Hij kan zo moeilijk zelf spelen

Hallo allemaal,Sinds kort is mijn vriend samen met zijn zoontje van 8 jr bij mij en mijn dochter komen wonen. Heel erg leuk en gezellig, maar de zoon van mijn vriend kan erg moeilijk zelf spelen.Hij heeft op zijn kamer een kast vol lego, stapels met dichte lego doosjes, hij heeft stickerboeken, hij heeft knex, ballen genoeg om mee de buurt of de tuin in te gaan... Maar er komt zo weinig uit zijn vingers.Het enige wat hij wilt, en waar hij heel de dag om vraagt, is om te mogen computeren/op de ipad/playstation etc. Maar beeldschermen is iets waar zowel mijn vriend als ik niet echt een voorstander van zijn, het mag max. 45 minuten per dag.
Als hij hierop een nee krijgt blijft hij om je heen hangen "het is zo saai, ik verveel me".
Als ik hem vraag hoe hij het vindt bij ons geeft hij wel aan erg blij te zijn, maar hij is zo vlak en gedwee dat ik dat zelf niet echt merk.Soms denk ik, misschien moeten onze principes maar aan de kant en moeten we hem een beeldscherm geven. Gewoon omdat ik wil dat hij zich fijn voelt.
Of misschien moet ik zelf de buurt rond gaan om te vragen of er kindjes met hem willen spelen...Is er iemand die dit gedrag herkend en hoe gaan jullie hier mee om?
 
Past ook heel erg bij de leeftijd. Mocht hij voordat hij bij je kwam wonen wel veel op de computer ed? Hij heeft tijd nodig om te wennen, maar ik zou vasthouden aan je principes. Anders gaat hij dit met het volgende weer doen. Het is ook lastig om een nieuw kind in huis te hebben en natuurlijk wil je dat hij het fijn vindt. Laat hem zijn eigen ding maar vinden het komt wel goed. En het ene kind vermaakt zich nou eenmaal makkelijker dan het andere.

Btw wij kregen vroeger gewoon wel eens te horen 'dan verveel je je maar even'. Ik werk zelf met pubers en geef hen regelmatig terug dat ze dan maar iets moeten verzinnen om te doen. Iets anders dan wat niet kan of mag.
 
Terug
Bovenaan