happy.......
als papa haar ophaalt dan gaat ze gewoon mee, alsof het de normaalste zaak van de wereld is en als ze dan weer bij mij is, merk ik ook helemaal niets aan haar..
ze accepteerd het gewoon zoals het is ....
ze doet het egwoon geweldig!!!
wij tweeen redden het wel...
ps hartstikke bedankyt voor jullie lieve reacties op hyves en hier... ik heb nog niet gereageerd, dus vandaar dat ik het even zo doe.....
tevesn wil ik iedereen die bevallen is of zwanger is feliciteren en voor alle anderen een dikke zoen..
liefs tobi